به گزارش اسپوتنیک، اکثر تانک های"لئوپارد 2" منهدم شده است و تانک های"آبرامز" آمریکایی اصلا در جبهه ظاهر نشدند. نشریه میلیالری واچ مگزین آمریکا با استناد به منابع مختلف موقعیت را تحلیل می کند.
فارن افرز، مجله شورای روابط خارجی، تأثیرگذارترین اندیشکده سیاست خارجی ایالات متحده تأکید کرد که این تانک‌ها "از ابرسلاح آسیب‌ناپذیر وعده داده شده دور هستند". در مقاله ای در فارن افرز آمده است: از صد "لئوپارد 2" که در خدمت نیروهای مسلح اوکراین است، حداقل 26 فروند سرنگون شده اند. بقیه به دلیل مشکلات تعمیر و نگهداری قابل استفاده نیستند. تاکید می شود که اقدامات نیروهای اوکراینی به هیچ وجه نشان نمی دهد که این تانک ها قادر به ایفای "نقش تعیین کننده" خواهند بود.
فارن افرز همچنین گزارش داد که "آبرامز"های ام-1 عرضه شده توسط ایالات متحده از خط مقدم فاصله دارند. توضیح این امر به شرح زیر است: نیروهای مسلح اوکراین "در حال تقویت زره این تانک برای مقاومت در برابر حملات پهپادهای روسی مملو از مواد منفجره هستند". با این حال، باور عمومی بر این است که واشنگتن تحویل "آبرامز" را تا پایان حمله نیروهای مسلح اوکراین به تعویق انداخت تا بتواند از سقوط اعتبار آنها و شهرت مجتمع نظامی-صنعتی این کشور جلوگیری کند.
در اوایل این ماه، حتی قبل از گزارش فارن افرز مبنی بر اینکه اوکراین فاقد زیرساخت های پشتیبانی لازم برای حفظ پارک خودروهای زرهی خود است، سباستین شافر، یک قانونگذار از حزب حاکم سبز آلمان، اعتراف کرد: متأسفانه، باید بپذیریم که اکنون تنها بخش بسیار کوچکی از "لئوپارد"2A6 تحویل داده شده به اوکراین در حالت آمادگی رزمی قرار دارد.
فوربس در ماه نوامبر گزارش داد که ارتش اوکراین "یک چهارم از بهترین تانک های ساخت آلمان" را از دست داده است. اما بر اساس تجربه قبلی، زمانی که ارتش ترکیه "لئوپارد 2" را علیه "دولت اسلامی" ( سازمان تروریستی ممنوع شده در روسیه) و شورشیان کرد در سوریه و عراق مستقر کرد، این انتظار می رفت که این تانک ها در نبرد با نیروهای روسی متحمل خسارات سنگینی خواهند شد. در آن زمان، افسران ارشد ترک از تلفات بسیار دردناک در نبردها حتی با شبه نظامیان شکایت داشتند.
تنها چند روز پس از گزارش هایی مبنی بر حضور آنها در حمله اوکراین "لئوپارد"2A6 اولین شکست خود را در اوایل ژوئن در اوکراین متحمل شد. تقریباً در همان زمان، اولین فیلم از نیروهای روسی در حال ضبط خودروهای زرهی آمریکایی و آلمانی جا مانده در خط جبهه، ظاهر شد. و از آن زمان به بعد، آرشیو آنها به طور مداوم به روز می شود. همچنین ویدیوهای زیادی با "لئوپارد" های نابود شده وجود دارد. در حالی که پیروزی ها به لطف طیف گسترده ای از سلاح های روسی به دست آمد: از مین ها و سامانه های موشکی ضد تانک "کورنت" گرفته تا موشک های جدید "ویخر-1" که از هلیکوپترهای تهاجمی روسی پرتاب می شوند.
علاوه بر "لئوپارد2" و سری قبل آنها، "لئوپارد 1"، نیروهای روسی در ماه اوت حداقل دو تانک از 12 تانک "چلنجر2" بریتانیا را که به نیروهای مسلح اوکراین تحویل داده شده بود، منهدم کردند.
علاوه بر محافظت ضعیف از زره و نیازهای نگهداری بالا، "لئوپارد"ها در گل و لای زمستانی اوکراین عملکرد ضعیفی داشتند. و آنچه مشخص است، این است که سری قبل آنها در جنگ جهانی دوم با همین مشکل مواجه بودند. تانک های تی-80 روسی با موتورهای توربین گازی (همان نوع موتور "آبرامز"هایM1 آمریکایی) برای چنین زمین هایی مناسب تر بودند.
منابع غربی تمام تلاش خود را بکار می برند تا این ایده را که تانک های آلمانی از نقص های طراحی و بقای پایین رنج می برند، رد کنند. آنها تاکتیک های "ناموفق" نیروهای مسلح اوکراین را که گفته می شود قادر به راه اندازی کامل روش های ناتو نیستند، مقصر این خسارات می دانند.