پس از عملیات الوعد الصادق 2 و موفقیت بی نظیر میدان حال دیپلماسی ایران ورود کرده تا دست آورد میدان را تکمیل کند.
آمریکایی ها از طریق اسرائیلی ها در تلاش بودند تا به قول خودشان منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا را با چماغ خود رام کنند تا بتوانند نقشه هایشان در این منطقه را پیاده کنند.
بحث قتل عام مردم غزه توسط سلاح های آمریکایی و به دست اسرائیل و سکوت بین المللی درباره این نسل کشی و قتل عام غیر نظامیان به نوعی یک مترس آمریکایی برای دیگر اهالی منطقه بود که ما همه قوانین بین المللی را زیر پا می گذاریم و ساده ترین قوانین را جلوی دوربین ها رعایت نمی کنیم و هیچ کس در این جهان جرئت نمی کند به ما بگوید بالای چشم شما ابرو است.
آنها غزه را تبدیل به الگویی کرده بودند که به دیگران بگویند اگر صدایتان در بیاید همان بلایی را سرتان می آوریم که سر غزه آوردیم.
با وقاحت نه فقط جرم خود را انکار نمی کردند و نمی کنند بلکه با افتخار از کاری که انجام داده اند صحبت می کنند و شاید بتوان گفت صحبت های اخیر وزیر خارجه آلمان در باره حمایت این کشور از نسل کشی و قتل عام به نوعی انعکاس دهنده دیدگاه برخی کشورهای غربی نسبت به سیاستی در آمریکا و اسرائیل در پیش گرفته می باشد.
یادتان هست چه قدر روسیه می گفت نئونازی ها در برخی کشورهای غربی دوباره ظهور کرده اند و با همان تفکر ها در حال تلاش برای نابودی جهان می باشند؟
البته طی یکسال اخیر هم دیدیم اکثر کشورهای منطقه از ترس و وحشت و یا به دلایل وابستگی های سیاسی هیچ قدمی برای توقف ماشین کشتار اسرائیل در غزه بر نداشتند و علیرغم ادعاهای بسیار پر طمطراق درباره عرب و مسلمان بودند اما نه رفتار در شأن عرب ها از آنها دیدیم و نه رفتاری که بتوان آن را مسلمانی دانست دیدیم.
امروزه اسرائیلی ها و متحدانشان یک فضای اسلام هراسی وحشتناک در جهان ایجاد کرده اند که موجب آن شده که حتی بسیاری از مسلمانان در کشورهای غربی هم از ترس مواجه با اسلام ستیزی غربی جسارت واکنش نشان دادن نداشته باشند.
عملیات الوعد الصادق 2 در کنار مقاومت دلیرانه رزمندگان حزب الله در جنوب لبنان در واقع به نوعی همه این نقشه ها و معادلات را به هم ریخت و نشان داد علیرغم همه سیاست های ایجاد رعب و وحشت و اسلام ستیزی و اسلام هراسی و... که راه افتاده اما هنوز در میان مسلمانان افرادی هستند که به قول معروف "جگر" دارند و کوهی نیستند که از این بادها بلرزند.
ایرانی ها نشان دادند که اقتدار اسرائیل پوشالی و آسیب پذیر است و اینگونه نیست که اینها بتوانند در این منطقه فاعل ما یشاء باشند.
چندین ماه بود که اسرائیل دست به کارهای مختلف می زد و مقامات کشورهای منطقه به ایران سفر می کردند و ایران را از خواست نتانیاهو برای گسترش جنگ در منطقه بر حذر می داشتند و از ایران می خواستند در تله اسرائیل گیر نکنند.
ایرانی ها هم بارها گفتند و هنوز هم می گویند که نمی خواهند یک جنگ منطقه ای راه بیافتد.
اسرائیل هم نهایت سوء استفاده را از این سیاست ایران انجام داد و چون احساس می کرد ایران نمی خواهد جنگ بزرگ در منطقه راه بیافتد اعمال خود در منطقه را گسترش داد و از همه خطوط قرمزی که قبلتر با ایران ترسیم شده بود عبور کرد.
دیگر لازم بود که ایران یک جا به اسرائیل بگوید دیگر بس است.
حالا این ایران است که سیاست جدید را روی میز گذاشته "ما جنگ طلب نیستیم اما مردان جنگ هستیم و ابایی از هیچ جنگی نداریم".
ما جنگ طلب نیستیم را دیپلماسی جا می اندازد و ما مردان جنگ هستیم و ابایی از هیچ جنگی نداریم را میدان.
بسیاری از کشورهای منطقه که هنوز از اسرائیل ترس دارند اعلام کردند که در این ماجرا می خواهند بی طرف باشند ولی به نظر نمی آید اسرائیل اجازه خواهد داد آنها بی طرف باشند.
