با این تسلیحات می توان یگان 5 هزار نفری امریکا را برای باز داشتن تجاوز روسیه مجهز کرد. به قول این روزنامه این طرح، دامنه دار ترین نقشه برای بازداشتن مسکو پس از جنگ سرد است. گفته های نمایندگان کشور های اروپای شرقی در باره آمادگی خود به پذیرش تکنیک و انبار های آمریکایی در خاک خود صحت این اطلاعات را به ثبوت می رساند. به عقیده خبرگانی که با روزنامه "کامرسانت" چاپ مسکو صحبت کردند اگر این طرح عملی شود مسکو به ناچار در مرز با کشور های بالتیک چنان پوتانسیل هجومی خود را مستقر خواهد کرد که در صورت بروز اختلاف فرضی بتواند واحد های آمریکایی را تخریب و نابود کند.
این مقاله تحت عنوان "ایالات متحده در باره استقرار تسلیحات سنگین در اروپای شرقی تعمق می کند" در نیو یورک تایمز منتشر شد و با بازتاب گسترده روبرو گردید. این مقاله بر پایه منابع آمریکایی و ناتویی نوشته شده و شامل شرح مفصل محتوای طرح جدید واشنگتن معطوف به دفاع اروپا از "تجاوز ممکنه روسیه" است. مولفان ضمن توصیف رویارویی کنونی در قاره اروپا موقعیت امروزی را با اعمال آمریکا در زمان بحران برلین مقایسه می کنند که یکی از متشنج ترین مواقع جنگ سرد بود و آنرا "انتقال ناتو به عقب، به آینده" نامیدند.
در این مقاله آمده است: هر چند که طرح جدید آمریکا برای تحکیم امنیت متحدان هنوز به تصویب نرسیده ولی می تواند در زمان خیلی نزدیکی، قبل از دیدار وزیران دفاع کشور های ناتو در تاریخ 24-26 ژوئن تصویب شود. 8 ژوئن مسکو به اعلامیه فیلیپ هموند وزیر خارجه انگلیس در باره استقرار احتمالی موشک های هسته ای آمریکا در خاک آن کشور واکنش نشان داد. به عقیده غرب این گام می تواند جوابی باشد به "فعالیت های فزاینده نظامی روسیه". در صورت اجرا شدن این طرح، آمریکا در پاره ای از کشور های اروپای شرقی تسلیحات سنگینی مستقر کرده که امکان تجهیز 3-5 هزار نظامی را تامین خواهد کرد (همین تعداد تکنیک نظامی در کویت پس از تجاوز عراق به آن کشور مستقر شده بود). مطابق داده های یک منبع بلندپایه پنتاگون تعداد کل تکنیک های آمریکایی که ممکن است در کشور های بلوک شوروی سابق مستقر شود حدود 1200 عدد خواهد بود شامل 250 دستگاه تانک ام 1- ای2، ماشین های زرهی "برادلی" و هویتز زرهی.
و در باره کشور های "اروپای جدید" باید گفت سهم آنها در تحقق بخشیدن احتمالی به برنامه آمریکایی یکسان نخواهد بود. بیشترین تعداد تکنیک های سنگین قادر به تجهیز 750 نفر در هر کشور باید در لهستان، رومانی، بلغارستان و شاید در مجارستان مستقر شود. کمترین تعداد تکنیک ها لازم برای تجهیز 150 نظامی ممکن است به لیتوانی، لتونی و استونی منتقل شود.
اولین نهاد هایی که به مقاله ای منتشر شده در نیو یورک تایمز واکنش نشان دادند وزارتخانه های دفاع لهستان و کشور های بالتیک بودند. به عقیده آنها طرح آمریکا امنیت اروپا را مستحکمتر خواهد کرد. "توماش سمونیاک" وزیر دفاع لهستان اطلاع داد که مذاکرات در باره استقرار انبار های آمریکایی ویژه تسلیحات سنگین هم اینک جریان دارد. وی گفت: آمریکا در حال تدارک اعمال متفاوت جهت استقرار سلاح های سنگین در لهستان و دیگر کشور ها است.
یک منبع بلند پایه در وزارت دفاع روسیه طرح های استقرار تکنیک های نظامی آمریکا در اروپای شرقی را "عامل جدی بی ثباتی" خواند. وی افزود: "این گام ها ممکن نیست سبب برانگیخته شدن نگرانی نشود زیرا می خواهند در نزدیکی مرز های ما پایگاهی جهت جا دادن یگان نظامی چشم گیری دایر کنند. روسیه این اقدام را بعنوان گام اول شرکای ما بسوی بازنگری مفاد سند اساسی روسیه — ناتو ارزیابی می کند."
گفتنی است که این سند در 1997 به امضا رسیده و استقرار دائمی "نیرو های رزمی چشم گیر" در جناح شرقی برای ناتو را منع می کند. در ضمن تعبیر تعداد "نیرو های چشم گیر" از سوی مسکو و ناتو فرق می کند. مثلا مسکو استقرار ادواری یک تیپ 2-6 هزار نفری در بلغارستان و رومانی را نیروی "قابل ملاحظه" می داند. از نقطه نظر آمریکا یک تیپ — نیروی چشمگیری نیست. مسکو در 2010 به ناتو پیشنهاد کرد که طرفین به تصمیم مشترکی برسند ولی آنها نتوانستند به توافق برسند.
"یوگنی بوژینسکی" ژنرال بازنشسته و رییس شورای مرکز علمی- تحلیلی روسیه در توضیح گفت: ناتو با اتکا به نشانداد های کمی خود که به مراتب بالا تر اند هیچ گاه با تعبیر روسی نیرو های مسلح ناتویی موافقت نمی کرد. در همین حال طرفداران حضور نظامی آمریکا در اروپای مرکزی به این نکته اشاره می کنند که سند اساسی روسیه — ناتو تنها در حکم بیانیه سیاسی بوده و از نظر حقوقی طرف ها را به هیچ تعهداتی موظف نمی کند.
به عقیده "ولادیمیر یوسییف" رییس مرکز تحقیقات اجتماعی- سیاسی روسیه استقرار انبار های تسلیحات سنگین آمریکا در نزدیکی مرز های روسیه "برای این کشور خطر جدی تشکیل خواهد داد". مسکو در جواب می تواند در مرز ها با کشور های بالتیک سلاح های تهاجمی خود را مستقر کند. یوسییف هشدار داد که "در این صورت کشور های بالتیک امنیت بیشتری دسترسی پیدا نکرده و به گروگان های رویارویی آمریکا و روسیه بدل خواهد شد."
