این روزها صفحات هر رسانه ای را باز کنید می بینید که اعتراضات جوانان آمریکایی به حمایت چشم بسته حکومت آنها از اسرائیل در صدر اخبار است.
آنچه که توجه همه را جلب کرده نحوه برخورد پلیس آمریکا با دانشجویان و اساتید دانشگاه ها و شهروندان این کشور که به هزینه کردن مالیات آنها در جریان قتل عام غیر نظامیان فلسطینی، معترض هستند می باشد.
در حالی که طبق قانون اساسی ایالات متحده آمریکا آزادی بیان تضمین شده و شاید بتوان گفت قانون اساسی ایالات متحده جزو معدود قوانین اساسی ای است که در آن هم آزادی حمل سلاح تضمین شده و هم آزادی بیان ولی می بینیم وقتی که کار به آزادی بیان می کرد هم سیاستمداران هم نیروهای انتظامی این کشور با دیکتاتوری غیر قابل وصفی با مردم برخورد می کنند.
برایم جالب بود که برخی نمایندگان کنگره آمریکا حتی اظهار بیان شعری که زمان جنگ های داخلی آمریکا بیان می شد و در آن از این دریا به آن دریا اشاره می شد را منع کرده اند و آن را یهودی ستیز دانسته اند.
یعنی عملا اینها خودشان را مجاز می دانند که آزادی بیان مردم آمریکا را به سلیقه خود و بنا به منافع اربابانشان محدود کنند وقانون اساسی این کشور را علنا زیر پا بگذارند.
این در حالی است که در آن زمان بحث آزادی آمریکا از نهر تا بحر منظور رود میسی سی پی تا اقیانوس بود ولی چون فلسطینی ها از این شعر به عنوان شعار خود استفاده می کنند حالا حتی خواندن شعر آزادی طلبان آمریکایی هم غیر قانونی شده.
بسیار جالب است که برخی سیاستمداران آمریکایی آنقدر نوکر اسرائیل شده اند که حتی حاضر هستند که قانون اساسی این کشور و شعارهای انقلاب آزادی این کشور را برای رضایت لابی صهیونیستی در آمریکا زیر پا بگذارند.
نکته مهم در این ماجرا این است که امروزه جوانان تعداد زیادی از دانشگاه های آمریکا به این موج پیوسته اند امری که نشان می دهد نسل آینده آمریکا به شدت با دیدگاه های نسل فعلی حاکم بر این کشور درباره حمایت از اسرائیل مخالف است و عملا چه این سیاستمداران و چه لابی های صهیونیستی بخواهند چه نخواهند چشم به هم بزنند این جوانان در آمریکا به قدرت خواهند رسید و در نهایت این پایان عمل لابی های صهیونیستی در آمریکا خواهد بود.
طبق تحلیل بسیاری از اتاق های فکر و اندیشمندان مراکز مطالعاتی آمریکا فضای داخلی آمریکا امروزه به شدت با فلسطینی ها همزادپنداری می کند و این احساس وجود دارد که لابی های قدرت و لابی های صهیونیستی امروزه در آمریکا بر اقتصاد و مال وجان مردم این کشور چمبره انداخته اند و فلسطینی ها در حال مبارزه با همان هایی هستند که مانند زالو در حال مکیدن خون مردم آمریکا می باشند.
خواه نا خواه این تفکر در نهایت منجر به ایجاد تغییر اساسی هم در رای مردم هم در به قدرت رسیدن سیاستمداران و یا بقای آنها در قدرت خواهد داشت، امری که هنوز بسیاری از سیاستمداران پیر آمریکا مانند بایدن متوجه آن نیستند اما زیر پوست شهر در حال رخ دادن است.
عملا می توان گفت ادامه سیاست های حکومت اسرائیل بر علیه فلسطینی ها میتواند در نهایت منجر به آن شود که نفرت و انزجار نسبت به اسرائیل به شدت افزایش یابد و حتی بسیاری از یهودیان آمریکایی امروزه دلواپس آن هستند که این ماجرا شاید حتی به نفرت از یهودی ها هم کشیده شود و به همین دلیل آنها با معترضین همراه شده اند تا حساب خود را از رفتارهای اسرائیل جدا کنند.
نکته بسیار مهم در این ماجرا این است که این اعتراضات به سرعت درحال سرایت به همه ایالت های آمریکا هستند و حتی سرایت این اعتراضات به دیگر کشورهای غربی حامی اسرائیل هم کشیده شده و امروزه همه سیاست مداران در کشورهای غربی مجبور هستند که بابت هر کمک و یا حتی اظهار نظری که می خواهند در حمایت از اسرائیل انجام دهند دوباره فکر کنند که نتیجه رفتارشان چه تاثیری بر انتخاب شدن مجددشان خواهد داشت.
سیاستمداران باهوش و منعطف از همین الآن شروع کرده اند مواضع خود را با خواست جامعه تعدیل کنند و برخی سیاستمداران که چابک نیستند در تفکر های کهنه خود باقی مانده اند و احتمالا اینها در اولین انتخابات شکست بسیار سختی را متحمل خواهند شد.
ماجرای اعتراضات در دانشگاه های آمریکا ابتدا به اعتراض نسبت به دریافت کمک از لابی های حامی اسرائیل شروع شد و بعد به قطع رابطه دانشگاهها با اسرائیل کشیده شد وحالا معترضین قدم های دیگری جلو آمده اند و متقاضی آن هستند کشورهایشان همه همکاری های نظامی خود با اسرائیل را متوقف کنند و دیگر از جنایات اسرائیل بر علیه فلسطینی ها حمایت نکنند.
امروزه کافی است بایدن یا ترامپ جلوی کانال اخبار یکی از شبکه های تلوزیونی بنشینند تا متوجه شوند آینده از آن کسی نخواهد بود که از اسرائیل حمایت خواهد کرد و قطعا همین اعتراضات منجر به آن خواهد شد که روسای جمهوری آمریکا در حمایت خود از اسرائیل تجدید نظر کنند و یا حتی بایدن مجبور شود که همه کمک های اقتصادی ومالی و نظامی به اسرائیل را تعلیق کند و دریافت آنها را منوط به توقف جنگ در غزه کند.
آنچه همه کارشناسان روی آن متفق القول هستند این است که اگر حماس شکست نخورد و اسرائیل نتواند اهداف قبلی تعیین شده خود را محقق کند، یعنی حماس پیروز شده.
می توان به این نکته یک نکته دیگر را نیز اضافه کرد و آن این می باشد که مقاومت اسلامی فلسطین به خوبی متوجه بود که 7 اکتبر چه کار می کند و خود را برای رویارویی آماده کرده بود و هدف اصلی مقاومت اسلامی فلسطین این نبود که آدم بکشد بلکه این بود که جهان متوجه مظالمی شود که امروزه بر سر ملت فلسطین رخ می دهد و عملا ملت فلسطین موفق شد با پوست و خون خود جهان را بیدار کند و متوجه آن کند که ملتی هستند که همه حق و حقوقشان نادیده گرفته شده، و همین یعنی پیروزی، حتی اگر اسرائیل به رفح هم حمله کند و کل منطقه رفح را با خاک یکسان کند، باز هم مقاومت اسلامی پیروز میدان خواهد بود چرا که جامعه جهانی به شدت بر علیه اسرائیل بر خواهد افروخت و نفرت و انزجار از اسرائیل چند برابر خواهد شد.
در پایان می توان گفت آنچه را که یهودی ها چند قرن روی آن کار کردند تا بتوانند حمایت معنوی جهانی برای خودشان ایجاد کنند را تندروهای اسرائیلی در چند ماه به باد دادند.