هم در واشنگتن و هم در بروکسل و توکیو با دقت کار آنها را دنبال می کنند.
روزنامه ی Financial Times بریتانیا می نویسد: علی رغم اینکه اکنون بریکس بیشتر مورد توجه است ، در مسکو توجه بیشتر را به سازمانی معطوف می دارند که در اروپا کمتر شناخته شده است اما سازمان کم اهمیت تر و کم نفوذ تری نیست. همکاری روسیه ، چین و چهار دولت آسیای مرکزی در ابتدا برای حل مناقشات مرزی و منطقه ای سازمان همکاری شانگهای را بنیان نهاد. اما طی ده سال گذشته برنامه ها و عملکردهای سازمان همکاری شانگهای به طور قابل توجهی از آنچه قبلا تصور می شد، رشد و توسعه یافته است. چرخش شدید و اخیر روسیه به سمت شرق و تقویت سریع ارتباطات ممکن با پکن نه تنها اعتبار بیشتری به سازمان همکاری شانگهای بخشیده بلکه آنرا به سازمانی در سطح جهانی تبدیل می کند.
و اگرچه این مسئله در اساس نامه سازمان همکاری شانگهای نوشته نشده است اما واشنگتن نگران است که یکی از اصلی ترین اهداف سازمان ، جابه جایی آمریکا از آسیا توسط روسیه و چین باشد. به عقیده ی سرگی مانوکف ، کارشناس سیاست بین المللی مجله " اکسپرت" ، اکنون بازی بزرگی در اوراسیا جریان دارد.
سازمان همکاری شانگهای ، سازمانی است که به سرعت رشد کرده و توسعه یافته است ، با صدای بلند از خود در عرصه ی بین المللی می گوید. بنابراین حتی در اروپا پیگیرکار اجلاس هستند. ضمنا زمان آن بسیار موفقیت آمیز بوده است چرا که در بحران یونان وقفه ی کوتاهی حاصل گردید. همه می فهمند که نغمه ی معرف و اصلی آینده ای نزدیک ، مبارزه ی آمریکا و چین به خاطر آسیا در کل و از جمله به خاطر اقیانوس آرام خواهد بود. چین آمریکا را در منگنه گذاشته است. و براساس بسیاری از پارامترهای مهم آمریکا دیگر کنار کشیده است. هر دو کشور یعنی آمریکا و چین در جستجوی متحدینی در این مبارزه هستند. شراکت روسیه با چین انگیزه ی جدیدی بود که به واسطه ی سرد شدن شدید ارتباطش با غرب به وجود آمد. اما این شراکت هم برای مسکو و هم برای پکن سودمند است ضمن آنکه زمینه های آن از مدت ها پیش وجود دارد یعنی سازمان همکاری شانگهای. اما پس از پیوستن هند و پاکستان به این سازمان ، سازمان همکاری شانگهای معتبرتر و قوی تر می شود.
به عقیده ی Financial Times به خاطر ورود هند و پاکستان ، سازمان همکاری شانگهای انگیزه ی جدیدی برای توسعه خواهد یافت. اجرای این طرح سیاست واشنگتن را در کرانه اقیانوس آرام آسیب پذیر تر می کند. سرگی مانوکوف معتقد است:
هند در دسته ی ده کشور پیشرفته ی اقتصادی است و پتانسیل عظیمی دارد بنابراین ورود هند به سازمان همکاری شانگهای این سازمان را به شدت قوی کرده و دیگران را وادار می سازد که بیشتر بروری آن حساب کنند. برای واشنگتن این امر بدون شک واقعه ی مهمی است. ارتباط بین واشنگتن و دهلی بد نیست اما آمریکایی ها بعید است که از گرم شدن ارتباط بین دهلی و پکن خوشحال شوند. پیشتر آمریکا بسیار هوشمندانه و با مهارت از ارتباطات بد بین دهلی و هند استفاده می کرد. و اگر ناگهان هر گونه ضد و نقیضی بین دهلی و پکن به وجود آید ، به واسطه عضویتشان در سازمان همکاری شانگهای رفع خواهد شد ، و این برای واشنگتن سورپرایز ناخوشایندی است. برای همین کاخ سفید به اوفا و اجلاس سازمان همکاری شانگهای توجه ویژه نشان می دهد. در هر صورت این رویداد بالاتر از وقایع در اروپا در ارتباط با بحران یونان قرار دارد.
