درس هایی از «میسترال»

روسیه تصمیم گرفته است تا از سفارش ناوهای هلیکوپتر بر فرانسوی "Mistral" صرف نظر کند. با این حال هنوز میزان غرامت دریافتی، مشخص نشده است. به نظر مسکو مبلغ پیشنهاد شده از طرف فرانسوی ها غیر قابل پذیرش است. با این حال روسیه آماده است تا زمان ارائه یک راه حل سودمندانه از طرف پاریس، صبر کند. فعلا فرانسوی ها نقشه های استرن یا همان بخش عقب کشتی "میسترال" را به روس ها تحویل داده اند. در حالی که بسیاری از کارشناسان اذعان دارند که این بخش از کشتی از نظر فن آوری های جدید، ارزش خاصی ندارد، اما ولادیمیر آنوخین، قائم مقام آکادمی مسائل ژئوپولیتیک اصرار دارد که واقعیت انتقال چنین اسنادی بسیار مهم است:

"اگر اشتباه نکنم بر اساس قرارداد منعقده، ما باید این مستندات فنی را دریافت می کردیم. رک و پوست کنده می گویم که این سر و صداهایی که اکنون پیرامون "میسترال" در حال جریان است، نه فقط اعتبار فرانسه را زیر سوال می برد بلکه به اعتبار ما نیز خدشه وارد می کند. آخر آن مبلغی که رئیس جمهور فرانسه به آن اشاره کرد واقعا غیر قابل بررسی است چرا که نهایتا دادگاه داوری میزان پرداخت غرامت و جریمه را تعیین خواهد کرد."

در همین زمان ما هر چه بیشتر شاهد نظراتی در فرانسه هستیم که آنها انجام چنین اقدامی را نه تنها باعث تضعیف اعتبار، بلکه معتقدند که برای کشور نیز بسیار گران تمام خواهد شد. بنا به اظهارات فرانسوا فیون، نخست وزیر سابق فرانسه، اگر این کشور ناو بالگرد بر را به روسیه تحویل ندهد مرتکب اشتباه سیاسی و اقتصادی می شود. در روسیه با انجام تحلیل در اتفاقاتی که پیرامون پروژه "میسترال" پیش آمده، مزایا را در عدم اجرای قرارداد می بینند. ایوان کاناوالوف، مدیر مرکز اوضاع استراتژیک یادآور می شود که قبل از هرچیز باید تفاوت برنامه ها و اهداف نظامی بین روسیه و فرانسه را در نظر گرفت: 

"بی شک داشتن ناو بالگرد بر امری ضروری است، اما ما باید به دنبال ناوی باشیم که عمومیت بیشتری داشته باشد و نقش فرماندهی و پشتیبانی را برای دیگر شناورها ایفا کند. با اینکه "میسترال" یک ناو اونیورسال تلقی می شود، اما وظیفه اصلی آن انجام عملیات در مناطق فرا دریایی است. فرانسه چنین عملیاتی را در مستعمرات سابق خود در افریقا که هنوز نفوذ خود را در آنجا حفظ کرده است، انجام می دهد. بعید به نظر می رسد که روسیه نیازی به چنین شناوری با چنین مقیاسی داشته باشد. البته قابلیت جابجایی نیروهای هوابرد، مقر فرماندهی و بیمارستان در این شناور به عنوان یک واحد مستقل، امری ضروری است. به علاوه داشتن قابلیت رادارگریزی و پنهان کاری از زیر دریایی ها که می توانند آن را از فاصله بسیار دور مورد اصابت قرار دهند نیز، از ویژگی های "میسترال" تلقی می شود. اما ما در هیچ جای دنیا چنین منافعی همچون فرانسه نداریم. "

اکنون در وهله اول روسیه باید به فکر ساخت چنین شناوری در این کلاس باشد. ایوان کاناوالوف مطمئن است که روسیه می تواند با استفاده از توان و امکانات خود، این هدف را عملی کند:

"صنایع دفاعی روسیه قادر به ساخت چنین ناوی هستند. مسئله در این است که ما قبلا چنین شناورهایی را نساخته بودیم. قبل از انعقاد قرارداد، حتی قبل از شروع مذاکره در مورد قرارداد، هیچ کس در مورد نیاز نیروی دریایی روسیه به چنین ناوی، بحث و گفتگویی نکرده بود. البته اکنون اوضاع تغییر کرده است و اگر ما تصمیم به ساخت چنین شناوری بکنیم، تفاوت بسیار زیادی با ناو بالگرد بر فرانسوی خواهد داشت. "

در همین حال نباید فراموش کرد که هر کشور در وهله اول باید منافع و اهداف خود را در نظر بگیرد. به همین دلیل است که "میسترال" با توجه به جذابیت خود، نمی توانست به طور کامل پاسخگوی اهداف روسیه باشد. اکنون با کسب تجربه و درک هدف از داشتن چنین کشتی هایی، روسیه می تواند با خیال راحت برای رسیدن به آن، به کار خود ادامه دهد. ولادیمیر آنوخین در این زمینه می گوید:

"ما دارای تجربه غنی در ساخت کشتی های نفر بر هستیم که با استراتژی نیروی دریایی کشور، در تناسب است. هر یک از این شناورها قابلیت دفاع از خود را دارند. اما میسترال قادر به دفاع از خود نیست و باید توسط گروهی از دیگر شناورهای نظامی، همراهی شود. هر ناوی برای انجام هدفی طراحی و ساخته می شود. ما هم در دریای سیاه به ناو بالگرد بر نیاز داریم اما نه در این چنین قد و قواره ای. ضنا ناو ما باید از خود دفاع کند."

اگر مسائل پیرامون "میسترال" به یک درس مهم راهبردی برای روسیه تبدیل شود، در آتی برای فرانسه نیز به مشکلات جدی و احتمالا زیر سوال رفتن اعتباری او نزذ شرکای امروزی اش، منتهی می شود. پاریس با همگام سازی خط سیاسی خود با واشنگتن، این واقعیت را فراموش می کند که مشکلات داخلی اروپا هرگز آمریکا را نگران نمی کند.