اکثر کارشناسان ظاهر شدن اتحادیه های جدید کشورهای آمریکای لاتین مانند اتحادیه ملل آمریکای جنوی و اتحادیه کشورهای آمریکای لاتین و حوضه کارائیب را قیام آمریکای لاتین بر علیه اراده واشنگتن اعلام کردند. این دو اتحادیه به حل و فصل انواع مختلف مسائل می پردازند. در این اواخر، اتحادیه اقتصادی « مرکوسور» هر چه بیشتر اعلامیه های سیاسی صادر می کند. در نشست « مرکوسور» اعلامیه سالانه در حمایت از مبارزه آرژانتین برای حاکمیت جزار « فالکلند» صادر شد.
مرکوسور — بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی است که 250 میلیون نفر را با هم متحد می کند و 75 درصد کل تولید ناخالص ملی به آن تعلق دارد. ابتدا هدف از تشکیل این اتحادیه حمایت از تجارت آزاد، رشد و توسعه گردش آزاد کالا، ساکنان و سرمایه در تمام کشورهای عضو اتحادیه بود. اما این واقعیت که نمایندگان « مرکوسور» در فکر گسترش همکاری با کوبا هستند گواه حالت سیاسی این اتحادیه است. ابتکارات اخیر « مرکوسور» نشانگر آن است که این اتحادیه قصد دارد نقش مهمی در نیمکره غربی بازی کند و حتی نفوذ خود را بسوی نیمکره شرقی گسترش بدهد. به گفته سفیر آرژانتین در روسیه، کشورهای عضو اتحادیه بازار مشترک آمریکای جنوبی قصد دارند همکاری فشرده تری با اتحادیه اقتصادی اوراسیا داشته باشند. در سال 2008 میلادی در آمریکای جنوبی اتحادیه سیاسی جدید تشکیل شد. 12 رئیس جمهور کشورهای منطقه امضای خود را پای تفاهم نامه مربوط به تأسیس اتحادیه ملل آمریکای لاتین « اوناسور» گذاشتند. هدف اتحادیه عبارت است از: تشدید مواضع مناطق و طراحی ابزاری برای حل و فصل مسائل با تکیه بر نیروی خود. بسیاری از کارشناسان « اوناسور» را چیزی شبیه اتحادیه اروپا می نامند. هوگو چاووس، رئیس جمهور آن زمان ونزوئلا کشورها را به منتها تلاش خود فرا خواند تا اتحادیه بتواند یک وزنه واقعی در مقابل آمریکا باشد.
پس از سه سال، 33کشور آمریکای لاتین انجمن آمریکای لاتین و حوضه کارائیب — « سلاک» را تشکیل دادند.
دانیئل اورتِگا رئیس جمهور نیکاراگوآ گفت: « ما امروز حکم مرگ «دکترین مونرو» را صادر کردیم.
الکساندر خارلامِنکو، رئیس مرکز علمی — اطلاعاتی انستیتوی آمریکای لاتین آکادمی علوم روسیه در این خصوص گفت: آمریکای لاتین تغییر کرده است و از سازمان خاص خود برای اتخاذ تصمیمات جامع برخوردار است از جمله در رابطه با مسائل امنیت جمعی مانند سازمان « سلاک» — که اتحادیه کشورهای آمریکای لاتین و حوضه کارائیب — بدون شرکت آمریکا و کاناداست. سازمان « اوناسور» — اتحادیه ملل جنوب — آمریکای جنوبی 12 کشور قاره آمریکای جنوبی را با هم متحد می کند. در این سازمانها به حل مسائل کشورهای آمریکای لاتین پرداخته می شود و هر چه کمتر از «همسایه کبیر شمالی» — آمریکا — درخواست کمک می شود.
این تغییرات برای آمریکا مثل بلعیدن کپسول تلخ است. چنین استقلال کشورها جزئی از نقشه های جهانی واشنگتن نبود. آمریکا برای اینکه تا حدی مناسبات خوبی با همسایگان داشته باشد باید دست به مانوردهی بزند و به یاد داشته باشد که از کدام سناریوی رفتاری با هر یک از کشورها استفاده کند.
سرگی میخائیلوف کارمند علمی بخش اروپا — آتلانتیک و پژوهش های دفاعی انستیتوی تحقیقات استراتژیک روسیه در این خصوص گفت: آمریکا سعی می کند از روش قدیمی « چماق و هویج» استفاده کند. آمریکا بر تعدادی از کشورها فشار زیادی وارد خواهد آورد و رفتار خود را نسبت به کشورهای دیگر ملایم تر خواهد کرد — به عنوان مثال — کوبا که سعی می شود با آن کشور نقاط مشترک یافت شود.
نمونه کوبا نشان داد که بهتر است چماق فراموش شود. واقعیات سیاسی تغییر کرده اند. از دست دادن حمایت گسترده در نیمکره غربی برای آمریکا یک واقعیت تلخ است.
— آمریکا درک کرد که حفظ مناسبات سابق با کوبا هم برای کوبا و هم برای خود آمریکا مضر است زیرا کوبا برای آمریکای لاتین پرچم ضد آمریکایی شد. در نشست چندی پیش کشورهای قاره آمریکا، باراک اوباما با رائول کاسترو، رهبر کوبا صحبت کرد. آشکارا محبوبیت رائول کاسترو در بین روسای جمهور کشورهای آمریکای لاتین بیش از باراک اوباما بود. آمریکا در آمریکای لاتین در انزوایی بیشتر از کوبا قرار داشت.
اما کشورهای آمریکای لاتین قصد ندارند در این مرحله توقف کنند. آنها می خواهند خودشان جریان چاپ اسکناس را کنترل کنند و منتظر ماشین چاپ آمریکا نباشند. از سال 2010 میلادی ونزوئلا، کوبا، بولیوی و اکوادور و نیکاراگوا و سورینام در معاملات خود از ارز مجازی « سوکرا« استفاده می کنند که ارزش آن از طرف سبد ارز کشورهای شرکت کننده تعیین می شود. تعدادی از کشورهای «مرکوسور» در فکر رواج ارز مشترک — گائوچو- هستند.
