روسای نهادهای دفاع سوئد، نروژ، دانمارک ، فنلاند و ایسلند مقاله ای را منتشر کردند که در آن در باره همه چیز صحبت می شود: از کریمه تا حریم هوایی خود. بطور همزمان از این موضوع صحبت شد که باید همکاری نظامی اعضای ناتو و کشورهایی که هنوز اعضای ناتو نیستند افزایش یابد. نروژ، دانمارک، سوئد و فنلاند باید بر علیه دشمن مشترک — روسیه — متحد شوند.
بلافاصله این سوال مطرح شد که سوئد و فنلاند بهر حال کی به ناتو خواهند پیوست؟ کارشناسان تقریبا اطمینان دارند که فنلاند بعید است مناسبات حسن همجواری و علاقه خود نسبت به روسیه را با عضویت در ناتو عوض کند. بعید است سوئد نیز دست به چنین کاری بزند.
گریگوری دوبرومِلوف مدیر انستیتوی پژوهش های کاربردی سیاسی در این خصوص گفت: بعید است فنلاند و سوئد به عضویت ناتو درآیند. سوئد طی چند قرن پس از شکست در جنگ با روسیه اوایل قرن 19، دست به هیچگونه اقدامی بر علیه روسیه نزده است و یک کشور بیطرف به حساب می آید و بعید است از این مقام خودداری ورزد. زیرا عضویت در ناتو محتاج افزایش بودجه نظامی است که با توجه با جهت گیری اجتماعی اقتصاد کشور چنین سناریویی برای سوئد بدور از منفعت است. آنچه به فنلاند مربوط می شود ، آن کشور پس از شکست در جنگ جهانی دوم در هیچگونه ائتلاف نظامی عضویت ندارد و خطری از سوی روسیه مشاهده نمی کند.
اما مناسبات نروژ و ناتو بهتر شکل می گیرد. در سال 2018 میلادی قرار است رزمایش بزرگ مقیاس نظامی نیروهای ائتلاف در آنجا برگزار شود. کشور دانمارک هم قصد دارد در همان مسیری گام بگذارد که متحدان ناتویی پیشنهاد می کنند. بطور کلی مواضع این کشورها مدتهاست که هیچگونه فرقی با روحیات ناتو ندارد.
دمیتری سالونیکوف رئیس انستیتوی رشد معاصر دولتی در این خصوص گفت: نروژ عضو ناتوست که در این اتحادیه آمریکا در صدر قرار دارد و تعیین مواضع در ائتلاف را کنترل می کند. آنها نمی توانند طور دیگری عمل کنند. دانمارک دور تر از مرزهای روسیه قرار دارد و مناسبات متقابل آن کشور با روسیه برای ما و آنها چندان اصولی نیست. اما تأثیر آمریکا بر این دو کشور اصلی سنتی سیاست اسکاندیناوی قوی است.
با در نظرداشت قوانین بازی ، کشورها باید به این مهم توجه کنند که خروج از بازی چه عواقبی خواهد داشت. ایسلند نمونه خوبی در این رابطه است.
زمانی ایسلند — ناو غیر قابل غرق آمریکا و فاقد هر گونه سیاست مستقلانه بود. در زمان حاضر، وضع تغییر کرده است. ایسلند مخالفت خود با گرایش های مالی جهان را نشان داد و از زنجیره ای خارج شد که محافل مالی جهان و بیش از همه آمریکا بدورش حلقه زده بودند. هم اکنون این کشور از دیدگاه خاص خود برخوردار است همانا به دلیل آنکه این کشور از روند کلی جهان خارج شد ، این گرایش نفوذ خود را از دست داد.
اما برای آمریکا دوره دشواری فرا می رسد: وادار کردن کشورها بزور در پذیرش شرایط ائتلاف هر چه سخت تر می شود.
گریگوری تروفیمچوک رئیس شورای کارشناسی بنیاد حمایت از پژوهش های علمی « کارگاه ایده های اور آسیا» در این خصوص گفت: اوضاع دشواری در جهان شکل می گیرد که کشورها بخودی خود به عضویت این ائتلاف در نخواهند آمد. آنها می توانند فقط در یک مورد وارد این ائتلاف شوند: تحت فشار شدید آمریکا. به نظر من آمریکا دست به چنین کاری نخواهد زد. زیرا این امر به معنای ایجاد اردوگاه مطلق اروپایی خواهد بود و ملل این کشورها درک خواهند کرد که آنها را برای جنگ آماده می کنند. اکنون اوضاع برای آنها تغییر کرده است و بقول معروف توپ در زمین آنهاست، اروپایی ها از شانس آن برخوردارند که در این رابطه موضع دقیق خود را به نمایش بگذارند. به عقیده کارشناس روس آنها در این جهت حرکت خواهند کرد.
وضعیت این منطقه نشانگر آن است که کشورها آماده توجه به عملیات ائتلاف ناتو هستند و حتی با توجه به تعهدات خود بر طبق مقررات آن وارد بازی خواهند شد، اما جلب بازیگران جدید به این دسته فعلا ممکن نخواهد بود.
