هیلاری کلینتون به اول بودن عادت کرده است. هیلاری زمانی که نام فاملیش « رودِم» بود اولین دانشجویی بود که سخنرانی فارغ التحصیلی کالج به وی محول شد. وی اولین زن در ریاست سازمان کمک های حقوقی به عموم مردم شد. دیرتر او اولین شریک در شرکت معروف و قدیمی حقوقی « Rose Law Firm» شد. او به حضور در فهرست بانفوذ ترین حقوق دانان آمریکا عادت کرده است. حتی زمانی که بانوی اول کشور بود به کار تخصصی خود ادامه می داد. در این رابطه نیز او اولین بانوی کشور بود که چنین تصمیمی اتخاذ کرد. و همانا او به علت توجه شوهرش به یک کارمند جوان تقریبا مشهورترین بانوی اول شد. جزئیات آن ماجرا و به ویژه تمام ثبوت باقیمانده بر پیراهن آن دختر، بحد کافی غوغا بپا کرد. با وجوداین، همانا در آن زمان هیلاری توانست اراده قوی خود را نشان بدهد و تمام زیر و بم های سیاستمدار بانفوذ را به نمایش بگذارد.
ناتالیا بورلینووا رئیس مرکز حمایت و توسعه ابتکارات اجتماعی « دیپلماسی خلاقانه» در این خصوص گفت: این استقامت و پایداری در مقابل چالش های سیاسی داخلی و خارجی است. کافیست ماجرای بیل کلینتون یادآوری شود. باید انسانی با اراده بسیار قوی بود که بتوان چنین ماجرایی را پشت سر گذاشت و به چنین موفقیت هایی دست یافت که هیلاری دست یافته است. ما اکنون در باره خصوصیات یک زن صحبت می کنیم. در باره هیلاری به عنوان یک سیاستمدار می توان گفت که او یک سیاستمدار قوی است و بخوبی از عهده رفع چالش های خارجی برمی آید. در چنین سنی او بر سر دریافت مقام اولین رئیس جمهور زن در تاریخ آمریکا مبارزه می کند. این نکته گواه آن است که قدرت مقاومت این زن فوق العاده زیاد است.
در سال 2000 میلادی هیلاری کلینتون نماینده سنای آمریکا شد و دوباره اولین زن در سمت دولتی بود. زیرا تا قبل از وی هیچ یک از بانوان اول کشور از سمت های دولتی برخوردارنبودند. هشت سال بعد وی مبارزه خود بر سر سمت ریاست جمهوری از طرف دمکرات ها را آغاز کرد. دوباره کلینتون تمام رکوردها را شکست: بیشترین رأی انتخاب کنندگان در زمان شرکت زنان در کارزار ماقبل انتخاباتی آمریکا. تا حد زیادی همانا شرکت زنان آمریکایی در سیاست باعث موفقیت او شد.
نادژدا شِوِدووا رئیس مرکز پژوهش های اجتماعی — سیاسی انستیتوی آمریکا و کانادا آکادمی علوم روسیه در این خصوص گفت: هیلاری کلینتون به پایگاه تاریخی قوی تکیه دارد. آنچه به نامزدی او مربوط می شود نمی توان گفت در این عرصه تازه وارد است، دوبار به عنوان همسر رئیس جمهور آینده در کارزار انتخاباتی شرکت داشت. تجربه زیادی در این زمینه کسب کرده است. خودش در سمت سناتور فعالیت نموده و از طرف حزب دمکرات به عنوان کاندیدا در مبارزه انتخاباتی شرکت دارد. کار او در سمت وزیر امور خارجه قدرت زیادی دراختیار او گذاشت که می تواند به آن تکیه کند.
همانا به این دلایل او را می توان یکی از نامزدهای اصلی برای دریافت مقام ریاست جمهوری کشور دانست.
به عقیده بسیاری از کارشناسان او یکی از قوی ترین کاندیداها در مبارزه ریاست جمهوری سال 2016 میلادی است. هیلاری ورق های قوی در زرادخانه خود دارد. تجربه زیادی دارد، مشهور است و از سازمان خوبی برای جمع آوری کمک های خیریه برخوردار است. تمام سیاستمداران دمکرات با نفوذ جهت حمایت از او از رقابت با او خودداری می ورزند. اما با وجود تمام این چیزها، دورنمای سیاسی او صاف و بی ابر نیست. اردوگاه رقیب جمهوری خواهان به کارزار تهاجمی خود دست می زند. او با وضعیت دشواری روبروست.
او نمی تواند براحتی زبان مشترک با انتخاب کنندگان پیدا کند. زیرا ماجرای « مونیکا» از طرف تمام زنان آمریکا بطور یکسان مورد ارزیابی قرار نگرفت. بعضی ها اراده قوی او را مورد تحسین قراردادند و دیگران دلشان برای زن بیچاره سوخت و گروه سوم معتقدند که همانا او مرد بیچاره را به خیانت وا داشت. نهایتا مسأله جدی برای او می تواند حقیقتی شود که او نتوانست زبان مشترک با اکثر انتخاب کنندگان پیدا کند.
ناتالیا بورلینووا گفت: هر سیاستمداری بسته ای از اشتباهات را بدوش می کشد ولی اشتباهات تاکتیکی هیلاری بسیار زیاد است که بیشتر با چهره سازی این سیاستمدار مرتبط است. اعتبار او در آمریکا چندان زیاد نیست. گروه خاصی از انتخاب کنندگان او را دوست ندارند. او نتوانسته با گروههای مختلف انتخاب کنندگان زبان مشترک بیاید. اشتباه را شاید بتوان این نکته دانست که او سیاستمداری برای همه نیست. او رئیس جمهوری نه برای همه، بلکه فقط برای بخشی از جامعه آمریکا خواهد بود.
قابل درک است که نزدیک شدن مسابقه انتخاباتی رقیبان او را وادار می کند تمام تقصیرات و اشتباهات او را رو کنند. اما در اردوگاه این کاندیدا نیز خودشان با رضایت کامل حتی کوچکترین تقصیراتی را بزرگ می کنند که جمهوریخواهان خواهان چنگ انداختن به آنها هستند. شاید یک حساب ساده در پشت تمام این کارها نهفته است: تا انتخابات، رأی دهندگان صدها بار دیگر این قصه ها را فراموش خواهند کرد.
