اقتصاد چین رشد می کند و به این ترتیب امکانات هر چه بیشتری برای ارز چینی می گشاید. یوآن را اغلب ارز ذخیره آینده می نامند. به عقیده کارشناسان این امر نه فقط به شاخص های اقتصادی بلکه اراده سیاسی پکن بستگی خواهد داشت.
اواخر سال 2014 میلادی پیروزی مهم یوآن به ثبت رسید. ارز چینی در ردیف پنجم فهرست ارزهای جهانی از نظر استفاده از آن در پرداخت های سراسر جهان قرار گرفت. ین ژاپن، فونت انگلیس و یورو و دلار آمریکا از آن جلو می زنند. یوآن تا کنون از دو دلار کانادا واسترالیا جلو زده است و برای قرار داشتن در ردیف ارزهای اصلی باید وارد بازار سرمایه گذاری نیز شود.
الکساندر کنوبل نامزد علم اقتصاد در این باره گفت: کشورها به این دلیل در تجارت خود از دلار، یورو ، ین ژاپن و فرانک سوئیس استفاده می کنند که ریسک سرمایه گذاری دراز مدت در این ارزها کم است. اگر آنها مطئمن باشند که ریسک سرمایه گذاری دراز مدت در یوآن و یا روبل کمتر است در این ارزها نیز سرمایه گذاری خواهند کرد. این موضوع با تصمیمات تجاری شرکت های بزرگ و بانک های مرکزی کشورهای مختلف وابسته است. اکنون این تصمیمات به سود دلار، یورو و ین و فرانک سوئیس و فونت انگلیس اتخاذ می شوند.
مقامات چین بطور جدی به موفقیت یوآن چین کمک می رسانند. پکن خیلی کند اما بتدریج از کنترل بر ارز خود کنار می رود. اولین نشانه های حمایت دولت از استفاده از یوآن در خارج از کشور ظاهر شده اند. این امر باعث افزایش تدریجی نقش شرکتهای چینی در اقتصاد جهانی خواهد شد. به مجرد همه گیر شدن این فرایند، یوآن می تواند به یک ارز ذخیره واقعی مبدل شود.
دورنمای این وضع مناسب است. زیرا سهم چین افزایش می یابد و بدین منظور شرکت بیشتر سرمایه چینی در بازار های جهانی ضروری است. فعلا ارز چین نقش ضعیفی در بخش اعتباری جهان عهده دار است. وقتی سرمایه چین در این جهت بکار بیفتد، در آن زمان چین از امکان آن برخوردار خواهد شد که نقش ارز ذخیره را بعهده بگیرد.
با درنظرداشت سرعتی که رهبری چین در این راه حرکت می کند، می توان گفت که یوآن به احتمال زیاد تکیه گاهی برای ایجاد ارز ذخیره منطقه ای خواهد شد. بعید نیست که پس از گذشت چند دهه، دنیا از سیستم ارزی جدید برخوردار شود که فقط به یک ارز تعلق نخواهد داشت.
الکساندر رازووایف رئیس دپارتمان تحلیلی شرکت « آلپاری» در این خصوص گفت: به عقیده من، پس از 15-10 سال منقطه ارزی ایجاد خواهد شد که تمام کشورهای اصلی آسیا به غیر از ژاپن را در بر خواهد گرفت. ژاپن متحد آمریکاست و سیاست در آنجا نقش مهمی بازی می کند. آنها یکدیگر را دوست ندارند. بهر حال یا یوآن و یا ارز آسیایی ظاهر خواهد شد و نهایتا منقطه ارز آسیایی شکل خواهد گرفت.
کارشناسانی که با خبرنگار « سپوتنیک» صحبت کردند اطمینان دارند که ارز چینی در آینده نزدیک رشد خواهد کرد. اما بدشورای می توان گفت که این ارز چه جایی به خوداختصاص خواهد داد. هر چند از همین حالا مشخص است که نقش یوآن مهم و آینده دار خواهد بود.
