رژه نظامی سوم ماه سپتامبر در پکن احتمالا از نظر تعداد انواع تکنیک آلات نظامی رکورد برقرار خواهد کرد. برای اولین بار شمار زیادی از نمونه های تسلیحات موشکی تاکتیکی — استراتژیکی به معرض نمایش گذاشته خواهند شد. واسیلی کاشین کارشناس مرکز تحلیلی استراتژی و فناوری مطلبی ویژه این رژه برای « سپوتنیک» تهیه کرده است که اینک مورد توجه شما قرار داده می شود.
با توجه به کادرهای تمرینات رژه، موشک های جدید بالستیکی برد متوسط « دی. اف-16» و « دی. اف — 26» ، انواع جدید موشک های بالدار مافوق صوت و زیر صوت در این رژه شرکت خواهند داشت. هر چند قبلا بعضی از آنها در عکس های منتشره در اینترنت نشان داده شدند، اما نمایش آنها در رژه تأیید نهایی تولید سریال بزرگ مقیاس و استقرار آنها خواهد بود. همچنین انواع جدید اصلی موجود راکت های استراتژیک سوخت جامد چینی — « دی. اف —21» و « دی. اف-31» و احتمالا بعضی از انواع جید آنها نیز نشان داده خواهند شد.
تسلیحات استراتژیک احتمالا بیش از دیگر تازه های رژه جلب توجه خواهند کرد. سیستم هایی مانند « دی. اف-16» و « دی. اف-26» برای توپخانه چینی امکانات جدیدی در وارد آوردن ضربه به اهداف در چارچوب کل منطقه آسیا — اقیانوس آرام فراهم خواهد ساخت، از جمله نابودی تأسیسات دشمن در اولین و دومین زنجیره جزایر. طراحی نسبتا سریع و تولید سریال آنها به معنای آن است که قدرت بالقوه ملی صنعت موشکی چین رشد سریعی دارد. چین عملا در ساخت موشک های بالستیکی با برد متوسط از دستاوردهای دهه 1980 شوروی و آمریکا جلو زده است.
سرمایه گذاری بزرگ مقیاس در ساخت انواع جدید موشک های استراتژیکی باید در آینده به افزایش کمی زرادخانه هسته ای بیانجامد. در آینده این مهم به آن معنا خواهد بود که ابرقدرت های بزرگ جهان باید اساس استراتژی هسته ای را مورد تجدید نظر قرار بدهند. زیرا تجربه روسیه و آمریکا در این زمینه که سرآغاز آن از سالهای جنگ سرد نشأت می گیرد بر این پایه استوار شده است که در جهان فقط دو کشور مافوق ابر قدرت هسته ای وجود دارد ، در حالی که قدرت دیگر کشورهای هسته ای در مقایسه با قدرت هسته ای آمریکا و روسیه ناچیز است. کل نظریه استراتژیکی بر وجود فقط یک دشمن استوار شده بود که می بایست با آن به توازن استراتژیکی رسید.
اکنون، افزایش قدرت بالقوه هسته ای چین بموازات مناسبات عالی روسیه — چین می تواند روی تمام محاسبات قبلی خط بکشد. در صورت اتحاد دو کشور ما فوق ابر قدرت هسته ای در مقابل ابر قدرت سوم، توازن قوا برهم خواهد خورد. اگر اتحاد رخ ندهد، در صورت بروز تشنج، بین دو ابرقدرت هسته ای بر ای هر دو این کشورها حدس رفتار ابر قدرت هسته ای سوم در صورت آغاز جنگ از اهمیت حیاتی برخوردار خواهد شد.
مشخص است که افزایش کمی نیروهای هسته ای چین در مقایسه با نیروهای مشابه روسیه و آمریکا زمان خواهد برد. اما احتمال آن می رود که در دهه آینده نقش استراتژی هسته ای و تسلیحات هسته ای دوباره افزایش یابد و تغییر توازن نیروهای هسته ای دوباره تأثیر زیادی بر کل سیستم امنیت بین المللی بگذارد.
