"اشتون کارتر" وزیر دفاع آمریکا اعلام کرد که به برکناری داوطلبانه بشار اسد هر چند که به این زودی نباشد امیدوار است. در عین حال جان کری وزیر خارجه آمریکا باز هم در باره تسلیحات شیمیایی هی تکرار می کند. وی حدس می زند که ممکن است از آن سلاح اپوزیسون استفاده کرده باشد و در عین حال اعتقاد دارد که اسد به همه چیز مقصر است. در چنین موقعیتی می توان نه تنها به برکناری داوطلبانه رهبر سوریه بلکه به خودکشی وی حساب آورد. رهبری پنتاگون با پیروی از همین اصول نادرست ادعا می کند که نفوذ دولت سوریه فقط محدود به دمشق و برخی نواحی سوریه است. ولی اگر اینطور باشد چرا آمریکا و دوستانشان در اپوزیسیون سوریه و در دیگر گروهبندی ها در نمی دانیم کجا قادر نیستند اسد را برکنار کنند؟ به بعقیده کارتر رژیم اسد افراطیون منطقه را تغذیه می کند. آیا اینطور است؟ در این صورت نگاه کنید که ارتش دولتی سوریه رو در روی داعشی ها در سرزمین خود پیکار می کند نه با پهپاد ها.
در این هنگام امریکا به مواضع داعش در سوریه و عراق ضربات هوایی وارد می کند و می گوید که این کارزار فقط شروع شده و مدت طولانی ادامه خواهد داشت. آنها برای گفتن چیز دیگری ندارند. زیرا استراتژی تدوین شده بوسیله دولت اوباما کارگر نیست. تروریست ها نفوذ خود را در منطقه مستحکم تر می کنند و ساکنان بی دفاع زجر می کشند زیربنا ها تخریب می شوند. نیرو های در حال تشکیل مخالفان سوری نیز هنوز زیاد قادر نیستند آرزو های آمریکا را بر آورده کرده و در میهن خود بجنگند. به گفته کارتر آمریکاییان نتوانستند از میان سوری های آمروزش دیده بدست مربیان آمریکایی افرادی را پیدا کنند که "طرز تفکر صحیحی" داشته باشند. رییس پنتاگون اعتراف کرد که پروردگان سوریشان می توانند در ارتباط با تروریست ها بوده و بعد از مدتی به احتمال قوی به تحویل تکنیک های تازه وارد آمریکایی به عناصر رادیکال خواهند پرداخت. به این خاطر تفکرات و آرزو های خام در این باره که اسد برود انسان دارای عقل سلیم را به فکر این ضرب المثل می اندازد: "اگر را با مگر تزویج کردند از آنان بچه ای شد کاشکه نام". می شود این گفته را اینطور ادامه داد: کاشکه تعداد این بچه ها بیشتر می شد و همه شان در اعمال تروریستی به فرمان پنتاگون اقدام می کردند.