تا کنون با پیش بینی های «خانگی» ما را از پایان حیات روی زمین می ترساندند. اما در آخرین اجلاس مجمع عمومی اتحادیه اروپا در باره علم زمین شناسی در وین، متخصصان و دانشمندان بنیاد علمی اروپا صاف و ساده اعلام کردند که فاجعه جهانی تا آخر قرن 21 بسراغ ما خواهد آمد و این بلا نه از فضا بر سر زمینیان نازل خواهد شد، بلکه از هسته زمین سربلند خواهد کرد. به عقیده زلزله شناسان ، احتمال فوران آتشفشان های نیرومند 10 درصد است. این درصد بالایی است که خطر آتی را محتمل می سازد. اگر زمینیان نمی توانند مانع از بروز آن شوند، حداقل باید برای آن آماده شد تا عواقب آن سبک تر شود. متخصصان از رهبران کشور ها خواستند 3 میلیارد دلار سالانه برای نظارت بر فعالیت آتشفشان های زمین اختصاص بدهند.
پروفسور پاول پلِچوف، دکتر علم معادن از کرسی سنگ شناسی دانشگاه مسکو در این خصوص گفت: به نظر من آنچه اروپایی ها از آن صحبت می کنند ، یک خطر بزرگ نیست. فوران های ضعیف آتشفشانی تقریبا هر روز رخ می دهد ، اما کمتر کسی از این موضوع باخبر است. هر چه فوران قوی تر باشد، احتمال وقوع آن کمتر است. فورانهای خیلی شدید تقریبا هر 100 سال رخ می دهند. این زندگی نرمال سیاره ماست. تغییرات در گذشته نیز رخ دادند اما باعث از بین رفتن کامل حیات روی زمین نشدند. زندگی روی زمین با شرایط جدید وفق یافت.
در مورد دایناسورها چه می توان گفت؟ علم معاصر فوران های شدید آتشفشان ها را در ناپدید شدن آنها مقصر می داند. اما پروفسور پلِچوف این گفته را دقیق نمی داند.
— دایناسورها 65 میلیون سال پیش نابود شدند. این فاجعه بزرگ با یکسری فوران ها مرتبط است که در نتیجه فلات گدازه آتشفشانی «دکن» در هند شکل گرفت. این پروسه یک میلیون سال طول کشید. به این ترتیب فقط یک فوران باعث نابودی موجودات زنده نشد، بلکه یکسری فوران های شدید آتشفشانی رخ داد که بتدریج سیمای سیاره ما، آب و هوا و ترکیب جو و آب را تغییر داد. در نتیجه بعضی از انواع جانوران نتوانستند خود را با شرایط جدید زندگی وفق بدهند.
به عقیده پاول پلِچوف، انسان در وضعیت بهتری قرار دارد. طی سالهای موجودیت خود، توانسته خود را با تغییرات محیط خارج وفق بدهد و بدون شک راه های زندگی در دنیایی را پیدا خواهد کرد که ممکن است پس از فجایع طبیعی روی زمین دچار تغییر شود.
هم اکنون دانشمندان از وضعیت تمام آتش فشان های فعال آگاهند. آنها تحت نظارت شدید قرار دارند و می توان رفتار آنها را در آینده پیش بینی کرد. اما روی زمین جاهای زیادی وجود دارد که در آنجا ممکن است فوران های فاجعه باری رخ بدهد. اما متخصصان نمی توانند در آنجا دست به نظارت بزنند.
— آن مناطقی که تا کنون در آنجا فوران آتشفشان به ثبت نرسیده است به ویژه خطرناک هستند. شکلگیری آتشفشان های جدید می تواند قربانیهای زیادی ببار آورد. باید شبکه جهانی نظارت سازماندهی شود. به این دلیل من از ایده نظارت جهانی حمایت می کنم. به عقیده من درخواست دانشمندان بنیاد علمی اروپا جهت تخصیص سه میلیارد دلار سالانه برای انجام چنین نظارتی — قیمت زیادی برای راحتی بشریت نیست.
فوران آتشفشان ها نمی تواند خطر مستقیمی برای نابودی انسان باشد، ولی موجب فجایع منطقه ای و با حتی فجایعی در مقیاس کل زمین خواهد شد. به نظر پاول پلِچوف، آیا بهتر نیست از همین امروز تمام نقاط بالقوه خطرناک آتشفشانی تحت نظارت قرار بگیرند تا در آینده بتوان عواقب فوران های سهمگین را به حداقل رساند؟ به گفته لاتینی های باستان « هشدار از قبل به مانند سلاحی برای دفاع از خطر آینده است».
