اسپوتنیک - به گفته اسکای نیوز این اسناد توصیف می کند که چگونه می توان از یک حمله سایبری برای غرق شدن یک کشتی باری یا منفجر کردن پمپ سوخت در یک پمپ بنزین استفاده کرد.
همچنین این اسناد شامل اطلاعات مربوط به دستگاه های ارتباطی ماهواره ای مورد استفاده در صنعت حمل و نقل جهانی و همچنین سیستم های رایانه ای است که روشنایی، گرمایش و تهویه را در خانه های هوشمند در سراسر جهان کنترل می کنند.
همانطور که کانال اسکای نیوز گزارش می دهد، این اسناد نشان دهنده علاقه خاصی به مطالعه شرکت ها و فعالیت در کشورهای غربی، از جمله انگلیس، فرانسه و ایالات متحده است.
بن والاس رئیس وزارت دفاع انگلیس گفت: اسناد ایرانی از آسیب پذیری انگلیس و متحدانش در برابر حملات سایبری صحبت می کند.
والاس به اسکای نیوز گفت: اگر کاری انجام ندهیم، زیرساخت های حیاتی ملی ما، شیوه زندگی ما با تهدید روبرو خواهند شد.
خبرنگار اسپوتنیک در این رابطه به گفتگو با سجاد عابدی کارشناس ارشد مسائل امنیتی نشست.
آیا ایران چنین برنامه حمله سایبری را توسعه می دهد؟
حمله استاکس نت به تاسیسات ایران مانند کاتالیزوری در جهت توسعه توان سایبری ایران عمل کرد. ایران اکنون توان حملات سایبری پیشرفته را دارد. از طرفی تقویت مدام زرادخانه سایبری ایران نباید مایه شگفتی باشد زیرا فضای سایبری برای بیشتر کشورهای مدرنِ دنیای امروز یک خط مقدم حیاتی به حساب می آید. لیکن تمرکز جمهوری اسلامی به توسعه سلاح های سایبری و هک کردن هدف های آمریکایی و خاورمیانه ای را نباید واکنشی به بد افزار استاکس نت تلقی کرد. با توجه به حمله بد افزار استاکس نت که طی آن ۱۰۰۰ سانتریفیوژ ایران در تاسیسات هسته ای نطنز از کار افتاد، بر این باور هستم که آمریکا با حمله استاکس نت آغازگر یک مسابقه سایبری شد که مسایل ناخواسته پرشمار آن، دامن همه را گرفته است.
از سوی دیگر باید در نظر داشت مسابقه های تسلیحاتی در فضای مجازی بازتاب و نه پدید آورنده، رقابت میان کشورها است و خصوصیات ویژه آنها به استراتژی کشورها و نوآوریهای آنها در زمینه تکنولوژی ارتباط دارد. درپی نابودی ارتش عراق در سال ۱۹۹۱ به وسیله نیرو‌های نظامی آمریکا، دیگر کشورها به این نتیجه رسیدند که نمی توانند با توانانی های متعارفِ نظامی آمریکا رقابت کنند و از این رو به راه های حصول به برتری نامتقارن نسبت به نیرو‌های آمریکا روی آوردند.
در سال ۲۰۰۵، سپاه پاسداران ارتش سایبری را تشکیل داد که در دسامبر سال ۲۰۰۹ شبکه اجتماعی توئیتر را هک کرد و در ژانویه ۲۰۱۰ بزرگ‌ترین موتور جستجوی چین را از کار انداخت. شمار دیگری از گروه‌های هکر وابسته به نیرو‌های مسلح ایران مانند آشیانه گفته اند که بین سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ هزاران وبگاه را در آمریکا، اروپا و کشورهای عربی خلیج فارس به خاطر بی احترامی و حقیر شمردن ایران هک کردند.
بدین ترتیب قبل از حمله استاکس نت در سال ۲۰۱۰، همه دست اندرکاران مهم ایران توسعه و استفاده از سلاح های سایبری را پیشه کرده بودند که خود بازتاب رشد تدریجی استراتژی های لازم برای جنگ نامتقارن بود. حملات استاکس نت شکاف بین ایران و آمریکا را زمینه جنگ های سایبری به نمایش گذاشت و از این زاویه، تاثیر حملات مذکور را به تسریع برنامه های سایبری ایران نمی‌توان نادیده گرفت.
همانطور که در گزارش آمده است، ایران چقدر علاقمند به انجام حملات سایبری با هدف خرابکاری است؟
تصمیم هر کشوری برای دست زدن به جنگ سایبری به عواملی چند بستگی دارد، از جمله امکان واکنش طرف مقابل و خسارات احتمالی آن. به رغم این چالش‌ها و احتمالات که فی نفسه می تواند نوعی بازدارندگی برای حمله کننده تلقی شود، هکرهای روسی و چینی با وجود برخورداری از توانایی های لازم تاکنون به حملات ویرانگر دست نزده اند زیرا حملاتی که خسارات عمده ای را بر اقتصاد آمریکا تحمیل کند، به نوبه خود اثرات منفی بر اقتصاد روسیه و چین خواهد داشت. برعکس روسیه و چین، ایران روابط اقتصادی با آمریکا ندارد و از این رو محدودیت اش برای حملات ویرانگر کمتر است و نمونه آن حملات سایبری ۲۰۱۲ علیه سعودی آرامکو (شرکت ملی نفت عربستان سعودی) است که بر اثر آن ۳۰۰۰۰ کامپیو‌تر این شرکت از کار افتاد. نمونه دیگر حملات ایران علیه «لاس وگاس ساندز کورپ» (بزرگ ترین شرکت قمار بازی) آمریکا بود که ۴۰ میلیون دلار خسارت به بار آورد.
کدام کشورها می توانند هدف اصلی ایران در جنگ سایبری باشند؟
چهار کشور آمریکا، اسرائیل، سعودی و امارات متحده عربی، اهداف اصلی حملات سایبری ایران هستند. آمریکا و اسرائیل به دلیل روابط خصمانه بلند مدت شان با حکومت ایران و سعودی به خاطر رقابت منطقه ای با ایران هدف قرار می گیرند.
امارات متحده عربی به دلیل طیف گسترده ای از عوامل، از جمله تنش های دیپلماتیک و اقتصادی، نقش دبی و ابوظبی به عنوان قطب های تجاری و حمل و نقل جهانی در منطقه و حضور بسیاری از مهاجران ایرانی در این کشور، هدف قرار می گیرد.