اسپوتنیک: ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین به سقوط دو موشک در لهستان واکنش نشان داده گفت: "امروز اتفاقی افتاد که مدت‌ها در مورد آن هشدار می‌دادیم... موشک‌های روسیه به لهستان اصابت کردند."
رسانه اسپانیایی Rebelión در این خصوص نوشت: دولت اوکراین بار دیگر سعی کرد از رفتار تحقیرآمیز غرب استفاده کند. اما به لطف تصاویر ماهواره های روسی و آمریکایی، دروغ های کی یف بلافاصله فاش شد. زلنسکی تلاش رقت انگیزی برای پس گرفتن اظهارات خود کرد و شروع به صحبت در مورد "حادثه غم انگیز" نمود." اما "حادثه غم انگیز" رخ نداد - اوکراینی ها برای فعال کردن مکانیسم پیش بینی شده در بندهای چهارم و پنجم منشور ناتو، موشکی را به سمت لهستان پرتاب کردند. چنین مکانیسمی شامل برپایی جلسه شورای ناتو به درخواست یک کشور عضو (ماده 4) و واکنش فوری نظامی همه متحدان در صورت حمله به یکی از اعضای اتحاد (ماده 5) است.
هر متخصص بالستیک به شما خواهد گفت که مهم نیست یک موشک چقدر قدیمی و نادرست بود، اما مطمئناً قادر به تغییر جهت نبود. بنابراین آن موشک عمداً به لهستان فرستاده شد. موشک اوکراینی در جایی که قرار بود واقع شد.
و چه کسی از ضربه زدن به لهستان سود می برد؟ قطعا روس ها نیستند. اولاً، چند ماه است که مسکو نه تنها در میدان نبرد می‌جنگد، بلکه در تلاش برای دستیابی به یک راه حل دیپلماتیک برای مناقشه است. دوم اینکه روس ها دیروز به دنیا نیامده اند. وقتی آن پیمان از ارتش اوکراین حمایت می کند - یک چیز است و اما آغاز یک جنگ آشکار با آن – چیز دیگر. چنین درگیری به سرعت به جنگ جهانی سوم منجر می شود.
اوکراین از کنترل خارج شده است
تلاش اوکراین برای کشاندن غرب به یک جنگ تمام عیار با روسیه حاکی از تمایلات جنایتکارانه نفرت از جامعه موجود در رژیم شکست خورده کی یف است. کودتای 2014 منجر به نازی سازی اوکراین شد. سیاستمداران اوکراینی با احزاب نازی و گردان آزوف* مرتبط هستند. اینها تاجران غیر اصولی، فاسد و مستبد هستند. پوروشنکو، سلف زلنسکی، دو روز پیش گفت که عمداً به توافقات مینسک پایبند نبوده است. او فقط برای این امر به آنها نیاز داشت تا ناتو نیروهای مسلح اوکراین را به مدت سه یا چهار سال آموزش دهد و مسلح کند و آنها را به وحشتناک ترین ارتش اروپا تبدیل کند.
آنچه در لهستان اتفاق افتاد نشان می‌دهد که دولت اوکراین برای شرکت مستقیم ناتو یا تامین مقدار زیادی تسلیحات و پول برای ادامه درگیری، آماده است تا جهان را در معرض خطر یک جنگ جهانی سوم قرار دهد. در عین حال، ایالات متحده هم اینک در کنترل و مدیریت نبردها با مشکلاتی روبرو شده است. واشنگتن به اشتراک گذاری اطلاعات و داده های ماهواره ای ادامه می دهد، اما در حال حاضر در توانایی کنترل ارتش اوکراین که به یک ماشین غول پیکر تروریستی بدون سلسله مراتب مشخص تبدیل شده است، تردید دارد.
