متخصصان معلوم کردند که اشخاص نمی دانند چه شکلی هستند و در واقع آنها آنطور که تصور می کنند نیستند.
متخصصان تصمیم گرفتند معلوم کنند تا چه اندازه تصورات مردم در باره ظاهر شان با واقعیت مطابقت دارد. در جریان آزمایش که دیوید وایت و همکاران او از دانشگاه « ویلس جنوبی نو» (استرالیا) به انجام رساندند ، به افرادی که مورد آزمایش قرار گرفتند پیشنهاد شد عکس های خود را همردیف با عکس های کمتر مشابه مرتب کنند. پس از آن روانشناسان از گروه دوم خواستند با نگاه کردن به شرکت کنندگان گروه اول همان کار را با عکس ها انجام بدهند. متخصصان ردیف های متفاوتی دریافت کردند. کسانی که عکس های خود را انتخاب کردند ابتدا عکس هایی را انتخاب کردند که شباهت کمتری با عکس خود در مقایسه با انتخاب گروه دوم داشت.
نتیجه این آزمایش باعث تعجب تخصصان شد. به نظر آنها، افرادی که هر روز در آینه به خود نگاه می کنند باید عکس هایی را انتخاب می کردند که شباهت بیشتری به خودشان داشت. در حالی که در اینجا انتخاب غریبه ها که فقط یک دقیقه به دانشجویان نگاه کردند نزدیک تر بود. تست کامپیوتری نیز این نتیجه را مورد تأیید قرار داد. انتخاب شرکت کنندگان این آزمایش دقیق نبود.
خاطره شخص از ظاهر خود یکی از موانع در انتخاب صحیح عکس است. با وجود این متخصصان یک نکته جالب را کشف کردند: تمام شرکت کنندگان از عهده انتخاب عکس دقیق تر در صورتی که شخص توی عکس لبخند زده باشد برآمدند. دراین رابطه آنها به ممنوعیت لبخند در عکس های اسناد و مدارک توجه کردند. زیرا لبخند در اینگونه عکس ها باعث تحریف ویژگی های نرمال صورت می شود.
