گزارش و تحلیل

دوستان قسم خورده - چرا واشنگتن، برلین را "شنود" می کرد؟

© Fotolia / Viktor Gmyriaآیا اسراییل از گروه شش و ایران جاسوسی می کند؟
آیا اسراییل از گروه شش و ایران جاسوسی می کند؟ - اسپوتنیک ایران
اشتراک
در پاییز ۲۰۱۳، آلمان به دلیل رسوایی جاسوسی، شوکه شد.

نیروهای امنیتی ایالات متحده طی سالیان متمادی، تلفن موبایل آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان را شنود می کردند. از طرف دیگر مقامات آژانس امنیت ملی آمریکا و حتی باراک اوباما، یک صدا در مورد ضرورت شنود در راه مبارزه با تروریسم، تاکید می کردند. بدون شک، خانم مرکل و دیگر رهبران اروپایی، هرگز ارتباطی با القاعده نداشتند. بنابراین برای ایالات متحده این سوال ناراحت کننده و اجتناب‌ناپذیر مطرح می شود که چرا آنها خودی ها یا به قول خودشان، متحدان را شنود می کردند؟


    پس از افشاگری جنجالی ادوارد اسنودن، کارمند سابق آژانس امنیت ملی آمریکا در خصوص شنود همه گیر توسط سازمان های امنیتی آمریکا، به نظر می رسید که دیگر هیچ چیز باعث تعجب جهانیان نشود. با این حال بدون اغراق، رسوایی جاسوسی آمریکا از آلمان، همه را شوکه کرد. البته خود واقعیت شنود، باعث بهت و حیرت نشد، اما گستاخی آمریکایی ها که "دوستان" خود را در آلمان تحت کنترل داشتند، همه را شگفت زده کرد. 


    مشخص گردید که واشنگتن از سال ۲۰۰۲ مرکل را حتی هنوز قبل از احراز مقام صدراعظمی، مورد هدف جاسوسی خود قرار داده بود. شماره تلفن وی در بانک اطلاعاتی آژانس امنیت ملی آمریکا به ثبت رسیده بود. تجهیزات شنود در محوطه سفارت آمریکا، واقع در فاصله ۶۰۰ متری از ساختمان نخست وزیری در برلین، مستقر شده بود. بدین ترتیب کلیه مکالمات تلفن همراه وی، هم حزبی ها و حتی تماس های رمز شده دولتی نیز شنود می شدند. تنها تماس هایی که با تلفن ثابت دفتر کار مرکل انجام می شد، از گوش های "غریبه ها" بر حذر بوده است. بر اساس نوشته های مطبوعات آلمان، پرزیدنت اوباما، از سال ۲۰۱۰، شخصا دستور کنترل و شنود مرکل را صادر کرده بود. 


    الکساندر شاتیلوف، رئیس دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی دانشگاه مدیریت مالی، وابسته به نهاد نخست وزیری روسیه می گوید که این واقعه باعث رزونانس در جامعه آلمان شد:


    "با اینکه آنگلا مرکل، از همان ابتدا ساخته دست واشنگتن بود، اما رسوایی سال ۲۰۱۳، توانست بطور جدی به روابط آمریکا و آلمان لطمه وارد کند. به هر حال  افشای حقایق مربوط به کنترل سیاستمداران برجسته آلمانی، ضربه ای جدی به روابط دوجانبه بود که موجب رزونانس اجتماعی و بی اعتمادی در فضای داخلی کشور شد". 

 

اولین واکنش آنگلا مرکل، قابل پیش بینی بود. وی بسیار خشمگین شد. صدراعظم آلمان نه تنها خواستار عذرخواهی کاخ سفید، بلکه خواهان ارائه کامل گزارش عملیات آژانس امنیت ملی آمریکا در کشورهای اتحادیه اروپا شد تا از وسعت واقعی موضوع، پی ببرد. با این حال و با کمال تعجب، خشم جایگزین شفقت شد. آنگلا مرکل اعلام کردکه "صلح بد، بهتر از نزاع خوب است." لئو کارالوف، کارمند کهنه کار اداره اطلاعات خارجی روسیه می گوید:  واضح است که  جهانی کردن این رسوایی، با منافع صدراعظم آلمان، مغایرت داشت.

 

"در جریان شنود هر چهره کلان سیاسی، به ویژه رئیس کشور که تازه آنگلا مرکل، فرد آنها نیز بوده است، می توان اطلاعات بیشتری دریافت کرد که انتشار آنها می توانست آسیب شدیدی به مرکل وارد کند. ظاهرا طرفین تصمیم گرفتند این کار را انجام نداده و به منظور ایجاد اتحاد، به توافق برسند. چرا که دشمن اصلی و مشترک آنها روسیه در حال رشد است. لذا در اینجا منافع آنها به ویژه مسئله اوکراین، با هم منطبق شد".

 

حل و فصل مناقشات، بسیار متناقض بود. دادستانی آلمان با استناد به فقدان شواهد، پرونده را مختومه اعلام کرد. رهبران دو کشور توافق کردند که همکاری بین سرویس های امنیتی دو کشور، تشدید یابد. لذا اختلافات بطور صمیمانه حل و فصل شد. با این حال تغییر ناگهانی موضع مرکل نسبت به روسیه نیز از دید اذهان به دور ماند. بنابراین می توان اظهار داشت که واشنگتن موفق به جمع آوری پرونده نسبتا قطوری از خانم مرکل شده است.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала