اسپوتنیک - این روزها اخبار کاذب به ابزار جنگ رسانه ای غرب بر علیه دشمنان خود تبدیل شده و روزی نیست که رسانه های وابسته به کشورهای غربی آرزوهای خود را از طریق اخبار کاذب منتشر نکنند.
جمع بندی برخی از این آرزوها در گزارشی که اخیرا توسط این رسانه ها با عنوان "درز پیش نویس توافق 20 صفحه ای" از آن یاد شده، منتشر گردیده.
آن زمان که هیچ کدام این رسانه ها خبری از وجود چنین پیش نویسی نداشتند در یکی از مقاله ها در اسپوتنیک بنده تاکید کردم که چنین پیش نویسی تهیه شده و در مصاحبه ای با رسانه المیادین لبنان هم تاکید کردم که پیش نویس توافق در وین تهیه شده و هیات ها به پایتخت های خود برگشته اند تا در باره آن مشورت کنند، خوب حدود ده روز پیش هم تایید شد که پیش نویس روی میز است، از آن زمان همه اینها به دنبال آن بودند که بدانند در این پیش نویس چه هست.
در واقع می توان گفت مخالفان برجام به دنبال این پیش نویس بودند تا ببینند آیا خواسته های آنها در این پیش نویس آمده یا نه و حتی هیات های اسرائیلی و سعودی به وین سفر کردند تا از این پیش نویس مطلع شوند.
ظاهرا هم با توجه به اینکه مذاکره کننده ها در وین با هم توافق کرده اند تا زمانی که توافق نهایی نشده هیچ چیزی را به رسانه ها درز ندهند، تا مبادا فشار های رسانه ای و لابی های مخالف برجام در همه کشورهای مذاکره کننده موجبات به هم خوردن توافق شوند، هیات های اعزامی به وین دست خالی برگشتند.
به دلیل ناکامی آنها از به دست آوردن اخبار موثق از گفتگوهای وین آنها راه دیگری را پیش گرفتند؛ با استفاده از ابزار انتشار اخبار کاذب بررسی کنند ببینند واکنش های مذاکره کنندگان چه خواهد بود و در نهایت وقتی که برخی از افراد مطلع بخش هایی از این گزارش را تایید یا تکذیب می کنند متوجه می شوند که این بند که آرزوی آنها بوده فعلا در پیش نویس قرار دارد یا ندارد.
یک شگرد بسیار قدیمی و کلاس اولی رسانه ای که البته متاسفانه برخی سیاستمداران هنوز در تله آن گیر می کنند.
واقعیت امر این است که هنوز هیچ کس از سند نهایی اطلاعی ندارد چون هنوز روی آن در وین بحث است اما نکاتی وجود دارد که مطلعین از جریانات به آن واقف می باشند و مهمترین آنها این است که آمریکایی ها حاضر هستند امتیاز های زیادی را زیر میز گفتگو به ایرانی ها بدهند ولی می خواهند وجهه خود را برای داخل آمریکا حفظ کنند و به این دلیل تلاش دارند روی میز گفتگو ها از خود انعطافی نشان ندهند.
آنها زیر میز و پشت پرده پیغام و پسغام برای ایرانی ها می فرستند که هر چه می خواهید فقط بی سر و صدا ما حاضریم قبول کنیم.
شاید بتوان گفت یکی از نمونه های این بحث این است که ظاهرا با میانجی گری قطر قرار بود مبادله زندانی ها میان ایران و ایالات متحده انجام شود و بنا بود آمریکایی ها بیش از ده ملیارد دلار از اموال مصادره شده ایران در آمریکا را در کنار زندانی ها آزاد کنند و به ایران تحویل دهند.
کم و بیش اخبار این توافق به قول معروف محرمانه در رسانه ها منتشر شده بود و به یکباره دولت آمریکا از ترس واکنش های داخلی زیر توافق زد و ترجیح داد که توافق به بعد موکول شود، چرا که انتشار خبر اینکه پولهای ایران در آمریکا و کشورهای غربی در مقابل تبادل زندانی ها آزاد شده می توانست خیلی برایشان گران تمام شود.
حال آمده اند و مثلا منتشر می کنند که ایران برای کل توافق پذیرفته حدود هفت ملیارد دلار اش در کره جنوبی آزاد شود!
