اسپوتنیک مقاله ای از خانم ویکتوریا نیکیفورووا، ستون نویس اسپوتنیک، را مورد توجه شما قرار می دهد: استقبال واقعاً سلطنتی از هیئت روسیه، در تضاد کامل با نحوه استقبال از رهبران غربی در خلیج فارس بود. سفر بهاری جو بایدن یک شکست کامل بود - پیرمرد را در طول آن سفر تحقیر می کردند. و هنگام سفر رئیس جمهور آلمان به قطر چه شد؟ - آنها به سادگی فراموش کردند از والتر اشتاین مایر استقبال کنند و او برای نیم ساعت در هواپیمای خود باقی ماند.
در اروپا بلافاصله نگران شدند. فلوریان فیلیپو، سیاستمدار فرانسوی نوشت: "ولادیمیر پوتین در عربستان سعودی با افتخارات خاصی مورد استقبال قرار گرفت. ما باید به طور کامل و سریع مسیر خود را تغییر دهیم".
در حقیقت امر استفبال و تجلیل از هیئت روسی همراه با نگهبانان افتخار، پرچم های روسیه در خیابان ها و آسمان، نواختن سرود روسیه توسط ارکستر و سلام توپخانه، نمادی از وداع با دورانی است که پادشاهی های خلیج فارس وفادارترین متحدان ایالات متحده بودند.
پادشاهان به آمریکا و متحدانش نفت فروخته و در ازای آن دلار دریافت می کردند. بخشی از این پول ها برای تأمین نیاز مردم مصرف شد، بخشی نیز توسط نخبگان در عمارت‌های لندن و آپارتمان‌های نیویورک، باشگاه‌های فوتبال و برای تحصیل فرزندانشان در ایتون سرمایه‌گذاری و مصرف شد. وابستگی کشورهای حاشیه خلیج فارس به "پترودلار" به حدی بود که واشنگتن می‌توانست از شرکای خود بخواهد تولید خود را افزایش دهند و در نتیجه قیمت نفت را پایین بیاورند و در نتیجه اتحاد شوروی را ویران کنند.
اما چند سال پیش، کشورهای حاشیه خلیج فارس به هوش آمدند. و مطلب، سر پوتین نیست. اولین زنگ خطر، رکود بزرگ سالهای 2007-2008 بود. نرخ املاک و مستغلات در ایالات متحده کاهش یافت و بسیاری از شرکت ها ورشکست شدند. پیامدهای این بحران هنوز برطرف نشده است. و سپس ایالات متحده تولید نفت را افزایش داد، به تولید کننده پیشتاز در جهان تبدیل شد و بر این اساس رقیب کشورهای خلیج شد. سپس، قرنطینه های ویروس کرونا که واشنگتن آنها را تحریک کرده بود، قیمت نفت را به سطوح منفی کاهش داد. کشورهای تولیدکننده نفت دیدند که آمریکایی‌ها می‌توانند بدون در نظر گرفتن منافع متحدان خود، قیمت‌های مواد هیدروکربن را هر طور که می خواهند تغییر دهند.
تحریم های ضد روسیه، سیگنال مهمی بود. نخبگان پادشاهی ها دیدند که حق آنها بر قصرهای لندن، هتل های فرانسوی و باشگاه های ورزشی چقدر ضعیف است. در یک لحظه، همه این ثروت را می توان دزدید، و بهانه هایی همیشه یافت می شود: غرب هرگز سخنرانی نصیحت برای کشورهای خلیج را متوقف نکرده است.
شکست های اخیر سیاست خارجی ایالات متحده هیچ توهمی باقی نگذاشته است. "یک حمله برق آسای قدرتمند ضد روسیه" در اوکراین، واشنگتن را به شکستی تحقیرآمیز سوق داد. درگیری در اسرائیل نشان داده است که ایالات متحده ابتدا نمی تواند از نزدیک ترین متحد خود محافظت کند و سپس نمی تواند بر آن تأثیر بگذارد تا از نابودی فلسطینیان جلوگیری کند.
