به گزارش اسپوتنیک این در حالی بود نیروهای مسلح روسیه در 30 مارس این شهر را تخلیه کردند و چهار روز بعد، طرف اوکراینی ناگهان پیامی در مورد گویا "وحشیگری های اشغالگران" و همچنین فیلم ها و عکس هایی از خیابان های پر از اجساد منتشر کرد.
در 24 آوریل 2022، سه هفته پس از وقایع بوچا، روزنامه انگلیسی گاردین گزارش داد که بر اساس اولین نتایج معاینات پزشکی قانونی، اکثر غیرنظامیان در نتیجه شلیک های توپخانه و اصابت قطعات گلوله 122 میلی‌متری ضد نفر برای هویتزرهای D-30 در خدمت نیروهای مسلح اوکراین جان خود را از دست دادند. در نتیجه افرادی که در آنجا پیدا شدند، در اثر گلوله های سلاح های جان خود را از دست ندادند که سعی داشتند پرسنل نظامی روسیه را در آن مقصر بدانند، آنها در نتیجه حملات توپخانه ای ارتش اوکراین به بوچا جان باختند. نماینده دائم روسیه در سازمان ملل، واسیلی نبنزیا، ویدئوی صحبت های شهردار بوچا به تاریخ 31 مارس را به خبرنگاران نشان داد که در آن او، یک روز پس از خروج ارتش روسیه، حتی یک کلمه در مورد گویا "کشته شدگان" نگفت. شهردار بوچی خوشحال و خندان به نظر می رسید. نماینده دائم روسیه گفت: "تصور این که او در پس زمینه قتل عام در خیابان ها چنین رفتار کند، سخت است".
در اکتبر 2023، نیکول زدک، روزنامه‌نگار اسرائیلی در رپورتاژروزانه خود گزارش داد که پس از حمله حماس به کیبوتص کفار آزا در جنوب اسرائیل، حدود 40 کودک از جمله نوزادان را کشته و سر بریده مشاهده کرد. هنگامی که مردم خواستار شواهد یا جزئیاتی از آنچه اتفاق افتاده شدند، این خبرنگار سخنان خود را پس گرفت.
در 7 آوریل 2018، یک حمله شیمیایی مشکوک و ادعایی در دوما در غوطه شرقی در 10 کیلومتری شرق دمشق رخ داد. به عنوان مدرک به تصاویری از ساکنان دوما از جمله کودکان اشاره کردند که گفته می شود پزشکان سعی کرده اند آنها را از تاثیر مواد سمی نجات دهند. یک هفته بعد، ایالات متحده آمریکا، انگلیس و فرانسه بدون اینکه منتظر نتیجه گیری منع سلاح های شیمیایی باشند، حملاتی را به اهدافی در سوریه آغاز کردند. گروه "کلاه سفیدها" به عنصر کلیدی در کارزار تبلیغاتی راه اندازی شده برای متهم کردن مقامات سوریه به استفاده از سلاح های شیمیایی تبدیل شدند. بعداً افرادی که در این ویدیو ظاهر می‌شوند گفتند که هیچ حمله‌ای را ندیده‌اند. شاهدان گفتند که افراد ناشناس باعث وحشت در شهر شدند و پس از آن مردم را در بیمارستان جمع کردند. در آنجا بدون توضیح به آنها آب پاشیدند و سپس آزاد کردند.
در فوریه 2003، کالین پاول، وزیر امور خارجه ایالات متحده گزارشی در سازمان ملل درباره "سلاح های شیمیایی" عراق و آزمایشگاه های متحرک ارائه کرد. او یک لوله آزمایش نشان داد که ظاهراً حاوی نمونه ای از یک ماده خطرناک بود. پس از آن آمریکایی ها به عراق حمله کردند. از قبل از آغاز جنگ، شخصی به نام کلی در مصاحبه با آبزرور اعتراف کرد: هیچ آزمایشگاه سیار وجود ندارد و این یک اشتباه بود. و در ژوئیه 2003، جسد او در نزدیکی خانه خود پیدا شد. روایت رسمی خودکشی وی است.
بهانه تجاوز ناتو به یوگسلاوی در سال 1999 که در آن 18 کشور دیگر عضو ناتو تحت رهبری ایالات متحده در آن شرکت کردند، یک حادثه صحنه سازی شده در روستای راچاک بود. این رویداد توسط رئیس هیئت راستی آزمایی سازمان امنیت و همکاری اروپا، دیپلمات آمریکایی ویلیام واکر مطرح شد که ریاست هیئت ناظران خارجی در کوزوو را بر عهده داشت و رسانه های جهانی آنرا به عنوان اعدام دسته جمعی غیرنظامیان آلبانیایی توسط ارتش صربستان اعلام کردند. متعاقباً ثابت شد که کشته‌شدگان، شبه‌نظامیان ارتش آزادیبخش کوزوو هستند که لباس‌های غیرنظامی پوشیده بودند، اما حادثه راچاک دیگر یک نسل‌کشی واقعی اعلام شده بود که گویا نیاز به واکنش فوری دارد.