اسپوتنیک مقاله ای از مارتین اگل، کارشناس برجسته سیاست امنیتی در اروپا را در نشریه چک "Hospodářskénoviny" مورد توجه شما قرار می دهد:
دولت اوکراین توسعه و تولید هزاران پهپاد جدید را ترویج می کند زیرا از آنها در عملیات بمباران استفاده می کند تا به نوعی کمبود مهمات توپخانه و موشک را جبران کند. علاوه بر این، هواپیماهای بدون سرنشین "چشم" بی بدیل ارتش هستند.
اما در مسیر پهپادها، سامانه‌های جنگ الکترونیک روسی قرار دارند که می‌توانند پهپاد را سرنگون کنند یا کنترل آن را در دست بگیرند. به دلیل این سیستم‌ها، پرتابه‌های غربی با دقت بالا و موشک‌های هدایت شونده با GPS اغلب اشتباه می کنند. روس‌ها یاد گرفته‌اند که سیگنال مدرن‌ترین و دقیق‌ترین مهمات و موشک‌های مجموعه‌های معروف "هایمارس" را سرکوب کنند.
از بهار، ارتش اوکراین و تامین کنندگان تسلیحات آمریکایی و انگلیسی آنها در مورد این مشکل فکر می کنند. اکونومیست نوشت که روسیه در سال های اخیر در حال توسعه و استفاده از چنین سیستم های جنگ الکترونیکی بوده است. وزارت دفاع استونی حتی در سال 2017 در این مورد هشدار داده بود.
کارشناسان موسسه خدمات متحد سلطنتی بریتانیا (RUSI) جک واتلینگ و نیک رینولدز که مرتباً به جبهه اوکراین سفر می کردند، در ماه مه سال جاری نوشتند: "جنگ الکترونیک روسیه یک برگ برنده بسیار قوی است. تقریباً در هر ده کیلومتر از جبهه یک سیستم پیشرو قرار دارد". واتلینگ و رینولدز تأکید کردند که این دلیل اصلی تلفات هواپیماهای بدون سرنشین اوکراینی است (تقریباً ده هزار دستگاه در ماه). به گفته انگلیسی ها، سیستم های جنگ الکترونیک روسیه همچنین قادر به رمزگشایی رادیوهای صحرایی اوکراینی هستند.
هزاران اپراتور هواپیماهای بدون سرنشین اوکراینی هر روز سعی می کنند دیوار الکترونیکی روس ها را بشکنند. علاوه بر این، ساده ترین راه برای ارتش روسیه، یافتن و نابودی پهپادهای ارزان قیمتی است که اوکراین هزاران تا از آن ها را تولید می کند. نیروهای مسلح اوکراین پهپادهای نظامی پیچیده‌تر و گران‌تری که مجهز به حفاظت در برابر پارازیت یا به عناصر هوش مصنوعی که بدون سیگنال GPS کار می کنند، به اندازه کافی ندارند.
سیستم‌های جنگ الکترونیک حتی می‌توانند محل نشستن اپراتور پهپاد را تعیین کنند و به عنوان مثال، آتش توپخانه را به سمت او هدایت کنند. و به اپراتورهای با تجربه هواپیماهای بدون سرنشین، از هر دو طرف نیاز بسیار زیادی وجود دارد. به لطف دوربین نصب شده بر هواپیمای بدون سرنشین، اپراتورها، پهپادهای کامیکازه را مستقیماً به سمت هدف نشانه گیری می کنند.
ژنرال چک رومان گیتگا می گوید: "درگیری مسلحانه در اوکراین نشان می دهد که توانایی زنده ماندن در شرایط جنگی، یعنی ناشناخته ماندن و مقاومت در برابر سرکوب در طول جنگ الکترونیک، یکی از پارامترهای مهم یک پهپاد نظامی است".
والری زالوژنی، فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین، جنگ الکترونیک را یکی از پنج حوزه کلیدی در توسعه درگیری‌های مسلحانه در اوکراین نامید. او در مقاله خود در اکونومیست نوشت: "یکی از دلایل اصلی قدرت سیستم های جنگ الکترونیک روسیه، تولید انبوه آنهاست. و اگرچه بسیاری از این سیستم‌ها از ابتدای درگیری منهدم شده‌اند، اما نیروهای روسی به اندازه کافی از آنها در سطح تاکتیکی برخوردار هستند، روس‌ها هنوز در اینجا مزیت دارند".
و اما اوکراینی ها از "سیستم های فرانکشتاین" استفاده می کنند - دستگاه های قدیمی شوروی مدرنیزه شده. کار روی ایجاد سیستم جنگ الکترونیکی خود اوکراین به نام "پوکرووا" به دلیل کمبود مواد، فناوری و فضای تولید به کندی پیش می رود. و متحدان اوکراین در ناتو عجله ای برای ارسال سیستم های خود به کی یف ندارند. اولاً، به گفته برخی کارشناسان، سؤال این است که این سیستم‌های غربی تا چه اندازه در تقابل مستقیم با روسیه مؤثر خواهند بود. و علاوه بر این، اگر روس‌ها ببینند که سیستم‌های ناتو چگونه کار می‌کنند، می‌توانند سلاح‌ها و وسایل الکترونیکی خود را با آنها تطبیق دهند. و یک چیز دیگر: روس‌ها می توانند اطلاعات فنی در باره سیستم های غربی را به چینی ها منتقل کنند. و ایالات متحده چین را رقیب اصلی خود در جهان و یک دشمن بالقوه در جنگ برای تایوان می داند.