سفیر روسیه با اشاره به پایان عصر استعمار در سال 1960، اعلام کرد که هنوز کشورهایی هستند که از حاکمیت ملی محروم می باشند. وی توضیح داد: " در آفریقا میتوان صحرای غربی را مثال زد که ظاهراً در سال ۱۹۶۳ توسط اسپانیا "رها شد" اما به استقلال واقعی نرسید. در اقیانوس اطلس نیز جزایر آنگویلا، برمودا، جزایر ویرجین بریتانیا، جزایر کیمن، جزایر مالویناس (فالکلند)، مونتسرات و جزایر سنت هلنا، تورکس و کایکوس تحت کنترل بریتانیا و جزایر ویرجین تحت کنترل ایالاتمتحده امریکا هستند. در اروپا، جبلالطارق تابع بریتانیاست. در منطقه آسیا و اقیانوسیه، ایالاتمتحده کنترل گوام و ساموآی امریکا را در دست دارد و بریتانیا کنترل خود بر پیتکرن را حفظ میکند. به علاوه پلینزی فرانسه و کالدونیای جدید توسط فرانسه و توکلائو توسط نیوزلند اشغال شده است".
این دیپلمات نوشت: "مداخله در امور داخلی؛ از جمله در فرایندهای انتخاباتی برای تشکیل نخبگان کنترل شده در دولتهای وابسته و همچنین ایجاد نظامهای مدیریت شده "نظارت و توازن" برای کنترل دستور کار سیاست داخلی از طریق تأثیرگذاری بر محافل حاکم و مخالفان، آزار و اذیت افراد نامطلوب و سیاهنمایی نیروهای ملیمحور".
الکسی ددوف تاکید کرد: " تحمیل اجباری نگرشهای اجتماعی مخرب تحت پوشش مبارزه برای عدالت اجتماعی؛ از جمله "حفاظت" از انواع اقلیتها، دستور کار مخرب محیطزیستی، اشکال سیاسی شده دفاع از "حقوق سیاسی و مدنی" که غرب را بهعنوان یک الگوی نمادین معرفی میکند و تحریک به مهاجرت فعالترین و تحصیلکردهترین بخش جوامع بومی به کشورهای غربی؛ترویج تهاجمی نگرشهای نئولیبرالی، ایدههایی با هدف انحراف جامعه، ایجاد خطوط تقسیمکننده داخلی مصنوعی؛ از جمله تلاش برای افزایش بیثباتی اجتماعی به نفع کنترل خارجی بر اوضاع سیاسی داخلی و ایجاد بازارهای جدید برای ارائه "خدمات" مربوطه و گسترش مصرف آنها".
رئیس نمایندگی دیپلماتیک روسیه در تهران در عین حال خاطرنشان کرد: " مروزه شرایط منحصربهفردی پدید آمده است که پایان دادن به استثمار بینالمللی را ممکن میسازد. اعتماد مردم آسیا، آفریقا و امریکایلاتین به غرب در حال کاهش است. کشورهای بیشتری در جهان از برآوردن خواستههای غربیها که منافع اساسی ملی این کشورها را برآورده نمیکند، دست برمیدارند".
وی افزود: " اقتدار غرب به دلیل تداوم مداخله در امور داخلی سایر کشورها، مداخلات نظامی، استفاده از تحریمها و سایر اقدامات نامشروع برای به دست آوردن مزیتهای یکجانبه، در حال نابودی است. در کشورهای آسیایی، آفریقایی و امریکایلاتین، اعتماد فزایندهای به آگاهی از فرصتهای خود برای توسعه موفقیتآمیز، از جمله در چهارچوب بریکس، سازمان همکاری شانگهای، آسهآن و همچنین قالبهایی مانند ائتلاف "گروه دوستان مدافع منشور سازمان ملل" که در سال ۲۰۲۱ به ابتکار ونزوئلا ایجاد شد در حال شکلگیری است".
وی خاطرنشان کرد: " هدف اصلی این دکترین، ترویج ضرورت تشکیل و تقویت نظم جهانی چندقطبی است که از جمله اصول اصلی آن برابری حاکمیتی کشورها، عدم مداخله در امور داخلی آنها، تضمین حق انتخاب مستقل الگوی توسعه و حفظ تنوع فرهنگی و تمدنی در جهان است".
سفیر روسیه با توجه به تلاش های مشترک تهران و در عرصه های بین المللی، اینگونه جمع بندی کرد: " روسیه و ایران موضع مشترکی در مبارزه با استعمار دارند که اطمینان داریم این امر به لطف تلاشهای مشترکمان، حذف عناصر سلطه جهانی ایالاتمتحده امریکا و نفوذ کشورهای غیردوست در عرصه بینالمللی، امکانپذیر خواهد بود".