محمد جواد ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران قرار است دوشنبه هفته آینده در چارچوب سفرهای منطقه‌ای خود به روسیه سفر نماید. گفته می شود که احتمالا این سفر و دور دوم سفرهای منطقه‌ای آقای ظریف، گفتگو و تبادل نظر درمورد توافق هسته‌ای ایران را شامل می‌شود. درخصوص سمیه پسندیده- تحلیل گر سرویس سیاسی اسپوتنیک از دکتر محمد فرهاد کلینی- کارشناس ارشد مسائل استراتژیک خواست تا ارزیابی خود را پیرامون سفر وزیر امور خارجه ایران به روسیه ارائه نمایند. فایل صوتی این گفتگو برای مخاطبان قابل دسترسی می باشد.
«روابط ایران و روسیه را باید در شرایط جدید با توجه به شیوه همکاری که طرفین در چارچوب مذاکرات و جمع بندی برجام داشتند مورد توجه قرار داد. از این رو روابط ایران و روسیه دارای یک موقعیت جدید است و طبیعتا از مختصات جدیدی هم پیروی می کند. این مختصات را می توان بر اساس سیاست روسیه در حوزه یک نوع میدان داری برای مبارزه با افراط گری در منطقه خاورمیانه، تلاش در چارچوب دور جدید مذاکرات با سوریه و اقداماتی که سعی کرد با برخی کشورهای عربی برای وارد کردن آنها به دور جدید مذاکرات در حوزه مسائل منطقه ای انجام دهد، مورد توجه قرار داد. البته در این بین باید سوریه و کنش و واکنش هایی که در پی این مدت داشته و یا تلاشهایی که روسیه کم و بیش در بحث موضوع یمن از خودش نشان داده را نیز مورد توجه قرار داد. به هر حال روسیه تلاش کرده تا با نوعی دیپلماسی مبارزه با افراطی گری به منطقه باز گردد. به همین دلیل هم همزمان از یکسری دیالوگهای موثر با ایران پیروی کرد، به خصوص در بحث موضوعات سیاسی امنیتی در منطقه سعی نمود تا مشاوره های خوبی را با تهران داشته باشد. بنابراین، سفر اقای ظریف به مسکو را در چارچوب فضایی که می تواند علاوه بر موارد فوق، تعاملات اقتصادی بین طرفین را هم مد نظر قرار دهیم. امروز کشورهای غربی بعد از توافق برجام، تلاش های پیگیری را به منظور ایجاد روابط اقتصادی با تهران دنبال می کنند، به همین دلیل مقامات روسی هم سعی دارند تمایل به روابط اقتصادی خود با ایران را دنبال نمایند. روابطی که ایران با روسیه دارد فراتر از سطح روابط دوجانبه است و همواره در بحث موضوعات منطقه ای و بین المللی تبادل نظرهای کم و بیش مثبتی را شاهد بودیم. البته این بدان معنا نیست که دو کشور همیشه از یک ادبیات مشابه برخوردارد بودند، اما برای ایجاد نمودن شرایط جدید ثبات و صلح در منطقه تلاش های مشترکی را با ما انجام داده اند. من معتقدم، این فرایند باید تقویت گردد و در چارچوبی باشد که سایر قدرتهای محیط بین الملل همواره با نظر مثبت نگاه شود و تلاش نمایند تا فرصت آفرینی های جدیدی داشته باشند. البته تغییر مواضعی که ما کم وبیش از سوی کشورهای اروپایی شاهد بودیم، و یا حل و فصل های تاکتیکی که در حوزه مناسبات کشورهای اروپایی با روسیه مشاهده می کنیم، مانند برخی مواضعی که نمایندگان پارلمانی اروپا در موضوع کریمه داشتند، عمیقا قابل توجه است. مهم آن است که روابط روسیه ایران و اروپا این ظرفیت را دارند که یک دیالوگ چندجانبه پیدا نمایند و بتوانند نگاهی را که به خاورمیانه دارند را بیش از پیش تنظیم نمایند. از این نظر من معتقدم که روابط ایران و روسیه می تواند ظرفیت چندجانبه گرایی در محیط بین الملل را افزایش دهد.
تماس های اپوزیسیون میانه رو سوریه با مسکو اتفاق جدیدی نیست و از قبل هم صورت گرفته است. اما در خصوص اپوزیسیون های جنگ طلب و افراطی روسیه خوب طبیعتا وضعیت متفاوت است، البته در میان آنها گروه های متعددی وجود دارد و اینها از یک منوی صد در صدی و واحد برخوردار نیستند. از این منظر به اعتقاد من این تماس ها در شرایط عادی در حال انجام شدن است و ادامه هم پیدا می کند، اما مهم آن است که این اقدامات بر اساس مانیفستی باشد که به مشروعیت هرچه بیشتر سیاستهای ثبات ساز منجر شود.»
