دیوید کامرون ، نخست وزیر بریتانیا گفته بود: " شما به جهان نشان دادید که دیکتاتور را سرنگون کرده و آزادی را برگزیدید. "
نیکلای سارکوزی ، رهبر آن زمان فرانسه شعار سر می داد: " درود بر بنغازی! درود بر لیبی! درود بر دوستی فرانسه و لیبی!"
باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا می گفت: " ما تماما از ملت لیبی حمایت می کنیم. شما انقلاب را پیروز شده اید!"
جو بایدن ، معاون رئیس جمهور حرف های او را تکرار کرد: " ملت لیبی از دست دیکتاتور گریخت. و اکنون امید درونشان آشکار شده است. "
با گذشت چهارسال هیچ کس با خوشبینی در خصوص لیبی حرف نمی زند.
باراک اوباما اکنون معتقد است: " لیبی ، منطقه ای است که خطرات جدی در آن درحال رشد است. " داعش" آشکارا در خصوص قصد خود برای استفاده از آشوب و نابسامانی در لیبی به عنوان پایه و اساس اعزام نیروی خود به آنجا اعلام کرده است. "
به عقیده ی فراسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه ، در لیبی نه مدیریت دولتی است و نه حتی مقامات دولتی. کشور در نابسامانی به سر می برد.
رهبر فرانسه بیان می کند: " و مسئله این است که چرا پس از مداخله ی نظامی سه سال پیش هیچ کس فکر نکرد که بعدا چه خواهد شد. امروز ما باید اشتباهات گذشته را اصلاح کنیم. "
اروپا با بحران مهاجرین روبرو شده است: هزاران نفر از درگیری های آفریقای شمالی به کشورهای اروپایی گریخته اند.
در این زمینه اتحادیه اروپا عملیات نظامی علیه حاملین مهاجرین غیر قانونی در دریای مدیترانه را بررسی می کند. در بروکسل وزرای امور خارجه و وزرای دفاع کشورهای اتحادیه ی اروپا در طرح دفاع از ورود مهاجرین غیر قانونی توافق کردند.
بند اول ، استفاده کنندگان از حمل و نقل مهاجرین غیر قانونی به دادگاه احضار می شوند. بند دوم ، به آنها اجازه ی ترک آب های لیبی داده نمی شود. بند سوم ، خاتمه دادن به کسب و کار حاملین است.
دشوار است که تصور کنیم می توان بند آخر را بدون مداخله ی نیروهای زمینی انجام داد. هفته ی گذشته فدریکا موگرینی رئیس سازمان سیاست خارجی اتحادیه ی اروپا بیان داشت که عملیات های جنگی روی زمینی به محدوده ی لیبی کاملا بعید است. ضمنا چندی پیش اطلاعاتی درز کرد که معلوم شد، احتمال استقرار ارتش زمینی در لیبی در سطح عالی بحث و بررسی می شود.
در سال 2011 لیبی به نقطه ی تبادلی تبدیل شد ، از آنجا مهاجرین از دریای مدیترانه به اروپا فرستاده می شدند. ده ها هزار نفر تصمیم گرفتند به این مسیر خطرناک رهسپار شوند. و بسیاری از آنها کشته شدند.
این اوضاع پس از سقوط دولت لیبی در سال 2011 دشوار شد. بسیاری از وزرای دفاع و امور خارجه ی اروپایی که اکنون از اقدامات جدید برای مبارزه با مهاجرت غیر قانونی حمایت می کنند زمانی که به سرنگونی سرهنگ قذافی کمک میکردند ، انتظار نداشتند که در چنین وضعیت دشواری قرار بگیرند.
