آیا اروپا می‌تواند اوکراین یا حداقل خودش را مسلح کند؟

به گزارش اسپوتنیک، درگیری‌های گسترده بین دشمنان از نظر فناوری پیشرفته مانند روسیه و اوکراین، اغلب به جنگ‌های فرسایشی تبدیل می‌شوند. و در این صورت طرفی که صنعت نظامی آن بهتر توسعه یافته، برنده می شود. اقتصاد روسیه 14 برابر بیشتر از اقتصاد اوکراین است. اما از آنجایی که مجموع منابع متحدان اوکراین حتی بیشتر است، به نظر می رسید که کی یف شانس پیروزی داشته باشد. با این حال، این درگیری به زودی وارد سومین سال خود می شود و این صنعت دفاعی روسیه است که به تدریج کفه ترازو را به نفع مسکو منحرف می کند.

مشکل گلوله های توپخانه، وضعیت را به وضوح نشان می دهد. در اوج ضدحمله تابستانی، اوکراین 7 هزار گلوله در روز شلیک می کرد که به میزان قابل توجهی بیشتر از روس ها بود. با این حال، از ماه گذشته، نیروهای مسلح اوکراین روزانه 2 هزار گلوله را جیره بندی کرده اند، در حالی که روس ها، برعکس، پنج برابر بیشتر شلیک می کنند.

در بروکسل، 50 میلیارد یورو (54 میلیارد دلار) حمایت مالی توسط ویکتور اوربان، رهبر مجارستان مسدود شد. کمک های نظامی 61 میلیارد دلاری واشنگتن به دلیل بروز اختلاف در کنگره آمریکا بر سر مهاجرت، متوقف شد و حمایت پنتاگون به خاطر شکاف حزبی در ایالات متحده در هاله ای از ابهام قرار گرفت.

اما اروپایی ها خوش بینانه منتظر نشست فوریه هستند. ممکن است کی یف کاملاً به اروپا وابسته شود. تا اینجا همه چیز خوب است. در حالی که آمریکا 44 میلیارد یورو کمک نظامی به اوکراین ارائه کرد، کل کمک های کشورهای اتحادیه اروپا از این رقم فراتر رفت. آلمان به تنهایی بیش از 17 میلیارد یورو کمک کرده است. کشورهای اسکاندیناوی حمایت گسترده ای ارائه کردند. اما کمک نظامی از فرانسه تنها 0.5 میلیارد یورو بود. در مارس گذشته، اتحادیه اروپا وعده داد که ظرف یک سال از طریق آژانس دفاع اروپا، یک میلیون گلوله توپ برای اوکراین خریداری کند. تا ماه گذشته، تنها 480 هزار گلوله تحویل داده شده بود، اگرچه اتحادیه اروپا همچنان اصرار دارد که به رقم 1 میلیون گلوله برسد.

ناتو مجاز به ارسال مستقیم کمک های مرگبار به اوکراین نیست، بنابراین اعضای اتحادیه اروپا قصد دارند 1 هزار موشک پاتریوت را به صورت عمده از ناتو به ارزش حدود 5 میلیارد یورو خریداری کنند و وسایل پدافند هوایی خود را به اوکراین منتقل کنند. در ماه اکتبر، اتحادیه اروپا یک برنامه 500 میلیون یورویی برای افزایش تولید پرتابه به نام ASAP (به انگلیسی "در اسرع وقت") راه اندازی کرد. اما برای تأثیرگذاری، زمان لازم است. در 9 ژانویه، کمیسیونر اروپا در امور بازار داخلی، تیری برتون، ایجاد یک صندوق تشویقی 100 میلیارد یورویی برای صنایع دفاعی اروپا به قصد کمک به اوکراین و "بیمه" در برابر خروج آمریکا از ناتو (اگر ترامپ دوباره رئیس جمهور شود) پیشنهاد کرد. با این حال هنوز معلوم نیست که آیا این ایده تعداد کافی طرفداران را دارد یا نه.

تا سال 2025، تولید گلوله های 155 میلی متری آمریکا به 1.2 میلیون تا در سال خواهد رسید که شش برابر بیشتر از سال گذشته است. و تولید اروپا به 1.25 میلیون خواهد رسید. اما در اروپا یک مشکل وجود دارد: در آمریکا، کارخانه های مهمات سازی دولتی هستند، در حالی که اروپا به شرکت های خصوصی وابسته است. قوانین رقابت اتحادیه اروپا اجازه سرمایه گذاری مستقیم در پایگاه صنعتی را نمی دهد. پس از جنگ سرد، چهار تولیدکننده مهم مهمات - راین متال آلمان، BAESystems بریتانیا، Nexter فرانسه، و شرکت سرمایه گذاری مشترک دولتی نروژی-فنلاندی Nammo - تولید مهمات خود را کاهش دادند و بر ایجاد سیستم های پیچیده تر و پیشرفته تر متمرکز شدند.

معلوم شد راین متال دوراندیش ترین است. هدف آن رسیدن به سطح 700 هزار گلوله توپ تا پایان سال 2024 و همچنین افتتاح شرکت‌هایی برای تولید و نگهداری خودروهای زرهی در اوکراین در سال جاری است. یکی از راه‌های تسریع رشد، کاهش الزامات فنی است. در جنگ های فرسایشی، کمیت بر کیفیت برتری دارد. و دقت شلیک توپخانه فرسوده نیروهای مسلح اوکراین، به ندرت مطابق با استانداردهای غربی خواهد بود.

و در مورد سامانه‌های موشکی GMLRS و سامانه‌های پدافند هواییGBAD ، باید گفت که اروپا بخش عمده‌ای از تولید موتورهای آنها را به پیمانکاران آمریکایی واگذار کرد. تا سال 2025، اوکراین به 8760 GMLRS در سال نیاز خواهد داشت. و بر اساس برآوردهای وزارت دفاع استونی، تولید سالانه برخی از سامانه های موشکی ضدهوایی تنها به تعداد معدودی می رسد. و حتی اگر سرمایه گذاری در حال حاضر انجام شود، موشک هایی، به عنوان مثال، از بزرگترین سازنده اروپایی MBDA تنها در سال 2026 وارد بازار خواهند شد.

صحبت در مورد بن بست در اوکراین، خودپسندی و تکبر خطرناکی است. اگر کمک های آمریکا به پایان برسد، اروپا برای حمایت از اوکراین در سال جاری مشکل خواهد یافت. و در دراز مدت، اروپا چاره ای جز بازسازی صنعت دفاعی خود ندارد.