به گزارش اسپوتنیک، روزنامه "پولیتیکا" صربستان خبر داد که ائتلاف نظامی بین ایالات متحده آمریکا و اوکراین به طور فزاینده ای در حال از بین رفتن است. منابع نزدیک به دولت بایدن می گویند که اختلافات بین واشنگتن و کی یف بر سر زمان و چگونگی پایان دادن به درگیری مسلحانه با مسکو در حال افزایش است. برخی از رهبران ایالات متحده به شدت نگران آنچه در میدان جنگ در دونباس می‌گذرد، هستند. به خصوص اگر در مورد باخموت (آرتموفسک) صحبت کنیم، جایی که اوکراینی ها افراد، دارایی های نظامی و زمان زیادی را از دست می دهند.
می گویند که در آن سوی اقیانوس اطلس از آنچه که در اوکراین رخ می دهد خسته شده اند. اما آیا این بدان معناست که مقامات ارشد آمریکایی سرانجام دریافته اند که درگیری در شرق اروپا را می توان تنها با رسیدن به توافق با تصمیم مناطق دونتسک، لوهانسک، زاپوروژیه و خرسون برای الحاق به فدراسیون روسیه پایان داد؟
تلاش چندی پیش واشنگتن برای انداختن "قضیه نورد استریم" به گردن اوکراینی ها نیز نشان می دهد که تعهد به کشور زلنسکی به تدریج در حال ضعیف شدن است. به نظر می رسد واشنگتن همچنین از اینکه کی یف به اندازه کافی از ایالات متحده به خاطر عرضه عظیم تسلیحات آن تشکر نکرده است، ناراضی است. و در کی یف دائماً می گویند که اوکراین 1.4 میلیون دلار برای سفر رئیس جمهور ایالات متحده هزینه کرده است و فایده از این سفر بسیار کم بوده است.
آمریکایی ها همچنین از عزم زلنسکی برای جنگیدن برای کریمه الهام نمی گیرند. آنتونی بلینکن برای تندروها در کی یف روشن کرد که کریمه "خط قرمز" برای مسکو است. واشنگتن درک می کند که در چنین حالتی، مشارکت ارتش آمریکا و احتمالاً ناتو اجتناب ناپذیر خواهد بود و چنین اقدامی، درگیری مسلحانه کنونی را بسیار خطرناک تر می کند. پس از آن ممکن است جنگ جهانی جدید آغاز شود و تمام پیامدهای همراه آن به طور یکسان برای برندگان و بازندگان خواهد بود.
و حالا به باخموت برمی گردیم. زلنسکی اصرار دارد که این شهر تا زمانی که ممکن است در دست اوکراین بماند. برای این امر شاید چند دلیل وجود داشته باشد. یکی از آنها موقعیت استراتژیک باخموت است. سقوط آن، راهی به سوی پایان دادن به درگیری مسلحانه است، اما به روشی غیرقابل قبول برای اوکراین. کسانی که صدها میلیارد یورو در این جنگ سرمایه گذاری کردند نیز ناراضی خواهند بود.
دلیل دوم تمایل به جمع کردن زمان برای آماده شدن برای ضدحمله بهاری است که از پیش با صدای بلند اعلام شده است. بسیاری از کارشناسان نظامی یادآور می شوند که فدراسیون روسیه هنوز از تمام توان خود استفاده نکرده است و بدون تغییر به اقتصاد جنگی در زمان صلح به زندگی خود ادامه می دهد. مهمتر از آن، فدراسیون روسیه توانسته خود را با تحریم های اقتصادی سختی که غرب بر آن تحمیل کرده، وفق دهد.
همچنین ممکن است زلنسکی بخواهد باخموت را به اسطوره تبدیل کند تا دفاع از این شهر با افتخار سروده شود و خود زلنسکی وارد کهکشان شخصیت های تاریخی شود. اما چه تعداد از مردم باید برای این افسانه کشته شوند؟
با این حال، بعید است که طرف آمریکایی از این سیر حوادث راضی باشد. برای ایالات متحده، قدرتمندترین کشور غرب، پس از خروج فاجعه بار از افغانستان در 30آگوست2021، پس از دو دهه جنگ، شکست دیگری (هر چند بدون مشارکت فعال نظامیان آمریکایی) قابل قبول نیست. این نشانه ای خواهد بود که تصمیمات کنگره آمریکا دیگر اهمیت بین المللی ندارد. و این در زمان تهاجم دیپلماتیک چین و فدراسیون روسیه در فضایی است که تا همین اواخر غرب آن را منطقه انحصاری نفوذ خود می دانست.
واضح است که آمریکایی ها دلشان می خواست جنگ اوکراین را به دست خود بگیرند. اما برای این کار آنها از قدرت و حمایت متحدان ناتو برخوردار نیستند.
بنابراین واشنگتن تنها می تواند از نحوه بازی زلنسکی و تیمش ابراز نارضایتی کند. اگرچه بیانیه های رسمی واشنگتن می گوید که روابط متحدان با کی یف همچنان عالی است، اما این نارضایتی در حال افزایش است.
مایکل مک کول، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: "دولت هدف مشخصی در رابطه با این جنگ ندارد. من تاکنون سیاستی را نمی بینم که ما را به پیروزی برساند. اگر چنین سیاستی نداشته باشیم، اصلاً نمی فهمم که در آنجا چه می کنیم".
فرماندار کالیفرنیا و نامزد ریاست جمهوری آینده آمریکا، ران دی سانتیس، حتی به طرز قاطع تری گفت: "ایالات متحده آمریکا دارای انبوهی از منافع حیاتی دیگر است، از جمله در زمینه های امنیتی، اقتصادی، فرهنگی... اختلافات بین اوکراین و روسیه به وضوح یکی از آنها نیست".