پیام بسیار واضح است.
"همکاری در زمینه مبارزه با تروریسم" نه "کمک به حکومت ایران برای مقابله با آشوب های داخلی ویا..."
البته تعداد زیادی از کشورهای جهان که با تروریست های ساخته آمریکا و متحدانش مثل داعش همراه نیستند هم پیغام های مشابهی برای ایران ارسال کردند و اکثرا هم تاکید کردند که در زمینه مبارزه با تروریسم حاضر هستند که با ایران همکاری کنند.
نکته قابل تامل در این است که برخی رسانه های وابسته به جریان آمریکایی و تکفیری اقدام به تحریف پیغام تسلیت جناب آقای پوتین نمودند و شروع کردند فضا سازی کنند که قرار است روسیه به حکومت ایران برای مقابله با اعتراضات کمک کند.
امری که بدیهی است کلا نه روسیه چنین کاری را انجام خواهد داد و حتی چنین امری را پیشنهاد خواهد کرد و نه حکومت ایران به چنین کمکی نیاز دارد.
علیرغم همه هیاهویی که رسانه های تکفیری راه انداخته اند اما هر ناظر سیاسی ومخصوصا آنهایی که دهه ها هست اتفاقات ایران را رصد می کنند به خوبی می داند هنوز حکومت ایران از قدرت سخت خود برای مقابله با شورش ها استفاده نکرده.
اجازه دهید قبل از ادامه صحبت به این نکته اشاره کنم که به نظر بنده به عنوان یک نویسنده و تحلیلگر باید بحث اعتراض های مردمی را از اغتشاشات و یا شورش ها جدا کنیم و توجه داشته باشیم که طبق قانون اساسی مردم حق دارند در باره مسایلی که به زندگی آنها مرتبط است اعتراض کنند و حتی این اعتراض ها را از طریق صدای بلند خود به صورت مسالمت آمیز در خیابان ها به گوش مسئولین برسانند اما اینکه برخی بخواهند از خواسته های به حق مردم و مطالبات به حق آنها سوء استفاده کنند و اقداماتی که به نوعی اغتشاش و یا شورش به حساب می آید انجام دهند امری نا مقبول است.
سلیالبته فقط در ایران این اتفاقات رخ نمی دهد که برخی افراد سودجو و یا ارازل واوباش وقتی می بینند تعداد کثیری از مردم برای اعتراض به مساله ای به خیابان ها آمده اند خودشان را در میان آنها جا بیاندازند تا دست به آشوب های خیابانی بزنند و کارهای خلاف خود را انجام دهند مثل سرقت مغازه ها و یا اماکن عمومی، برخی نیز از شرایط به وجود آمده بهره می برند تا بر علیه حکومت شورش کنند و تلاش می کنند اهداف سیاسی خود را محقق کنند مثل مثلا برخی احزاب و گروه های جدایی طلب که مترصد فرصت هستند، همچنین برخی دیگر هستند که معمولا توسط دشمنان کشور از خارج تغذیه می شوند وبرایشان مهم نیست که کی به کی است و فقط برایشان مهم این است که کشور به آشوب کشیده شود و بی ثبات باشد و آنها بتوانند سیاست های دیرینه خود مانند تجزیه کشور و یا راه انداختن جنگ های داخلی را محقق کنند.
معمولا هم ورود افراد موج سوار موجب آن می شود که مطالبات به حق مسالمت آمیز مردمی به بیراهه کشیده شود.
بر کسی پوشیده نیست که رسانه های دشمن با ملت ایران و وابسته به جریان های تکفیری، چون حقوق شان از آن جریان ها تامین می شود، به دنبال آن نیستند که مشکل مردم ایران حل شود بلکه به دنبال آن هستند که مساله پیچیده تر شود و کار به جایی برسد که نتوان آن را حل کرد و فضای نفوذ حد اکثری آنها باز شود.
متاسفانه عامه مردم متوجه چنین جریان هایی نیستند، ومتوجه سناریوهایی نیستند که توسط اتاق های فکر بسیار خبره و سرمایه گذاری های بسیار بسیار سنگین تهیه می شود.
عموم مردم تصور می کنند که حمایت خارجی از خواسته های آنها به دلیل آن است که آنها مردم ایران را دوست دارند، در حالی که واقعیت امر این است که اینها مخصوصا وابستگان به جریان های تکفیری میخواهند سر به تن ایرانی ها نباشد، ومنظور بنده اینجا ضرب المثل معروف نیست بلکه دقیقا همین است که اینها نمی خواهند سر به تن ایرانی ها باشد و برخی از این جریان ها از بچه گی به فرزندان خود آموزش می دهند که اگر سر شیعیان و مجوس ها (صفتی که برای ایرانی ها استفاده می کنند) را ببرند و با خون آنها وضو بگیرند همه گناه های که انجام داده اند پاک می شود و مستقیم به بهشت می روند.
