این جریان پس از آن معلوم شد که شی جی پینگ رییس جمهوری خلق چین 20 آوریل با یک دیدار وارد پاکستان شد. خط لوله گاز "صلح" از ایران به چین، نه به هند تمدید خواهد شد و تحویل زیردریایی های دیزلی چینی به پاکستان عقب ماندگی نظامی آن از هند را کاهش خواهد داد. این نکته هم به دیدار سران در اسلام آباد اهمیت منطقه ای بزرگی می بخشد.
"ارزش" بازدید رهبر چین از پاکستان بسته ای متشکل از 70 توافقنامه به مبلغ 46 میلیارد دلار است. با هیچ کشور جهان چنین بسته وزینی در قالب یک بازدید رهبر چینی به امضا نرسیده بود. طرح ایجاد کریدور حمل و نقل، تجارت و انرژتیک از بندر گوادار خلیج فارس تا خلیج شمال غرب چین — مهمترین امتیاز این بسته توافقات است. امتیاز های دیگرش برقراری اداره چین در گوادار و تامین پولی بهنیه سازی بزرگراه قراقروم و تبدیل آن به اتوبان هستند. این جاده، چین را به پاکستان متصل می کند.
بر اثر راه اندازی این طرح ها کل معماری سیستم حمل و نقل و ارتباطات جنوب آسیا عوض خواهد شد. چین از دسترسی مستقیم سریع به خلیج فارس برخوردار شده که سرزمین تحت نظر آمریکا و حوزه منافع هند است. بدون شک بازدید شی جی پینگ از پاکستان به چین امکان خواهد داد کاری شود تا جای این دو قدرت در آن حوزه تنگ شود. این امر همچنین موجب کمتر شدن امکانات آمریکا در بازداشتن چین خواهد گردید. آمریکا تا این اواخر راه های تجاری و انرژتیک آفریقا و خاور نزدیک را بسوی اقیانوس هند کنترل می کرد و بر اثر ایجاد کریدور اقتصادی از گوادار به چین، آمریکا این امکان را از دست خواهد داد.
در دهلی بازدید رهبر چین از پاکستان را با دقت رصد می کنند، نه فقط به این خاطر که قرار است نارندرا مودی در ماه مه با یک دیدار متقابل راهی چین می شود بلکه به این خاطر که حالا مناسبات هند و چین دارند از نو برقرار می شوند، از بسیاری لحاظ به برکت نتایج حاصله بر اثر سفر شی جین پینگ به نیویورک در سپتامبر سال گذشته. با وجود این به مجرد رشد قدرت اقتصادی چین و هند رقابت میان آنها در جنوب آسیا شدیدتر می شود. به عقیده پتر توپیچکانوف محقق انستیتو مناسبات بین المللی آکادمی علوم روسیه، پاکستان که روابطش با چین مستحکم تر می شود باید خط چینی مبنی بر متنوع کردن روابط دیپلماتیک در جنوب آسیا را بیشتر مقرون به واقعیت تلقی کند. این کارشناس گفت:
در پاکستان بخوبی درک می کنند که چین دارای منافع خود در هند است و هند در چین منافع خود را دارا می باشد. چین به قاتی کردن مناسبات خود با پاکستان با روابط با هند مایل نیست. حتی سیاستمدارانی در پاکستان که طرفدار نزدیکی فزاینده با چین هستند می دانند که پاکستان باید عملگرایانه اقدام کند و باید قبول کند که چین دارای دستور کار خود هم در هند و هم در پاکستان است. به هیمن ترتیب پاکستان باید مناسبات خود را با کشور هایی که در آنجا منافع خود دارد را پیش ببرد، مثلا با چین، سری لانکا، بنگلادش،آمریکا، فرانسه و روسیه.
پکن در مثلث چین- پاکستان- هند بسیار عملگرایانه رفتار می کند و می داند که مجبور است حتی به ضرر یکی از طرف ها منافع خود را تامین کند. از جمله بر اثر بازدید شی جین پینگ از پاکستان چین برای احداث خط لوله صلح از مرز ایران- پاکستان به عمق کشور خود باید 500 ملیون دلار سرمایه گذاری کند. این پروژه زمان مدیدی برای پاکستان قابل اجرا نبود. ولی پکن با رعایت سودآوری خودش به پاکستان کمک خواهد رساند. کارشناسان می گویند که این خط نه به هند که قرار بود اینطور شود بلکه به چین تمدید خواهد شد. چین نه هند گاز ایرانی و دیگر کشور های خاور نزدیک را دریافت خواهد کرد و به این خاطر در گوادار تحت اداره چین ترمینال و کارخانه تولید گاز مایع را خواهند ساخت.
پس از بازدید شی جین پینگ از پاکستان 8 فروند زیردریایی دیزلی برقی ساخت چین به آن کشور تحویل خواهد شد و بدین سان عقب ماندگی پاکستان از هند از نظر تعداد زیردریایی ها بشدت کاهش خواهد یافت. الان این تناسب 5 بر 14 به نفع هند است. به نوشته روزنامه هندی "هندوستان تایمر" هند با دقت همکاری های فزاینده نظامی هند با پاکستان را دنبال می کند. رییس ستاد نیروی هوایی هند گفت که ناوگان کشور وی حوزه اقیانوس هند را تحت کنترل اکید خود در آورده تا برای همه گونه سیر حوادث آماده باشد.