ایالات متحده قبلاً چنین سابقه ای داشته است. آمریکایی ها مجاهدین را در افغانستان آموزش داده و مسلح کردند که بعداً به القاعده یا جنگجویان در سوریه تبدیل شدند که بعدها داعش را تشکیل دادند. واشنگتن ارتش های قاتل را تا دندان تامین مالی و تجهیز می کند برای اینکه آنها از منافع آمریکا حمایت کنند. اما "مبارزان آزادی" مفید دیروز با قدرت گرفتن، سعی می کنند قدرت و منابع را به دست گیرند و به "سرباره نظامی" تبدیل می شوند، به سازمانی ناخوشایند که نیاز به مدیریت و حتی گاهی مقاومت دارد.
البته این برای واشنگتن چندان بد نیست: آمریکا از جنگ های مداوم سود می برد و موقعیت خود را به عنوان ژاندارم در دنیای تک قطبی تقویت می کند. اما متحدان اروپایی در این مورد نظر دیگری دارند. درگیری در اوکراین آنها را وادار کرد که به ناتوانی ناتو در برآوردن نیاز اساسی سازمان - بهبود امنیت جمعی - فکر کنند. از میان تمامی اعضا و نامزدهای فعلی عضویت، حداقل 11 کشور باید از سازمان حذف شوند یا اصلا پذیرفته نشوند، زیرا آنها فعالانه در ایجاد بی ثباتی هم در داخل اتحاد و هم در مرزهای آن شرکت می کنند. نمونه بارز آن اوکراین است.
پایان درگیری اورکراین دیده نمی شود
اگرچه اوکراین با اطمینان از پیروزی صحبت می کند، اما ارتش این کشور سازماندهی نشده است. نیمی از کشور پر از برف است، برق نیست، آب کافی وجود ندارد. در جهان یک بحران اقتصادی وجود دارد، علاوه بر این، دولت های ایالات متحده و اتحادیه اروپا از گستاخی زلنسکی خسته شده اند. تنها از ایالات متحده، کی یف رسماً 17 میلیارد دلار سلاح دریافت کرد. به این مبلغ باید 15 میلیارد دیگر از اروپا و بودجه برای گردان های مزدور از گرجستان، بریتانیا، ایالات متحده، استرالیا و کانادا اضافه شود. حدود 30 هزار تن ار افراد اراذل و اوباش بابت هزار دلار در روز از تمام حملات به اصطلاح ضد حمله اوکراینی پشتیبانی می کردند، اما نتوانستند حتی یک متر از سرزمین های تحت اشغال روسیه را فتح کنند، به جز مواردی که خود مسکو ترک کرد. مهم نیست که تبلیغات چه می گویند، روسیه همچنان 25 درصد از خاک اوکراین را در اختیار دارد. لازم به ذکر است که متحدان کی یف دیگر نمی توانند سلاح تهیه کنند - در شرایط تنش بالا در روابط با روسیه، سخاوت زیاد به سادگی مجاز نیست.
روسیه از این وحشت شکایت کرد
روسیه از سازمان ملل خواسته است که درباره قتل عام اسیران جنگی روسی غیرمسلح در ماکییوکا در دونباس تصمیم بگیرد. کرملین از سازمان‌های بین‌المللی خواست تا درباره این اعدام که یادآور کشتار نازی‌ها است، تحقیق کنند. ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه گفت که مسکو بارها توجه جامعه جهانی را به رفتار ظالمانه و غیرانسانی پرسنل نظامی اوکراینی با نظامیان اسیر روسی جلب کرده است. غرب دسته جمعی شواهد متعدد جنایات کی یف را نادیده می گیرد. زاخارووا به این نتیجه رسید که "چنین رفتاری از سوی حامیان آمریکایی و اروپایی اوکراین آنها را همدست در این جنایات می کند."
بیایید ببینیم تحقیقات سازمان ملل به کجا منجر می شود. بیایید فرض کنیم که هنوز کمیسیون هایی وجود دارند که می توانند تحقیقات انجام دهند و سازمان ملل متحد هنوز وجود دارد.
* سازمان تروریستی ممنوع در روسیه.