به هر حال امروزه به نظر می رسد اینها نقشه های شوم دیگری در سر دارند که هنوز رو نکرده اند از جمله اینکه اینها بیایند و مانند ماجرای سوریه به بهانه حمایت از معترضین و بهانه اینکه روسیه وارد ایران شده ناتو ورود نظامی به ایران کند ومناطق نفتی و گازی ایران را اشغال کنند و هر آنچه در آنجا هستند را مانند سوریه وعراق و لیبی به سرقت ببرند.
هدف آنها از تخریب نیروهای مسلح هم این است که کاری کنند هم پشتیبانی مردمی را از پشت آنها بردارند هم بتوانند تا جایی که می شود عوامل نفوذی پیدا کنند.
می توانید مشابه استراتژی آنها را امروزه در شمال سوریه و یا مناطق نفت خیز عراق و لیبی مشاهده کنید.
شاید برخی ندانند که هنوز که هنوز است علیرغم گذشت بیش از دو دهه از سرنگونی صدام حسین درعراق ولی پول کل نفت عراق به حسابی در آمریکا واریز می گردد و حکومت عراق فقط می تواند در حد ما یحتاج حد اقلی خود را دریافت کند و عمده پول به جیب آمریکایی ها می رود و زمانی که آقای نوری المالکی، نخست وزیر وقت عراق، نامه ای برای لغو مصوبه شورای امنیت مبنی بر تسلط حاکم آمریکایی عراق بر پول نفت عراق نوشت داعش را راه انداختند و آشوب های خیابانی و سپس کاری کردند که عراق بی ثبات شود و مدام ادعا می کنند فعلا حکومت باثباتی در عراق وجود ندارد که بتواند بر درآمد نفتی کنترل داشته باشد.
در لیبی هم امروزه اعضای ناتو کل نفت لیبی را به سرقت می برند وهیچ چیزی به دولت طرابلس غرب که توسط سازمان ملل مورد تایید است پرداخت نمی کنند.
در سوریه هم که علنا آقای ترامپ اعلام کرد تا زمانی که همه چاه های نفت سوریه را خالی نکرده اند شمال سوریه را خالی نخواهند کرد و سرقت نفت سوریه را جبران هزینه های امریکا برای مقابله با تروریست های ساختگی خودشان اعلام کرد.
اگر روسیه چند ماه پیش در قزاقستان و به تقاضای حکومت این کشور ورود کرد تا به دولت قزاقستان کمک کند با تروریست های تکفیری مقابله کند به دلیل اینکه اینها با هم اتحادیه دفاعی مشترک دارند بود و فقط روسیه نبود که ورود کرد بلکه دیگر اعضای پیمان دفاع جمعی هم ورود کردند و اینها به هیچ وجه با شورشی های حمایت شده از طرف امریکا مقابله نکردند فقط حمایت مراکز نظامی و زیربنایی واستراتژیک قزاقستان را عهده دار شدند و نیروهای مسلح خود قزاقستان بودند که به مقابله با بیش از بیست هزار تروریستی که ناتو به قزاقستان فرستاده بود پرداختند، بله تعجب نکنید بیست هزار تروریس را به بهانه های مختلف به قزاقستان فرستادند و این را رسما دولت قزاقستان اعلام کرد.
به هر حال در پایان باید گفت چنین پیمانی میان ایران و روسیه وجود ندارد و به این دلیل کلا روسیه هیچ برنامه ای برای ارسال نظامیان خود به ایران ندارد و عبارت مطرح شده آقای پوتین دقیقا مشابه عبارت مطرح شده توسط دیگر سران کشورهای جهان که هم و غم مبارزه با تروریسم آمریکایی تکفیری دارند بود، همه این هیاهویی که راه افتاده فقط توسط دشمنان ملت ایران راه افتاده تا آمریکایی ها و متحدین تکفیری شان به اهداف شوم خود برسند بلکه از آب گل آلود ماهی بگیرند وبس ومردم ایران باید متوجه باشند که آنهایی که این شایعات را منتشر می کنند همان مزدوران و ربوت های تکفیری هستند که امروزه در رسانه های اجتماعی و رسانه های تکفیری در حال فعالیت هستند.