المپیاد سال 1936 میلادی در برلین می بایست ثابت می کرد که فقط ملت آریایی می تواند مدال طلا برنده شود. نازی ها برای دستیابی به هدف خود تصمیم گرفتند ورزشکاران اروپایی الاصل را به کشور برگردانند و آنها را برای شرکت در بازی های المپیک آموزش بدهند. نازی ها حتی در مسابقات زنان از مردان استفاده کردند. اما این تلاش ها بیفایده بود. جسی اونس سیاهپوست آمریکایی ستاره این بازی ها شد.
فقط در سال 2009 میلادی فدراسیون دو ومیدانی آلمان رکورد گرِتِل برگمان ورزشکار آلمان در پرش ارتفاع را برسمیت شناخت. در زمان حکومت هیتلر، برگمان در بریتانیا می دوید و در سال 1934 قهرمان اروپا در پرش ارتفاع شد. برگمان نه تنها برگشت بلکه توانست رکورد مسابقات قبلی المپیک را بشکند. اما مقامات آلمان علاوه بر حذف نام او از فهرست شرکت کنندگان بازی ها ، رکوردی که او برقرار کرده بود را نیز لغو کردند. دلیل آن اصل و نصب یهودی این ورزشکار اعلام شد. دیرتر ورزشکار اعتراف کرد که شوکه شده بود: « من مدال طلا را برنده می شدم. من می خواستم به آلمانی ها و جهانیان ثابت کنم که یهودیان، آدم های چاق و کریه و زشت سیرت نیستند که بدین شکل آنها را به تصویر می کشند». چنین تصمیمی نمی توانست از نقطه نظر مقررات کلاسیک برگزاری بازی های المپیک توضیح داده شود. اما سازماندهندگان المپیاد برلین اولین کسانی نبودند که این مقررات را نقض کردند. در یونان باستان موارد رفتار بدور از وجدان در زمان برگزاری بازی ها به ثبت رسیده است.
پروفسور سوتلانا میاکووا مشاور علمی موزه مرکزی تربیت بدنی و ورزش روسیه دراین خصوص گفت: در رابطه با سیاست در یونان باستان تز اصلی آن بود که جنگ در زمان بازی های المپیک باید متوقف شود. اولین بار بازی های المپیک در سال 776 قبل از میلاد به ثبت رسیدند اما در واقع تا قبل از آن تاریخ نیز برگزار می شدند. مقررات بازی ها چنین بود: از تمام شهرها نمایندگان اعزام می شدند و گروه خاص مربیان و داوران وجود داشت. داوران و ورزشکاران سوگند یاد می کردند که همیشه به آنها وفادار نمی ماندند.: در المپ باستانی لوحه ای وجود دارد که مجازات داور و ورزشکار که مقررات را نقض کرده بودند روی آن به ثبت رسیده است.
نازی ها یکی دیگر از مقررات را نقض کردند. دورا راتین ورزشکار آلمانی که در جای چهارم در پرش ارتفاع قرار گرفت در زمان معاینات پزشکی نوبتی مرد از آب درآمد. نتیجه او لغو شود. علت آنکه هورست راتین مجبور شد به جای برگمان بازی کند این بود که مقامات آلمان نتوانستند ورزشکار مناسبی را به جای او پیدا کنند و دست به جعل کاری زدند. ورزش برای نازی ها سیاست بزرگ بود که قصد نداشتند در آن ببازند. شرکت بسیاری از کشورها دراین بازی ها مشروط به انگیزه های سیاسی بود.
الکساندر بوندارِنکو مورخ جنگ جهانی دوم در این خصوص گفت: ورزش بزرگ قبل از هر چیز پول هنگفت است که در تضاد با روح المپیسم قرار دارد. دائما سیاست را با آن مخلوط می کنند ، زیرا سیاست یعنی پول زیاد. در رابطه با المپیاد سال 1936 میلادی نباید فراموش شود که برخورد غرب نسبت به آلمان هنوز بدرستی تعیین نشده بود به ویژه باتوجه به اینکه در سال 1941 میلادی نیز، آمریکا و انگلیس آماده بودند از کشوری طرفداری کنند که دست به تهاجم زده بود. در اینجا مسأله آن است که از یکسو منفعت از شرکت در تمام این کار ها مطرح است و از سوی دیگر سیاست که چیزی خودویژه است. همه چیز مشخص نشده بود، توافق مونیخ نیز وجود داشت که مناسبات نسبتا گرم بین غرب و آلمان را برقرار می کرد. آنچه جریان داشت تا پایان قابل درک نبود که چه وضعیتی در اروپا شکل خواهد گرفت، از این رو جهان غرب به تحریم بازی ها دست نزد.
اوج بازی ها پیروزی جسی اونس بود که طی فقط شش روز افسانه برتری نژاد آریایی را افشا کرد. او در مسابقات مقدماتی 9 بار رکورد المپیکی را شکست و دو بار آن را تکرار کرد. بدین ترتیب قهرمان چهار باره المپیک شد. هر چند آلمان قهرمان مطلق آن بازی ها شد اما تأثیر پیروزی جسی اونس باقی ماند.
کنستانتین زالِسکی کارمند علمی انستیتوی پژوهش های استراتژیک روسیه و تاریخ رایش سوم دراین خصوص گفت: آگر آلمان می توانست مانع از دستیابی چنین نتایجی توسط جسی اونس شود، حتما این کار را می کرد. هیتلر منتها سعی خود را کرد کاری کند که شخصا به جسی اونس تبریک نگوید و زودتر مراسم اختتامیه را ترک کرد که مجبور نشود در مراسم تبریک به برندگان شرکت کند. او حتی از تبریک به بسیاری از ورزشکاران آلمان خودداری ورزید تا مجبور نشود به اونس نیز تبریک بگوید. اما آلمان بهرحال به هدف خود رسید ودر آن باز یهای المپیک از نظر تعداد مدال های طلا، نقره و برنز پیروز شد.
با وجود این پیروزی، اونس پس از بازگشت به وطن، دوباره سیاهپوست عادی شد که فقط یک هتل به او اجازه داد وارد هتل شود، آنهم از در پشت. اونس در آمریکا مجبور شد دوباره همه چیز را از صفر شروع کند. او فقط با دویدن توانست درآمدی برای تأمین خود وخانواده اش بدست آورد. این دونده از راه مسابقه با اسب پول در می آورد.
