تابلوی « زنان الجزیره» به قلم پابلو پیکاسو، 11 ماه مه سال 2015 میلادی در حراج کریستیس در نیویورک نتوانست رکورد گرانترین تابلوی جهان — تابلوی پل هوگن « کی ازدواج میکنی؟ » را بشکند. 179 میلیون و 300 هزار دلار در مقابل 300 میلیون. اما تابلوی پیکاسو بهر حال در عنوان دیگری رکورد برقرار کرد. گرانترین تابلو در جهان که در حراج باز خریداری شده است.
آثار هنری با گذشت هر سال بیشتر به ارز با ارزش مبدل می شود. در سراسر جهان بر آنچه در خانه های حراج رخ می دهد نظارت می شود و در باره قیمت نهایی هر تابلو مدتهای طولای بحث می شود. در سال 1997 میلادی تابلوی پیکاسو در حراج « کریستیس» فروخته شد. در آن زمان 32 میلیون دلار در ازای آن پرداخت شد. 18 سال قیمت آن را 5 برابر کرد. برای ثروتمندترین افراد خرید تابلو ها بهترین راه دوری از طوفان های بازار های مالی جهان است.
آلکسی آنچوکوف مدیر خانه حراج « سکه روسی» در این خصوص گفت: در بازار جهانی بی ثباتی محسوس است. افت نرخ یورو در مقابل فرانک سوئیس و یا دلار آمریکا. آنها تقریبا مساوی شدند. در چنین شرایطی کسانی که پول اضافی دارند ترجیح می دهند بهر شکل ممکن از آنها خلاص شوند. در جایی که قیمت بیشتر باشد و دیگر نمی توان 6-مین ساختمان و یا 25 — مین آپارتمان را خریداری کرد بسراغ وسایل جالب تر و متحرک تر می روند. از اینرو اکنون توجه زیادی به آثار هنری و هر نوع جهت هنری می شود.
خانواده سلطنتی قطر تابلوی « ورق بازان» « سِزان» را در ازای 25 میلیون دلار برای موزه ملی قطر خریداری کرد. استیون کوئن میلیاردر آمریکایی برای تابلوی پیکاسو « خواب» 155 میلیون دلار پرداخت. او تابلوی « زن سوم» ویلیم د کونینگ را در ازای 137 میلیون و 500 هزار دلار خریداری کرد.
آندری تولستوی دراین خصوص گفت: هنر یگانه چیزی است که هرگز ارزان نمی شود. آثار هنری اسامی معروف و با اعتبار از قیمت بالایی از همان ابتدا برخوردار می شوند که بلاتغییر باقی می ماند. ارزش و اهمیت این نوع آثار بمرور زمان فقط بیشتر می شود. منظور آن نقاشانی هستند که به شهرت رسیدند و با آثار خود تاریخ کامل هنر را شکل داده اند. قیمت آثار چنین هنرمندانی فقط افزایش می یابد.
اما بنیاد های مختلف که قصد سرمایه گذاری طولانی دارند خریداران اصلی این نوع آثار هستند.
آلکسی اونچوکوف دراین خصوص گفت: به عنوان مثال، بنیاد بازنشستگی که هدف آن سرمایه گذاری صحیح برای مدت طولانی — 50-30-20 سال است. و یا بنیاد های خصوصی که مورد توجه سازمان ها و یا خانواده های خاصی قرار دارند. آنها پول های میلیونر ها و میلیاردرها در سراسر جهان را سرمایه گذاری می کنند. بنیاد های خصوصی چه نوع بنیادی هستند؟ سه دوست که پول زیادی دارند جمع می شوند و تصمیم می گیرند در خرید تابلو پولهای خود را سرمایه گذاری کنند. هر یک از آنها می تواند تابلویی بخرد اما سه نفری می توانند یکگ الری کوچک تأسیس کنند. این امر ایجاد تنوع می کند. نهایتا آنها در دراز مدت سود بیشتری عایدشان می شود.
اما اگر یک شخص خصوصی تابلو را بخرد، نام او هرگز فاش نمی شود.
آندری تولستوی در باره علل آن گفت: اینگونه افراد بدون فاش شدن نام خود دست به خرید می زنند، زیرا نمی خواهند اطلاعات مربوط به درآمد و مخارج و دارایی آنها آشکار شود. حساب های محرمانه در بانک نیز در اینجا صدق می کند.
بازار معاصر هنر مدتهاست که به زمره بازارهای جالب برای سرمایه گذاری پیوسته است. در باره هر تابلو که سر از حراج های جهانی در آورد با اطمینان می توان گفت که هرگز ارزانتر نخواهد شد.
