اگر می شد به آمریکایی ها اطمینان کرد که پایبند تعهدات خود می باشند و به قول معروف جر زنی نمی کنند شاید ایرانی ها می پذیرفتند با آمریکایی ها پای میز مذاکره بنشینند اما گویند: "مشت نمونه خروار"، همان توافق برجام مشخص کرد که آمریکایی ها چه قدر مصداقیت دارند و چه قدر می توان به آنها اطمینان کرد.
گو اینکه سیاست مداران آمریکایی و اروپایی مدعی هستند که این شخصیت آقای ترامپ رییس جمهوری جدید آمریکا است که به هیچ توافقی که قبل از او امضا شده پایبند نبوده و زیر بسیاری از توافق های بین المللی ایالات متحده با دیگر کشورها را هم به هم زده اما این دلیل نمی شود که ایرانی ها این حرف ها را بپذیرند.
اولا ایرانی ها با دولت آمریکا که نماینده اش آقای جان کری وزیر امور خارجه وقت و باراک اوباما رییس جمهوری وقت توافق امضا کردند و نه شخص.
دوما حتی زمان اوباما هم آمریکایی ها به بهانه های مختلف از اجرای تعهدات خود در برجام سر باز می زدند.
سوما چه تضمینی برای ایرانی ها وجود دارد که حتی با دولت آقای ترامپ هم به توافق برسند و این دولت به تعهدات خود عمل کند.
همین چند روز پیش یک کنفرانس در منامه پایتخت بحرین برگزار شد و در آن برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس از آمریکایی ها گله گی می کردند که چرا آمریکایی ها به ایران حمله نکردند.
توجه داشته باشید ایران در چه شرایطی قرار دارد.
اسراییل و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به موجودیت و منابع خدادادی سرزمینی ایرانی ها طمع بسته اند و از هیچ فرصتی برای نابودی ایران و ایرانی ها دریغ نمی کنند.
آنها هر توطئه ای را که بتوان تصور کرد بر علیه ایران اجرا می کنند و هر فرصتی را به دست آورده اند برای حمله به ایران از آن استفاده کرده اند.
این روز ها طرح های توطئه آنها در لبنان و عراق روز به روز فاش می شود و قطعا طرح بقیه توطئه های آنها در مورد ایران نیز فاش خواهد شد.
فقط جهت توجه آنهایی که با تئوری توطئه مخالف هستند، به یاد داشته باشید که برای پنجاه سال مردم ایران می گفتند که توطئه سرنگونی مصدر کار انگلیسی ها و آمریکایی ها است و برخی درون کشور به آمریکایی ها و انگلیسی ها اقتدا می کردند و می گفتند تئوری توطئه ساخته پرداخته اذهان عموم است، ولی در نهایت وقتی که اسناد فاش شد معلوم شد که واقعا توطئه در کار بوده.
برخی تصور می کنند که حمله عراق به ایران یک تصمیم شخصی صدام حسین بود تا به یکباره ارتش اش را به سمت ایران بفرستد در حالی که واقعیت این بود که وی هم با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و هم با کشورهای اروپایی و هم با ایالات متحده و حتی اسراییل برای حمله به ایران کاملا هماهنگ بود.
هر کدام از آنها هم به دنبال سهم خود از ایران بودند.
اینجا باید به این نکته توجه داشت که خصومت کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مخصوصا عربستان سعودی مساله جدیدی نیست و تصور اینکه به بعد از انقلاب بر می گردد یک تصور واهی بیش نیست.
همین مورد در مورد آمریکایی ها و اروپایی ها نیز صدق می کند.
حدود دویست سال پیش زمانی که اولین حکومت سعودی برقرار شد اولین کاری که سعودی ها کردند این بود که به کربلا حمله کنند و بعد هدفشان این بود که به ایران برسند.
توجه داشته باشید، در آن زمان شاه به دلیل واهمه از شوروی سابق تسلیحات خریداری نمی کرده.
این ماجرا به صراحت در خاطرات امیر اسد الله علم درج شده .
در مورد اروپایی ها مخصوصا انگلیسی ها و اروپایی ها و آمریکایی ها که حتی نیاز به گفتن ندارد اینها چه اطماعی دارند.
در حالی که ایران تا به حال حد اقل در چندین قرن اخیر حتی به یک کشور هم حمله نکرده و در حالی که همسایگان ایران همه به کشورهای همجوار خود حمله کرده اند و مدرن ترین تسلیحات جهان را در اختیار دارند، آنوقت از ایران توقع دارند که برنامه های دفاعی خود را متوقف کند.
بدیهی است که هر حاکمی که در ایران باشد و چنین چیزی را بپذیرد در تاریخ به عنوان خیانتکار از او نام برده خواهد شد و بدیهی است که هدف اصلی دشمنان از اصرار بر توقف برنامه های دفاعی ایران این است که ایران را مانند عراق و لیبی و … خلع سلاح کنند و بعد مانند گله ای از گرگ ها به ایران و ایرانی ها حمله ور شوند.
علیرغم اینکه برخی ایرانی نماها دانسته یا نادانسته با آمریکایی ها در این امر همراهی می کنند و برخی هم نا دانسته با اینها همراهی می کنند اما به هر حال تا به حال جمهوری اسلامی توانسته در مقابل همه فشارها مقابله کند و رهبر آن به هیچ وجه حاضر نیست نام خود را در تاریخ به عنوان فردی که زمینه حمله دشمن به ایران را فراهم کرد ثبت کند.
بله این شرایط بسیار برای ایرانی ها سخت است اما حد اقل چیزی که هست این است که می دانند اگر تحت فشار شدید اقتصادی دشمنان هستند حد اقل امنیت دارند.
اگر روزی این دشمنان به ایران حمله کنند و بتوانند ایران را اشغال کنند ایرانی ها مجبور خواهند بود به حال ایزدی های عراق قبطه بخورند.
همه ایدئولوژی و تفکر گروه های تکفیری مورد حمایت دشمنان ایران بر این مبنا است که ایرانی ها را نیست و نابود کنند و نه فقط سرزمین آنها را اشغال کنند.
اگر هم تا به امروز کسی جرئت حمله به ایران را نداشته به این دلیل بوده که ایران قدرت دفاع از خود را دارد و در منطقه همپیمانانی دارد که حاضر هستند برای دفاع از ایران کل منطقه را به آتش بکشند.
پس تا زمانی که ایران اقتدار نظامی دارد و نفوذ اش در منطقه پایدار است قطعا صلح و امنیت برقرار خواهد بود و در غیر این صورت قطعا منطقه به آتش کشیده خواهد شد.