مقامات آمریکایی اغلب ادعا می کنند که هدف از نصب سیستم دفاع ضد موشکی در اروپای شرقی مقابله با روسیه نیست بلکه حمایت از اروپائیان و اعضای اتحادیه اروپا در برابر حملات موشکی کشورهای دیگر است. دولت آمریکا از جمله امکان دستیابی برخی ازکشورها به توانایی موشکی و هسته ای و استفاده از این توانایی برای حمله یا "باج خواهی" از غرب و متحدانش را خطری جدی قلمداد کرده است.
مقامات آمریکایی به خصوص دستیابی ایران و کره شمالی به توانایی موشکی و هسته ای را به عنوان دلیلی برای اقدام خود ذکر کرده اند. اما اکنون که در فضای حصول توافق جامع مشترک در خصوص فعالیت هسته ای ایران هستیم، سپر دفاع موشکی چه توجیهی خواهد داشت، چراکه اوباما در سال 2009 طی سخنانی اعلام کرده بود که اگر برنامه اتمی ایران حل شود، دیگر نیازی به ایجاد سامانه پدافند موشکی در اروپا نخواهد بود.
عبدالله مهربان- پژوهشگر و کارشناس مسائل اروپا به ارائه توضیحاتی در این خصوص پرداخته است:
بهتر است که روسیه را به دو مقطع زمانی، روسیه بعد از فروپاشی و روسیه بعد از سال 2012 تقسیم کرد. در سالهای بعد از 2012 روسیه شاهد آن بود که ناتو نگاه رو به شرق خود را افزایش داده است و متحدان غربی مسکو نیز به تدریج وارد حوزه گفتمان غربی می شوند. بحث سیستم سپر دفاع موشکی آمریکا نیز نه جنبه نظامی بلکه بیشتر جنبه بازدارندگی در برابر احیای قدرت روسیه دارد. به ویژه این اندیشه بعد از مشکلات به وجود آمده در اوکراین و نفوذ روسیه در کریمه اهمیت بیشتری یافت. تضاد هویتی میان روسیه و اروپا و به ویژه حیات خلوت روسیه در بخش شرقی اروپا تا اندازه ای است که بتوان گفت مسیر رو به بهبودی طی چند سال آینده به سادگی ایجاد نشود، در نتیجه این تضاد هویتی به ریشه های امنیتی و سیاسی کشیده شده است.
ریشه های اختلاف آمریکا و ایران دربلند مدت ایجاد شده است و نمی توان گفت که یک شبه بعد از توافق جامع هسته ای تمام مشکلات برچیده شود. بنابراین باید منتظر بود تا ببینیم، هدف واقعی آمریکا از تحریم های ایران فعالیت های هسته ای ایران بوده یا نبوده است. یکی از اهداف ایالات متحده از نصب سپر دفاع موشکی کنترل نظامی ایران بوده است، در این صورت سپر دفاع موشکی متوجه ایران نیز هست. البته به نظر می رسد که آمریکا استراتژی بلند مدت تری را دنبال می کند و درصدد است ایران را از حوزه میدانی سیاسی-نظامی روسیه و چین بیرون بکشد.