واشنگتن پاره پاره و خسته به نظر می رسد. شعار آن "هرج و مرج کنترل شده" دیگر کار نمی کند. ایالات متحده واقعاً می داند که چگونه درگیری ها را تحریک کند، اما دیگر قادر نیست آنها را به نتیجه مطلوب برساند. معلوم شد که دوستی با چنین کشوری خطرناک تر از دشمنی است.
پادشاهی های خلیج فارس، سال ها تلاش کرده اند تا ریسک ها را متنوع سازند. آنها کشورهای خود را با سرعتی فوق العاده توسعه دادند - در عرض چند سال، شهرهای مدرن که در بیابان رشد کردند، نیویورک و لندن را بسیار پشت سر گذاشتند. حالا دیگر اماراتی ها نیستند که در ایالات متحده املاک و مستغلات می خرند، بلکه سرمایه گذاران آمریکایی برای خرید آپارتمان در برج خلیفه دبی عجله دارند. یک صنعت گردشگری شگفت انگیز از هیچ پدید آمد - اتفاقاً روس ها در اینجا مشتریان مهمی شده اند.
روابط اقتصادی نیز متنوع شده است - پوتین به افزایش گردش تجاری متقابل با امارات و عربستان سعودی اشاره کرد. اوپک پلاس با ثبات عمل می کند و قیمت ها را در بازار جهانی نفت کنترل می کند. یک طبقه متوسط محلی، بزرگ شده است که به طور سنتی با افرادی از خدا بی خبر آمریکایی خصمانه است. اما به پوتین این قشر جمعیت عرب احساسات بسیار دوستانه دارد.
مانند همه کشورهای دارای اقتصاد پیشرفته، پادشاهی های خلیج فارس به توسعه پایدار علاقه مند هستند. بنابراین جای تعجب نیست که هم امارات و هم عربستان سعودی تصمیم به پیوستن به بریکس گرفتند. عضویت آنها در این سازمان از سال 2024 آغاز خواهد شد و رئیس جمهور پوتین این موضوع را به رهبران این کشورها تبریک گفت.
و در مورد آمریکایی ها، در منطقه متقاعد شده اند که آنها چیزی جز مشکل به بار نمی آورند. چشم پوشی ایالات متحده از قتل عام در نوار غزه، خشم همه مردم شریف و نه فقط مسلمانان را بر می انگیزد. درخواست آمریکا برای افزایش تولید نفت به منظور کاهش قیمت و ایجاد مشکلات برای روسیه، احمقانه به نظر می رسد. کشورهای حاشیه خلیج فارس این خواسته ها را نادیده می گیرند. و در مورد وعده های "دفاع شان در برابر ایران" چطور؟ ایالات متحده ثابت کرده است که حتی قادر به محافظت از اسرائیل نیست. جای تعجب نیست که در بهار امسال، با میانجیگری شی جین پینگ، رهبر چین، عربستان سعودی و ایران برای از سرگیری روابط دیپلماتیک موافقت کردند. اصل "تفرقه بینداز و حکومت کن" که آمریکایی‌ها فعالانه از آن استفاده می‌کردند، در این مورد کارساز نشد.
ولادیمر پوتین رییس جمهور روسیه امروز با ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران دیدار و گفت و گو کرد. ایران نیز به پیوستن به بریکس نزدیک است. پیشتر رئیس جمهور روسیه با پادشاهان نفت در مورد وضعیت بازار هیدروکربن، راه های حل بحران اسرائیل و فلسطین، چشم انداز در بخش انرژی و تعامل در چارچوب بریکس گفتگو کرد.
جهانچند قطبی، جایگزینی است برای هرج و مرج، رودخانه های خون، جنگ همه علیه همه یعنی جهان به سبک آمریکایی. ولادیمیر پوتین ثابت کرده است که قدرت های پیشرفته دوران ما، علاقه ای به هرج و مرج ندارند. این همان چیزی است که اکثریت قریب به اتفاق مردمان کره زمین را متحد می کند و روسیه را به یکی از رهبران طبیعی نظم جدید جهانی تبدیل می کند.