ظاهرا آنکه چنین گزارش کاذبی را می نوشته متوجه نبوده که هفت ملیارد دلار برای دولت ایران هزینه یک ماه تزریق دلار در بازار هم نمی شود.
البته قبلا هم آمریکایی ها زیر میز گفتگو ها زده اند و این اولین بار نیست که چنین کاری می کنند.
دیگر همه می دانند که پس از پایان دور ششم مذاکرات همه طرفها به توافقاتی رسیدند و یک پیش نویس توافق در آن زمان تهیه شد و بنا بود که ایران تعهد شخص آقای بایدن به عنوان رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر اینکه تا پایان حضور اش در سمت ریاست جمهوری پایبند برجام خواهد ماند را بپذیرد و اروپاییها هم تضمین دهند که قانون چتر حمایتی در اتحادیه اروپا تصویب کنند تا در صورت خروج مجدد آمریکا از برجام اتحادیه اروپا از شرکت ها و موسسات مالی و اقتصادی که در ایران فعالیت می کنند حمایت به عمل آورد.
در آن زمان به یکباره آمریکایی ها آمدند و ادعا کردند که بایدن "حاضر نیست" چنین تعهدی را بدهد (می نویسیم "حاضر نیست" اما بخوانید "جرئت ندارد")، و توافق را به هم زدند.
آنها تصور می کردند که پس از انتخابات در ایران ممکن است امتیاز های بیشتری را بتوانند بگیرند اما با کمال تعجب دیدند که دولت جدید ایران با تأنی و آرامش با جریان گفتگو ها برخورد کرد و آنگونه که تصور می کردند هول نشده بود که به گفتگو های وین بپیوندد بلکه شروع کرد زمینه چینی برای رو کردن برگه های جدید که آمریکایی ها را از کرده قبلی خود پیشمان کند و به قول معروف آنها را نقره داغ کند.
نمی خواهم وارد بحث های تکراری شوم اما وقتی تیم جدید ایران وارد گفتگو ها شد ایران برگه های بسیار قویتری را روی میز مذاکره گذاشت و شرایطی به وجود آمد که طرفهای مقابل همه هاج و واج مانده بودند.
آنها به التماس افتاده بودند که ایران همان پیش نویس دور ششم گفتگو ها را بپذیرد اما تیم ایرانی به آنها فهماند که آن توافق مال دور ششم گفتگو ها بود و اگر بنا بود که پذیرفته شود باید همان زمان امضا می شد، حالا که امضا نشده باید اشکالات آن را پیدا کرد و طبیعتا اصل مشکل غیر قابل اطمینان بودن آمریکایی ها می باشد که باید راهکاری برای کسب ضمانت لازم برای هرگونه توافق به دست آید.
هنوز هم که هنوز است تیم آمریکایی نتوانسته تضمین هایی را ارائه دهد که دیگران را قانع کند آمریکایی ها واقعا جدی هستند و واقعا می خواهند برجام اجرا شود.
آنها فقط تلاش دارند زیر میز گفتگو ها به ایرانی ها وعده وعید بدهند در حالی که ایرانی ها اظهار می دارند که وقتی آمریکایی ها پایبند توافقی که امضا کرده اند نمی باشند چگونه می توانند به وعده های کذایی آنها اعتماد کنند.
نکته دیگر مورد بحث این است که آمریکایی ها تلاش دارند به هر وسیله ای شده راه ورود شرکتها و کمپانی های خود و بالطبع نفوذ خود در ایران را باز کنند و ایرانی ها حاضر نیستند که در این راستا هیچ وعده ای به آمریکایی ها بدهند.
البته در این راستا اروپایی ها هم مدعی می باشند و ایرانی ها باور دارند که هیچ دلیلی وجود ندارد که بخواهند خود را ملزم به پذیرش ورود اینها به بازار خود کنند، چرا که اینها سابقه بسیار خرابی دارند و اگر بنا به ورود اینها باشد اینها باید به صورت تک تک و منفصل با دیگران به رقابت بپردازند و اگر شرایط بهتری ارائه دادند و تضمین های لازم مبنی بر عدم تکرار اعمال سابق خود را ارائه دادند آنوقت ایران به آنها فرصت ورود به بازارهایش را بدهد.
