با توجه به محتوای این گام عملا می توان گفت پس از اجرای این اقدام فنی برجام با مرگ بالینی مواجه خواهد شد و اینکه ایران از این پس روزی پنج کیلوگرم اورانیوم غنی شده تولید کند یعنی ستون اصلی برجام که مبنای آن فاصله یک ساله ایران با بمب هسته ای از بین می رود.
همچنین با توجه به اینکه ایران توانسته به فناوری ساخت سانترفیوژ های نسل های جدید تر دست یابد که طبق برجام حد اقل شش سال دیگر باید این کار را انجام می داد می توان گقت این اقدام به نوعی برگشت پذیر نمی باشد چون وقتی که ایرانی ها فناوری را به دست آورده اند دیگر نمی شود آن را از آنها پس گرفت.
اروپایی ها پشت پرده تلاش داشتند با تهدید و یا وعده وعید کاری کنند که ایران دست به این اقدام نزند اما در هیچ کدام از اقدام های خود صداقت نداشتند و به همین دلیل هم ایرانی ها گام بعدی را برداشته اند.
حال که از نظر فنی برجام با مرگ بالینی مواجه شده دیگر توپ در زمین طرف های غربی هست تا ببینند می خواهند چه کار کنند.
آیا تصور می کنند ایران هنوز برگه های دیگری ندارند یا اینکه متوجه هستند ایرانی ها هنوز برگه هایی را دارند که می توانند رو کنند.
هر چه قدر گشتم نتوانستم موارد پایبندی اروپایی ها به برجام را پیدا کنم ومعلوم نیست که اروپایی ها تهدید به انجام چه کارهایی می کنند.
عملا اروپایی ها از همان روز اول امضای توافق هسته ای هیچ قدم جدی ای برای اجرای آن بر نداشتند وفقط شعار می دادند و امروزه هم فقط شعار می دهند.
عملا هم اروپایی ها چیزی برای ارائه دادند نداشتند و ظاهرا ندارند یا نمی خواهند داشته باشند تا ایران قانع شود که به اجرای برجام ادامه دهد.
اگر زمانی که ترامپ تصمیم گرفت از برجام خارج شود اروپایی ها اقدامات لازم را برداشته بودند و چتر حمایتی برای تعاملات با ایران ایجاد می کردند قطعا کار به اینجا نمی رسید.
تصور اینکه اجرای مکانیسم ماشه می تواند موجب ترس و واهمه ایران گردد هم یک تصور واهی بیش نیست.
امروزه شرایط تحریم هایی که بر ایران وضع شده شدید تر از تحریم هایی است که شورای امنیت قبل از برجام بر علیه ایران وضع کرده بود پس چیزی وجود ندارد که ایران بخواهد از آن هراس داشته باشد.
تنها تفاوت این است که در آن زمان تقریبا تمام کشورهای جهان با هم متحد شده بودند تا تحریم های شورای امنیت بر علیه ایران را اعمال کنند در حالی که امروزه بر عکس بسیاری از کشورهای جهان ایالات متحده را مسئول رسیدن اوضاع به آنچه در آن هستیم می دانند و احتمالا به همان نسبتی که در حال حاضر با ایران تعامل می کنند به تعاملات خود ادامه خواهند داد.
یعنی عملا ماشه مکانیسم در رفته.
حال توپ در زمین اروپایی ها می باشد تا مشخص کنند آیا تصمیم دارند آن را نجات دهند یا نه.
اگر اروپایی ها بخواهند به همین رویکرد فعلی خودشان ادامه دهند قطعا برجام از مرگ بالینی خود خارج نخواهد شد و اگر آنها اقداماتی را که برای ایران راضی کننده است انجام دهند آنوقت ممکن است بتوان یک شوک برق به برجام داد و آن را از مرگ بالینی خارج کرد، ولی قطعا اجرای برجام توسط ایران در آینده هم دیگر مانند قبل نخواهد بود.