گزارش و تحلیل

معمای چینی برای آمریکا

© AP Photo / Eugene Hoshikoشانگهای چین
شانگهای چین - اسپوتنیک ایران
اشتراک
سیاست چین به مذاق کاخ سفید خوش نمی آید.

مدتهاست که سیاست  چین به مذاق  کاخ سفید خوش نمی آید.  از یکسو، پکن  مدتهاست  که به موفقیت های  جدی اقتصادی دست یافته است و  از  حق آن برخوردار است  که خود را  یک کشور بزرگ  اقتصادی  اعلام کند. از سوی دیگر،  همکاری در چارچوب منطقه خود و  تلاش برای  کار با روسیه   فوایدی در مقیاس جهانی  ببار آورده است.  چندی پیش،  دومای کشوری روسیه  توافق ایجاد  ذخایر ارزی کشورهای عضو « بریکس» — روسیه، چین، برزیل، هند و آفریقای جنوبی  به میزان 100 میلیارد  دلار را به تصویب رساند.  سهم چین — 41 میلیارد دلار است. این امر گواه آن است  که در  منطقه اقیانوس آرام  نیروی جدیدی  ظاهر شده است  که قدرت آن  هر سال بیشتر می شود.

یوری تاوروفسکی  پروفسور دانشگاه دوستی ملل  در این خصوص گفت: واکنش آمریکایی ها  فوق العاده عصبی است.  عملا  تضاد آشتی ناپذیری  بین آمریکا و چین بروز شکل می گیرد.  این را نمی توان  اختلاف ژئوپلیتیکی در اقیانوس آرام نامید  که  منافع چین و آمریکا — در نوبت اول اختلافات مالی — در آنجا  با هم تلاقی می کند. زیرا دلار اساس برتری  آمریکا در  دنیای معاصر را تشکیل می دهد.  اینکه  هم اکنون « یوآن»  به یک ارز  مهم مبدل می شود به مذاق آمریکایی ها خوش  نمی آید. اما مهمترین چیزی که برای آمریکایی ها قابل قبول نیست،  این نکته است که  چین قصد دارد  سیستم مالی موازی  بر اساس  « یوآن»  و حتی تا اندازه  زیادی بر اساس طلا  و معادل طلا را ایجاد کند.

چین  سیاست منطقه ای خود را در  تماس نزدیک با روسیه  بنا می سازد.  بعضی از کارشناسان  در این  کار مشترک حتی تقسیم کار را مشاهده می کنند:  پکن در  عرصه اقتصادی کار می کند  و مسکو تأمین امنیت در منطقه را به عهده خود می گیرد.   تلاش آمریکا برای  نشان دادن چین در چشم همسایگان  به عنوان « شر دیگر جهانی»  و حتی اشغالگر  « قصه» ای بیش نیست.  سرگی لوکونین  متخصص  انستیتوی  اقتصاد جهانی  و  روابط بین الملل آکادمی علوم روسیه  معتقد است که پکن تلاش می ورزد  اقتصاد  کل منطقه را بالا ببرد.

هم اکنون چین  مگا استراتژی جهان شمول را اعلام کرده است —  راه ابریشم دریایی  قرن 21 — کمربند اقتصادی  راه ابریشم.  این طرح  باعث گسترش  تجارت چین  به فراسوی  مرزهای کشور   خواهد شد.  چین  در  رفتار صلح آمیز خود ذینفع است  تا به کشورهای دیگر نشان بدهد  که از ایده  جهانی  رشد منطقه پیروی می کند.  اگر چین دست به اقدامات سلطه جویانه بزند، اعتماد کشورها نسبت به سیاست خود را از دست خواهد داد. اجرای ایده  های پکن  ناممکن خواهد شد.  و اگر چین نتواند  برنامه های اقتصادی خود را پیاده کند،  این امر  مسائل اقتصادی در خود چین را  موجب خواهد شد و این مسائل بنوبه خود به بی ثباتی  و تشنج اجتماعی خواهد انجامید که رهبری چین  در بروز آن ذینفع نیست.

پکن قصد ندارد  چشم خود را به روی  سیاست کاخ سفید ببندد  که به برقراری نظم  در  منطقه اقیانوس آرام دست می زند.   چین برخلاف آمریکا دست به اعلامیه های  جنجالی  نمی زند و  خطرات خیالی را اختراع نمی کند. وظیفه چین  — فعالیت  در جهت حل و فصل  مسائل موجود  است.

 یوری تاوروفسکی در خاتمه گفت: چین کشوری  با  قدرت بالقوه نظامی در حال رشد سریع  و پتانسیل  در حال رشد علمی- فنی است.  چین قصد دارد  ایستگاه فضایی خود را در مدار  مستقر سازد.  طبیعتا  کشورهایی مانند آمریکا و روسیه و ژاپن  از قدرت متناسب با چین در منطقه آسیا — اقیانوسیه   برخوردارند. اما در  این منطقه قدرت چین افزایش می یابد و  نفوذ دیگر کشورها کاهش می یابد.

کارشناسان هشدار می دهند که دیر یا زود  آمریکا باید  درک کند که در این  منطقه از حقوق خاصی برخوردار نیست. اجرای  سیاست خصمانه و  زورگویانه بر علیه دشمن  فقط  بصورت « تن به تن» نتیجه خواهد داد. بهر حال در واشنگتن  بتدریج به این درک می رسند  که: پکن بطور عاقلانه  روابط خود با  تمام همسایگان را برقرار می کند  و به جستجوی نقاط مشترک تماس  و طرح های سودآور اقتصادی  می گردد.  و روسیه که آمریکایی ها سعی کردند  با دست اروپایی ها به  مبارزه با آن بپردازند  همراه چین در یک زمین بازی می کند

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала