متخصصان زیست شناسی از انستیتوی مسائل انتقال اطلاعات، تشخیص بیماری در مراحل اولیه با کمک دوستان چهارپای انسان را یاد گرفتند.
دشواری کار در آن است که متخصصان خودشان نمی دانند سرطان چه بویی دارد. به سگ هایی از نژاد « شالایکا» (مخلوطی از شغال و لایکا) یاد داده شد بوی ارگانیزم بیمار را با کمک موش های آزمایشگاهی تشخیص بدهند. آنها در یک سن و جنس هستند، در شرایط یکسان نگهداری می شوند و غذای آنها هم یکجور است.
سپس بافت سرطانی نوع خاص سرطان را به تعدادی از موش ها تزریق کردند و بعد ادرار آنها را برای بو کردن به سگ ها دادند. سپس برای آزمایش ، ادرار موشهای سالم را به سگ ها دادند که در بین آنها ادرار موش بیمار قرار داشت. سگ ها بلافاصله شروع به پارس کردند و به این ترتیب فرق موش بیمار با باقی موش ها اعلام شد.
برای تشخیص بیماری در انسان نیز کافی خواهد بود نمونه های ادرار و یا خون آنها حاوی ترکیبات فرار در مقابل سگ ها قرار بگیرد.
