اقتصاددانان در کشورهای مختلف معتقدند که دیر یا زود دلار به سرنوشت طلا مبتلا خواهد شد. اما فعلا از قدرت دفاع از موضع خود برخوردار است.
دلار مدتهاست که از یک مکانیزم واقعی اقتصادی بسوی « ارزی بر پایه ایمان» بقول جوزف استیگلیتس برنده جایزه نوبل ، پیش می رود. مسائل اقتصادی در آمریکا و جنگ هایی که واشنگتن بطور منظم پیش می برد و در سراسر جهان دامن می زند بر علیه «دلار» بپا می خیزند. اما فعلا «دلار» یکی از ابزار سرمایه گذاری باقی می ماند و تغییر این وضعیت فوق العاده دشوار خواهد بود.
الکساندر رازووایف رئیس دپارتمان تحلیلی شرکت « آلپاری» در این خصوص گفت:
— به نظر من دلار در آینده نزدیک یگانه ارز ذخیره جهان باقی خواهد ماند. بعلاوه، دلار بر خلاف دیگر ارزهای اصلی تنها ارز سرمایه گذاری در جهان است. هدف سیاست بنیاد فدرال آمریکا آن است که دلار تنها ارز جذاب برای سرمایه گذاری باشد. همانا به این دلیل آمریکا در آینده نزدیک افزایش نرخ را آغاز خواهد کرد. بدین ترتیب سرمایه ها به آمریکا خواهند رفت و امکان ذخیره سرمایه اضافی برای بدهی کنونی آمریکا فراهم می شود. بعلاوه قیمت سهام آمریکا نیز افزایش خواهد یافت که تأییدی بر اعتماد مصرف کنندگان و تقاضای داخلی خواهد بود.
در اینجا سیستم دلار نفتی که در دهه 1970 میلادی قرن گذشته آخرین «میخ» تابوت استاندارد طلا را کوبید و به برکت توافق آمریکا و عربستان سعودی ارزش نفت به دلار قیمت گذاری شد، نقش خود را بخوبی ایفا کرد. این امر تقاضا برای ارز آمریکایی را افزایش داد. اما ایمان متعصبانه ای نسبت به دلار وجود دارد که جهان را در بر گرفته است و هر گونه شک و تردید را نسبت به این اسکناس های سبز از بین می برد.
الکساندر واروبیوف مدیر مالی مرکز بازار استراتژیک در این خصوص گفت: بدهی آمریکا افزایش خواهد یافت، زیرا قدرت دلار فقط در قدرت اقتصادی آمریکا نهفته نیست، بلکه نوعی ایمان دینی باقی جهان به دلار به عنوان ارز اصلی نقش خود را در این رابطه ایفا می کند. تصادفی نیست که یکسال پیش سرویس ویژه آلمان شخصی را کشف کرد که دستیار نولاند بود و به چاپ اسکناس های جعلی دلار می پرداخت که آمریکایی ها در پرداخت های خود به اپوزیسیون سوریه و شبه نظامیان لیبی و عراق و حتی به اوکراینی ها از آنها استفاده می کردند. دلار — یک پول متافیزیکی است که همه به آن باور دارند.
اما قرن جدید جریانهای جدیدی را با خود آورد. کشورهای هر چه بیشتری به فکر آنند که سیستم دلاری دیگر مطابقتی با تغییرات اقتصادی در سراسر جهان ندارد. این به معنای آن است که این پروسه به جریان افتاده و در آینده نزدیک دلار باید در همان راه طلا گام بگذارد. به ویژه که در اقتصاد آمریکا گرایش ناخوشایندی مشاهده می شود. اما با توجه به وضعیت کنونی واشنگتن به زندگی روزانه به همین شکل ادامه خواهد داد و در باره هیچ چیز مشخصی فکر نمی کند.
الکساندر کنوبل نامزد علم اقتصاد در این باره گفت: همه چیز به استحکام اقتصاد آمریکا و قابل اطمینان بودن تعهدات بستگی دارد. فعلا اقتصاد 20 درصد تولید ناخالص ملی جهان را تشکیل می دهد و دلار از شانس آن برخوردار است که ارز ذخیره جهانی باقی بماند. اینکه دیگر ارزهای ذخیره جهانی وجود دارند موضوع دیگری است که رقیب دلار هستند. شاید یوآن بتواند بشکلی با دلار رقابت کند. اما فعلا ارزهای ذخیره مشروط به ثبات اقتصادهای کشورهای معرف آنها نیستند.
نباید این نکته فراموش شود که دیر یا زود تغییراتی بطور جداگانه در نیمکره غربی رخ خواهد داد. به ویژه که پیش شرط های آن شکل گرفته اند.
الکساندر رازووایف در این خصوص گفت: از نظر تئوریک ارز دیگری به نام — آمِرو — می تواند جای دلار را برای آمریکا و کانادا و مکزیک بگیرد. این ایده 15 سال پیش مطرح شد. فعلا در مرحله حرف است. اما در آینده دور ممکن است به وقوع بپیوندد.
بهرحال باید با این موضوع موافقت کرد که دیکتاتوری و سلطه دلار بتدریج کاهش خواهد یافت. درست به همان شکل که سهم آمریکا در تولید ناخالص داخلی و تجارت و حتی سیل سرمایه گذاری در جهان کاهش یافت. قابل درک است که این تغییرات بر دلار تأثیر می گذارند. و این بدان معناست که واشنگتن سعی خواهد کرد حق خود به عنوان نیروی اصلی مالی جهان را حفظ کند. آمریکا به بهترین وجه از تجربه ایجاد نقاط بی ثباتی در سراسر جهان برای رسیدن به این هدف بهره می گیرد.