آمریکایی ها برای اینکه بعدها ابزار چانه زنی در مقابل ایران داشته باشند تلاش دارند برخی از تحریم ها را یا بر ندارند و یا به صورت مدت دار تعلیق کنند، امری که طبیعتا ایرانی ها تلاش دارند تا جایی که امکان دارد از آن بپرهیزند.
پیش نویس توافق حدود دو هفته می باشد که روی میز است و همانند سابق آمریکایی ها تلاش دارند به اشکال مختلف از امضا کردن آن طفره بروند و خودشان هم به خوبی می دانند اگر این توافق را امضا نکنند ممکن است در آینده با شرایطی مواجه شوند که التماس کنند همین پیش نویس مجددا مطرح شود و آنوقت ممکن است ایرانی ها حتی همین پیش نویس را هم قبول نکنند.
به دلایل مختلف که قبلا نیز در مقالات قبلی به آن اشاره کرده ام، امروزه ایران در شرایط چانه زنی بهتری نسبت به آمریکایی ها و اروپایی ها قرار دارند و علیرغم همه فشارهای اقتصادی و تحریم ها آمریکایی ها و اروپایی ها هیچ برگه ای برای ارائه پای میز گفتگو ها ندارند.
ایران دوره گذار از تحریم ها را با اقتدار طی کرده و امروزه نیاز ندارد که بدون مقابل ارزشمند توافقی را در وین امضا کند و برنامه هسته ای خود را محدود کند.
با توجه به اینکه طبق آمار رئیس جمهوری آمریکا ضعیف ترین رئیس جمهوری در تاریخ این کشور می باشد، به نظر نمی آید ایشان جسارت برداشتن گام ارزشمندی در توافق را داشته باشد و به همین دلیل نمی توان خیلی روی دولت آمریکا حساب باز کرد.
به هر حال همه می دانند بیش از هشتاد درصد آنهایی که به آقای بایدن رای دادند به دلیل علاقه به او رای ندادند بلکه چون از ترامپ نفرت داشتند به او رای دادند.
به این دلیل امروزه هر روز برای ایرانی ها واضح تر می شود که مجبور هستند در این گفتگو ها روی مسایلی اصرار کنند که می توانند تضمین واقعی برای وادار کردن آمریکا و اروپا به انجام تعهداتشان باشد، مثل اینکه اورانیوم غنی شده و سانترفیوژ های پیشرفته در ایران تحت نظارت آژانس بین المللی هسته ای باقی بماند با این شرط که در صورت خودداری آمریکا و یا دیگر اعضای برجام از انجام تعهدات خود ایران حق این را داشته باشد که بلا فاصله پلمپ ها را بشکند و برنامه هسته ای خود را از همان مرحله که متوقف شده به پیش ببرد.
یا اینکه به عنوان جریمه برای آمریکا و اروپا که به تعهدات خود در برجام عمل نکرده اند حق استفاده از بند ماشه در برجام از دست آنها خارج شود.
گو اینکه امروزه ما در شرایطی قرار داریم که علیرغم تهدید ها؛ اروپایی ها خودشان هم به خوبی می دانند که استفاده از بند ماشه دیگر ترس و واهمه ای برای ایرانی ها ندارد چرا که تحریم های فعلی آمریکا به مراتب بالاتر از تحریم های شورای امنیت است.
البته در صورت برداشته شدن تحریم ها ممکن است شرایط فرق کند و آنوقت آنها بتوانند از این بند به عنوان تهدیدی بر علیه ایران استفاده کنند که با توجه به اینکه آمریکایی ها حاضر به ارائه هیچ تعهدی برای پایبندی به تعهدات خود نمی باشند کمترین خواسته می تواند سلب حق استفاده از این بند برای آنها و متحدینشان باشد.
همچنین قطعا تیم ایرانی به هیچ وجه قبول نخواهد داشت تا زمانی که آمریکایی ها به تعهدات خود عمل نکرده اند ایران کاری انجام دهد و فقط یک جدول زمانی برای اجرای تعهدات خود ارائه داده و یا می دهد که بلا فاصله بعد از اجرای تعهدات آمریکا ایران بر اساس چه زمانبندی تعهدات برجامی خود را اجرا خواهد کرد.