از نظر ظاهری این کمک ها برای مقابله با روسیه، چین و ایران تصویب شده اما واقعیت امر این است که این پولها برای پرداخت رانت های کلان قرار است استفاده شود. لابی های قدرت و البته دولت مردان آمریکایی برای اینکه بتوانند پول مالیات دهندگان را بردارند و به جیب بزنند می آیند کلاه شرعی برای نحوه خرج کردن این پولها ایجاد می کنند و این روش اصلی ترین روش رانت و سوء استفاده مالی مقامات سیاسی و لابی های قدرت در آمریکا به حساب می آید.
بسیاری گزارش ها مبنی بر اینکه ملیاردها دلار از پولهایی که برای کمک به افغانستان به این کشور ارسال شد توسط مقامات عالیرتبه ارتش ایالات متحده به سرقت رفت منتشر شد اما همیشه مقامات سیاسی آمریکایی تلاش داشتند که روی ماجرای این رانت ها سرپوش بگذارند. رئیس جمهوری سابق آمریکا، ترامپ، اظهار نظر معروفی دارد که در آن ادعا می کند ایالات متحده چیزی حدود 7.5 تا 8.5 هزار ملیارد دلار در منطقه غرب آسیا هزینه کرده ولی رئیس جمهوری اش مجبور است وقتی می خواهد به عراق سفر کند چراغ خاموش وارد عراق شود. در باره افغانستان هم که اصلا رئیس جمهوری آمریکا طی بیست سال از اشغال آن کشور توسط ارتش آمریکا جرئت نداشت که به افغانستان سفر کند و یک شب را آنجا بگذراند. البته در عراق هم ترامپ جرئت نکرد حتی شب را آنجا بخوابد.
به هر حال نکته کلیدی در این جریان ها این است که بخش اعظم پولهایی که به بهانه کمک به افغانستان و عراق هزینه شده بود همه ناپدید شده بود و به جیب مقامات عالیرتبه سیاسی و نظامی رفته بود.
الآن هم همه می دانند که بخش اعظم پولهایی که قرار است برای اوکراین و تایوان هزینه شود به باد خواهد رفت و قرار است که یا توسط کارخانه های تسلیحاتی آمریکا هزینه شود و یا اینکه توسط مافیاهای اوکراینی که با سیاستمداران آمریکایی در ارتباط هستند دزدیده شود.
اگر سوال می کنید که پس اسرائیل چه، باید بگویم اشتباه بزرگی که بسیاری مرتکب می شوند این است که فکر می کنند لابی های صهیونیستی در آمریکا برای حمایت از موجودیت اسرائیل و یا یهودی ها به سیاستمدارن و یا رسانه ها و یا دانشگاه ها و یا... کمک می کنند، در حالی که واقعیت امر این است که اینها یک کاسبی راه انداخته اند.
اینها می روند در انتخابات آمریکا مثلا چیزی حدود یک ملیارد دلار برای نماینده های کنگره خرج می کنند و یا مثلا برای انتخابات ریاست جمهوری چیزی حدود صد تا دویست ملیون دلار به هر کاندیدا کمک می کنند، بعد با تصویب چند ده ملیارد دلار کمک های مالی به اسرائیل پول خود را از آن طرف با سود چند برابری پس می گیرند.
عموما اکثر اینهایی که به عنوان لابی های صهیونیستی در آمریکا فعالیت می کنند شناسنامه آمریکایی و اسرائیلی دارند و حتی برخی نام هایشان در شناسنامه های اسرائیلی شان با آمریکایی شان فرق دارد.
به هر حال طبق یکی از تحقیقاتی که حدود بیست سال پیش مطالعه می کردم اینها از هر هزار دلاری که برای هر نماینده خرج می کنند چیزی حدود صد هزار دلار از جیب مالیات دهندگان آمریکایی پول در می آورند در حالی که مردم آمریکا متوجه نیستند که اینها چگونه این پولها را از جیب آنها خارج می کنند. دلیل اصلی کمک آنها به دانشگاه های آمریکا هم این نیست که آنها به علم وتحصیل جوانان علاقه دارند، دلیل اش این است که در مقابل دانشگاه ها ملزم می باشند اطلاعات تحصلی و شخصی این دانشجویان را در اختیار این لابی ها قرار دهند و عموما این لابی ها جوانان با استعداد را یا تحت کنترل خود قرار می دهند تا در آینده برای منافع آنها کار کنند و یا اینکه این جوانان را بدهکار خود می کنند تا در آینده جرئت نکنند بر علیه آنها کاری کنند و یا اینکه اگر ببینند نمی توانند آن جوان را در اختیار بگیرند و یا آن جوانان افرادی هستند که ممکن است در آینده بر علیه منافع این لابی ها کار کنند آنها را به شکلی نیست و نابود می کنند.
در باره رسانه ها هم به همین شکل است.
دلیل اصلی حمایت آنها از رسانه ها فقط انتشار اخبار با سلیقه این لابی ها نیست بلکه منع آنها از انتشار اخباری که با سلیقه آنها همخوانی ندارد و همچنین تبلیغ مستقیم و غیر مستقیم برای کالایی که اینها می خواهند بفروشند. همچنین با کمک هایشان به رسانه ها اینها کنترل رسانه ها برای تاثیر گذاری بر رای مخاطبان در انتخابات را در اختیار می گیرند و طبیعتا کنترل سیاستمداران نیز در اختیار آنها قرار می گیرد.
اینجا فقط مردم بد بخت آمریکا و برخی دیگر کشورهای غربی هستند که باید صبح تا شب کار کنند تا پول دربیاورند و مالیات بدهند و در نهایت این پولها با کلاه شرعی کنگره و یامجالسشان به بهانه کمک به اوکراین و اسرائیل و تایوان به جیب مافیاهای قدرت برود.