مشاهده می کنید که یونیفل در لبنان بی طرف به حساب می آید و اسرائیلی ها بدون هیچ توجهی به ماهیت این تشکیلات که وابسته به سازمان ملل است مستقیم به آنها حمله می کند، قبل تر هم دیدیم که به بهانه های مختلف در غزه به اونروا نیز حمله کرد و بیش از 150 نیروی اونروا را کشت.
همیشه هم اسرائیلی ها برای انجام هر کاری بهانه های مختلف در آستین دارند و خوب آمریکایی ها و اروپایی ها هم حامی آنها هستند.
حال آیا تصور می کنید کشورهای منطقه وقتی می گویند ما حریم خود را در مقابل طرفهای درگیر می بندیم و یا اجازه نمی دهیم از حریم ما برای هر اقدام از یک طرف بر علیه طرف دیگر استفاده شود، اسرائیل دوزار برای آنها تره خورد می کند.
قبل تر هم بارها دیده ایم که اسرائیل به حرمی هوایی اردن و سوریه و لبنان و عراق تجاوز کرده و هیچ اعتراضی در سازمان ملل هم به جایی نرسیده.
حال اگر اسرائیل بیاید اینبار از حریم هوایی این کشورها سوء استفاده کند و عملیاتی بر علیه ایران انجام دهد چه می شود؟
ایران باید چه کاری انجام دهد؟
حتی اگر این کشورها اظهار دارند که حریم هوایی خود را بر علیه اسرائیل بسته اند اما اگر سامانه های دفاعی آنها و نیروی هوایی آنها وارد درگیری با هواپیماهای اسرائیلی متجاوز به حریم هوایی آنها نشوند مثل این می ماند که اینها با اسرائیل همکاری کرده اند و طبق قوانین و مقررات بین المللی حق مسلم ایران است که حتی نسبت به اینها واکنش نشان دهد.
البته اسرائیل هم همین را می خواهد.
یعنی می خواهد همه کشورهای منطقه با هم درگیر شوند تا بتواند از آب گل آلود ماهی بگیرد.
طی چند هفته اخیر هم بارها درباره اینکه دولت اسرائیل به دنبال رسیدن به حد اکثر ممکن از اهداف صهیونیسم یعنی نیل تا فرات است از زبان مقامات اسرائیلی شنیده ایم.
در واقع با به هم ریختن و درگیر کردن کل منطقه با هم این فرصت برای اسرائیل ایجاد می شود که راحت بتواند تا هر چه قدر می شود از سرزمین های کشورهای منطقه را به بهانه های مختلف اشغال کند و بعد نتانیاهو امیدوار است که ترامپ سر کار بیاید و همانگونه که جولان را جزو خاک اسرائیل دانست دیگر کشورهای منطقه را جزو خاک اسرائیل بداند.
پس از ملاقات نتانیاهو با ترامپ هم از زبان ترامپ شنیدیم که دیگر وقت ایجاد اسرائیل بزرگ فرا رسیده.
یک جستجوی ساده در اینترنت کافی است تا متوجه شوید منظور از اسرائیل بزرگ چیست.
اسما نیل تا فرات است اما در ادامه ایدئولوژی صهیونیستی هر جایی که روزی روزگاری یهودی ها در آن می زیستند است.
یعنی شامل حجاز و یمن و مناطقی در غرب ایران و ترکیه و حتی باکو و شمال آن (مناطقی که روزی به نام خزران معروف بودند و یهودی ها در آنجا یک کشور تشکیل داده بودند).
در واقع ایرانی ها و عراقی ها و سوری ها و لبنانی ها و یمنی ها برای مقابله با این طرح صهیونیست ها با هم جمع شده اند اما ظاهرا برای برخی مهم نیست که اسرائیلی ها نسبت به خاک آنها نیز طمع دارند و تصور می کنند امضای معاهده های صلح می تواند موجب تامین امنیت آنها شود.
اگر اسرائیلی ها به معاهده هایی که با آمریکایی ها امضا کرده اند، نمی خواهم بگویم فلسطینی ها، و یا معاهده های بین المللی که خودشان پای آن را امضا کرده اند پایبند بودند به معاهده های صلح با دیگر کشورهای منطقه می مانند.
در واقع سفر دوره ای آقای عراقچی به کشورهای منطقه برای آن است که این مسأله را برای آنها تبیین کند که امروز زمانی است که همه با هم همکاری کنند و جلوی این زیاده خواهی های آمریکا و اسرائیل در منطقه را بگیرند و اگر اینها با هم همکاری نکنند ممکن است فردا برایشان دیر باشد.
حد اقل ایران و جبهه مقاومت می توانند در تاریخ ثبت کنند که به مقابله با این توطئه برخواستند، آنها می خواهند تاریخ درباره شان چه بنویسد؟