به گزارش اسپوتنیک به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، باور 373 سامانه پدافند موشکی سطح به هوای بومی و محصول مشترک سازمان جهاد خودکفایی نیروی پدافند هوایی ارتش و سازمان صنایع دفاع وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران است. نام این سامانه معادل ابجد نام حضرت محمد، پیامبر اسلام است.
امیر سرتیپ ثقفیفر، رئیس جهاد خودکفایی نیروی پدافند هوایی ارتش گفته است که ایران با ساخت این سیستم سلاح موفق شد تا تجربه بسیار خوبی را در مدت ده ساله به دست آورد. البته باید در اینجا به این نکته اشاره کرد که کشورهای پیشرفته دنیا این مسیر را طی 70 سال طی کردند و ما طی یک دهه فناوری، دانش و تجربه خوبی را در این مسیر به دست آوردیم.
اگر سامانه باور 373 را به دقت بررسی کنیم میبینیم که این سامانه در واقع نمونه به روز شده و ارتقا یافتهای از اس 300 روسی است که در بُرد و نوع موشکها نسبت به آن تغییراتی داشته است؛ به نحوی که بُرد آن چیزی در حدود 1/5 برابر افزایش داشته است. موشکهای به کار گرفته شده در این سامانه نیز تنوعی بالایی دارد و از طیف متفاوتی از موشکهای پدافندی میتوان در این سامانه استفاده کرد. راداری که موشکهای سامانه باور 373 را هدایت میکند، ایرانی و از نوع معراج 4 است که یک رادار کنترل آتش بُرد بلند آرایه فازی است. پرتابگرهای این سامانه به شکل عمودی هستند.
موشکهای مورد استفاده در این سامانه از انواع صیاد 3 و صیاد 4 است که میتوانند اهداف مشخص شده را در فاصله 200 کیلومتری و ارتفاع 27 کیلومتری نابود کند. رادارهای آن نیز میتواند 300 هدف را در فاصله 350 کیلومتری شناسایی کنند، این در حالی است که سامانه اس 300 روسیه فقط قادر به شناسایی 100 هدف در برد 300 کیلومتری است.
در بخش رهگیری نیز این سامانه بالاتر از اس 300 و حتی اس 400 قرار دارد. باور 373 قادر به رهگیری 60 هدف در برد 250 است؛ این در حالی است که اس 300 تنها قادر به رهگیری 12 هدف در برد کم تر از 200 کیلومتر است. در اس 400 هم تعداد رهگیری تنها 36 مورد است. یکی از ویژگیهای بارز باور 373 که این پدافند را از اس 300 روسی و پاتریوت آمریکایی متمایز میکند این است که باور 373 قادر به هدف گیری 9 هدف به طور همزمان است که در اس 300 به 6 هدف و در پاتریوت به یک هدف میرسد.
یکی دیگر از ویژگیهایی که یک سامانه و یا تجهیزات و تسلیحات را نسبت به تسلیحات و تجهیزات دشمن برتری میبخشد، داشتن کدهای اختصاصی و محرمانه نرمافزاری آن سامانه است که باعث میشود دشمن از اینکه با چه سامانهای درگیر است مطلع نباشد و در این سردرگمی بماند.