علیرغم اینکه وی اظهار داشته که نیروهای آمریکایی ورود نخواهند کرد اما طبق اظهار نظر مسئولین ستادی ارتش آمریکا حد اقل هزار سرباز آمریکایی برای پیاده کردن این طرح نیاز می باشند.
طبق این طرح قرار است که مواد اولیه، غدا و دارو از طرف کشورهای مختلف به قبرص ارسال شود و پس از اینکه توسط اسرائیلی ها بازرسی شدند با کشتی به این بندر منتقل گردند.
یکی از اصلی ترین سوال ها این می باشد که قرار است این کمک ها تحویل چه کسی شود و امداد رسانی چگونه انجام خواهد شد؟
حماس یا اونروا؟
هر دو این تشکیلات مورد غضب اسرائیل می باشند و عملا هیچ ستاد امداد رسانی دیگری آنجا وجود ندارد که بخواهند متولی توزیع این کمک ها باشد.
چند روزی هم هست که ایالات متحده و برخی کشورهای دیگر یک شو تبلیغاتی راه انداخته اند که طی آن می روند و از طریق هوایی کمک هایی را بر غزه پرتاب می کنند.
هر کس که مقداری حساب کتاب سرش شود بهخوبی می داند که این کمک ها هیچ دردی از درد مردم غزه را دوا نمی کند، بیش از دو ملیون انسان آنجا زندانی شده اند و اینها روزی به چندصد تن کالا نیاز دارند در حالی که عملیات پرتاب کمک ها در نهایت چیزی حدود شصت تن بوده که حتی نیاز یک روز این مردم را تامین نمی کند، مخصوصا با توجه به اینکه آذوقه اینها مدت ها است تمام شده و کلا این کالا محدود به برخی کالای انتخاب شده است که برای مردم پرتاب می شود ونه همه چیزی که آنها نیاز دارند.
برخی کشورهای عربی هم که نصف کمک هایشان کفن بوده.
خود همین ماجرا به نوعی یک پیغام بسیار معنا دار از طرف این کشورها برای مردم غزه به حساب می آید.
به هر حال از ابتدای جنگ در غزه طرح آمریکایی مشابه طرحی که زمان اشغال لبنان انجام شد مطرح شد، بر اساس این طرح نیروهای آمریکایی به همراه نیروهای برخی کشورهای اروپایی وارد غزه می شوند وکنترل غزه دراختیار آنها قرار می گیرد.
مانند نیروهای آمریکایی، انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی که سال 1982 میلادی در بیروت مستقر شدند و پس از استقرار آنها نیروهای اسرائیلی از بیروت عقب نشینی کردند.
اسما هدف از حضور این نیروها در بیروت تامین امنیت خانواده های جنگجویان فلسطینی باقیمانده بود اما دیدیم که اینها فقط زمینه تامین امنیت نیروهای اسرائیلی را فراهم کردند و با نظارت همین نیروها بود که قتل عام صبرا و شاتیلا در بیروت انجام شده وهزاران غیر نظامی زن و کودک و پیر فلسطینی باقیمانده فلسطینی قتل عام شدند.
حتی سگ ها و گربه های اردوگاه ها هم قتل عام شدند.
به هر حال آمریکایی ها پیشنهاد ورودشان به غزه را مطرح کردند اما این پیشنهاد بلا فاصله با مخالفت فلسطینی ها مواجه شد.
بر کسی پوشیده نیست اگر واقعا دل آمریکایی ها به حال مردم غزه سوخته بهترین راه این است که گذرگاه های زمینی ارسال کمک ها به غزه را باز کنند، مخصوصا گذرگاه رفح که پشت آن صدها کامیون پر از کالا صف کشیده اند.
همین که آمریکا هنوز حاضر نیست از هیچ ابزار فشاری برای توقف قتل عام فلسطینی ها توسط اسرائیل استفاده کند و انواع و اقسام تسلیحات را در اختیار اسرائیل قرار می دهد و در مجامع بین المللی از اسرائیل کورکورانه حمایت می کند، کافی است تا متوجه شد این ماجرا هم به نوعی یک شو تبلیغاتی توسط بایدن است تا مقداری از نارضایتی های عمومی بکاهد.
شادی هم هدف این باشد که به این بهانه زمینه حضور نیروهای آمریکایی در غزه فراهم شود و فردا به بهانه اینکه هیچ ستادی برای توزیع کالا در غزه وجود ندارد به جای هزار نیرو چند هزار نیرو اعزام شوند وبی سر و صدا کل غزه تحت اشغال آمریکایی ها قرار گیرد تا نیروهای اسرائیلی شرایط خروج امن پیدا کنند و پشتشان تامین باشد.
فراموش نکنید آمریکایی ها به همین بهانه، کمک به مردم عراق و سوریه و... چندین جا را اشغال کرده اند و حاضر به خروج از آنجا نیستند.