تغییرات شدید قیمت نفت در جهان دیگر کسی را به حیرت نمی اندازد. نرخ نفت می تواند به دنبال خبر ها در باره اعتصاب در پالایشگاه های آمریکا بالا رفته و یا پس از آنکه همه احتلافات حل شوند پایین بیاید. عربستان سعودی نیز در این روند سهم خود را ادا می کند و جهان را متقاعد می سازد که اگر قیمت نفت پایینتر از بشکه ای 40 دلار باشد میزان استخراجش در سطح سابق باقی خواهد ماند ولی بعدا اضافه می کند که چنین سقوط قیمت زیاد محتمل نیست و نرخ نفت خود به خودی تثبیت خواهد شد. با در نظر داشت اینکه عربستان سعودی توانسته در طول چند ماه میزان استخراج نفت را به میزان مساوی نیمی از تولید در بزرگترین چاه نفت شیل آمریکا افزایش دهد صحبت ها راجعبه تنظیم خود به خودی و یا تثبیت نرخ نفت لا اقل تعجب آور است.
در اروپا از حرکات غیر مترقبه اوپک و عربستان خسته شده و قصد دارند برقراری مقررات مشخص بازی را در خواست کنند. یکی از آنها این است که تولید کنندگان بزرگ باید مشترکا در بازار اقدام کننند و در غیر این صورت برقراری نظم در بازار میسر نیست. ولی عجالتا اوپک ثابت می کند که حتی در داخل کارتل رسیدن به توافق دشوار است. به این خاطر نفوذ کارتل که تا به حال کاهش یافته در آینده از این هم کمتر خواهد شد. چنین است عقیده کنستانتین سیمونوف مدیر کل بنیاد ملی امنیت انرژتیک روسیه. وی در ادامه گفت:
عامل اصلی تاثیرگذاری بر نرخ های بازاری، مقدار پول های در حال گردش در بورس سهام آینده و نرخ دلار است. این دو تا برای تعیین نرخ نفت اهمیت اساسی دارند. از این لحاظ الان به اوپک چیزی وابسته نیست و این سازمان مدت ها اعتبار خود را از دست داده است. گمان می کنم که بازگشت کنونی اوپک به بازار جهانی آنرا بصورت نهایی خاکسپاری خواهد کرد. عربستان سعودی سهمیه نفتی ایران را از آن خود کرده و مایل نیست میزان استخراج را کاهش دهد و به این خاطر اصلا معلوم نسیت که چه خواهد بود.
ونزوئلا هم نسخه خود را ارایه کرد: نفت سنگین آن نباید با نفت سبک آفریقا مخلوط شود. نباید بعید دانست که این ایده بر اثر موضع آمریکا پدیدار گردیده که پالایشگاه های آن کشور نفت ونزوئلایی را بعمل می آورد. مطابق درجه بندی جهانی کیفیت این نفت پایین است و با تخفیف بالا به فروش می رسد. ولی این نفت برای پیشرفت ونزوئلا محصول اساسی باقی می ماند. یوری ریکوف کارشناس ارشد انستیتو انرژتیک و دارایی روسیه گفت:
ونزوئلا در وضعیت دشواری قرار گرفته زیرا اقتصاد آن به شدت به نفت وابسته است. این کشور بجز توسعه طلبی به هر شکلی که باشد راه حل دیگری ندارد و اقتصادش به این جریان بستگی دارد و ونزوئلا از این طریق دولتمداری خود را تامین می کند.
امور جهانی کنونی روز بروز بیشتر ثابت می کند که فقط با تشریک مساعی حل مسایل جهانشمول امکان پذیر است. به همین خاطر آینده بازار نفتی نباید وابسته به یک تولید کننده، حتی تولید کننده بزرگی باشد. ظاهرا اروپایی ها اولین کسانی شدند که به این نکته پی بردند که در ازای لذت بردن از نرخ امروزی نازل باید فردا پول پرداخت. باید با تمام نیرو کوشید تا این قرض ها بروی آینده خط بطلان نکشند.
