اینکه وزارت ارتباطات ایران توانسته به راحتی اینترنت ایران را از جهان جدا کند و بعد اینترنت داخلی بدون هیچ مشکلی به فعالیت خود ادامه دهد.
آنها تصور نمی کردند که ایرانی ها از نظر فنی اینقدر پیشرفت کرده باشند که بتوانند به راحتی اینترنت خارجی را قطع کنند و درون مملکت شبکه داخلی بدون مشکل فعال بماند.
همین چند ماه پیش بود که ایالات متحده بحث و زمزمه اینکه می خواهد بحث تحریم ارتباطات ایران را بررسی کند و احتمال دارد ارتباط اینترنتی ایران را قطع کند توسط مقامات آمریکایی مطرح شد.
در واقع دلیل این دلواپسی هم اعتیاد بیش از حد ایرانی ها به شبکه های اجتماعی بوده.
البته همین تهدید های آمریکا هم منجر شد بسیاری از شرکت ها و موسسات بانکی که تا قبل از آن حاضر نبودند برای راه اندازی اینترانت ملی همکاری کنند به سرعت سرور های خود را به داخل ایران منتقل کنند و خوب طبیعتا این شرایط فراهم شد تا اینترانت ملی بتواند فعالیت کند.
حال که ایران خود اینترنت بین المللی را قطع کرده این ایالات متحده است که دست و پا می زند این اینترنت برقرار شود.
بدیهی است که آمریکایی ها برای دلسوزی و عشق و علاقه به ایرانی ها نیست که این تقاضا را مطرح می کند.
برای این است که همه نقشه های آمریکا و متحدین آن برای استفاده از شبکه های اجتماعی در حین آشوب ها در ایران شکست خورده.
آنها نمی توانند نه اطلاعاتی از داخل دریافت کنند و نه هماهنگی ای را با عوامل خود انجام دهند.
بله علیرغم همه تلخی هایی که قطع شدن اینترنت برای ما ایرانی ها دارد اما واقعیت همین است.
نوعی مواد مخدر که آمریکایی ها به شکل و شمایل دیگر برای ایرانی ها و بسیاری از جوابع ایجاد کرده اند.
به عنوان مثال در امارات عربی متحده واتس اپ به شدت کنترل شده ومحدود می باشد و حتی چون اطلاعات کاربران را در اختیار حکومت قرار نمی داد همین چند ماه پیش یک جریمه سنگین برایش بریده شد، آیا کسی اعتراضی از طرف آمریکایی ها شنید؟
آیا یک اعتراض در این رابطه شنیده بودید؟
به یاد زمانی افتادم که انگلیسی ها می خواستند تریاک را در ایران رواج دهند و به ایرانی ها می گفتند که تفاله این ماده مخدر خواص دارویی زیاد دارد و تفاله های آن را از ایرانی ها می خریدند به شرط اینکه دود شده باشد.
آنها برای اینکه مردم را گول بزنند می گفتند این خواص دارویی در شرایطی بوجود می آید که تریاک را کشیده باشند و اگر بدون کشیدن سوخته باشد فایده ای ندارد و بسیاری از ایرانی ها شروع کردند تریاک مصرف کردن تا تفاله های آن را به انگلیسی ها بفروشند.
حال می توان گفت تا لحظه نوشتن این مقاله ایرانی ها 120 ساعت است که از اینترنت بین الملل پاک پاک هستند و در برخی شرایط زندگی به روال معمولی برگشته.
قبلا اگر خانواده ها با هم می نشستند همه سرشان تو گوشی بود.
الان دیگر خانواده ها متوجه شدند که می توانند با هم بنشینند و گفتگو کنند.
تازه بعضی ها به یاد این افتاده اند با هم تماس بگیرند و صحبت کنند.
برخی پس از مدت ها شروع کرده اند برای همدیگر اس ام اس فرستادن.
شبکه های اجتماعی داخلی هم شروع کرده اند فعالیت کردن و ایرانی ها برای جستجوی مطالب و یا نقشه راه از نرم افزار ایرانی به جای اسراییلی استفاده کنند.
اول اش قطعا بسیار سخت است، ولی خوب دیگر این هم شرایطی است که ظاهرا ما ایرانی ها باید در آن تجربه کسب کنیم.
با توجه به اینکه اینترنت و شبکه های اجتماعی این روزها به ابزاری برای جنگ آمریکا بر علیه دیگران تبدیل شده اند، به احتمال زیاد از این پس بسیاری از کشورها به فکر آن خواهند افتاد که این تجربه را از ایران کسب کنند و همین همکاری فنی ایرانی ها می تواند منجر به درآمد هم برای ایران شود.
نکته دیگری که به نظر می آید از همه چیز در این ماجرا مهم تر است این می باشد که اگر ایرانی ها در هر موردی به نوعی بتوانند به خود کفایی برسند به دیگر نیازی به خارج نداشته باشند و آمریکایی ها متوجه شوند که در آن مورد تحریم هایشان بر علیه ایران تاثیر ندارند آنوقت آیه بر عکس می شود و آنها به التماس می افتند که ایرانی ها از کالای آنها استفاده کنند.
پس می توان گفت تنها راه مقابله با تحریم های آمریکا تلاش برای رسیدن به خودکفایی داخلی می باشد.