اسپوتنیک- ولادیمیر ساژین، خاورشناس مطرح روس و تفسیرگر این آژانس در مورد این موضوع چنین می نویسد: این روابط دارای تاریخ طولانی است که آغازگر آن فرایند متحد شدن یهودیان از سراسر جهان در سرزمین تاریخی خود، در خاک آن زمان فلسطین و تاسیس دولت یهودی در سال 1948 آغاز بود. از آن به بعد، تقریبا هر سال نیروهای مسلح اسرائیلی و عرب در حال درگیری یا جنگ بودند.
با این حال، زمینه سیاسی در اطراف اسرائیل همیشه یکنواقت نبود. در سال 1979 یک توافقنامه صلح میان مصر و اسرائیل امضا شد و در سال 1994 یک معاهده اسرائیلی- اردنی حاصل شد. به دنبال این، مصر و اردن روابط با اسرائیل را عادی کردند. موریتانی، مراکش و تونس روابط خود را با اسرائیل گاهی منجمد کرده و سپس بازسازی می کردند.
چند سال پیش یک تحلیلگر سیاسی عربستان سعودی به نویسنده این مطلب گفته بود: اسرائیل یک دشمن رسمی برای عربستان سعودی، دشمن تبلیغاتی است. در عین حال، ریاض و تل آویو، با توجه به ایران به عنوان یک خطر مشترک، روابط محرمانه نزدیک در زمینه امنیت و اطلاعات دارند.
نتانیاهو، نخست وزیر این کشور، در جلسه اخیر با سفیران اسرائیل تایید کرد که چنین تماس هایی وجود دارد و نه تنها با عربستان سعودی. وی گفت که با توجه به مزایای سرویس های ویژه اسرائیل، تغییرات در روابط دولت یهودی با سایر کشورهای خاورمیانه به دست می آید. نتانیاهو گفت: "به دلیل توانایی های اطلاعاتی ما، ما مانع از سقوط هواپیما و جلوگیری از ده ها عملیات مقیاسی علیه تعدادی از کشورها در سراسر جهان شدیم. هیچ کس قابلیت های هوشمندی مانند ما ندارد. به برکت این اطلاعات، ما همچنین روابط را با جهان عرب برقرار کردیم".
پیشتر سال ها است که یکی از نکات اصلی درگیری میان اسرائیل و عرب مسئله فلسطین بود، در حال حاضر، بر اساس گفته های نخست وزیر نتانیاهو، اعراب دارای منافع امنیتی و اقتصادی با اسرائیل هستند و انها نمی خواهند عادی سازی روابط با اسرائیل را قربانی وسوسه های فلسطینی ها سازند.
در واقع، کشورهای عربی مانند اسرائیل، فعالیت نظامی ایران در خاورمیانه، عمدتا در سوریه، یمن و عراق، به عنوان تهدید مهمی تلقی می کنند که توسط فعالیت های سرویس های مخفی ایران در جوامع شیعی متعدد موجود در کشورهای این منطقه تشدید می شود.
اخیرا، تل آویو فعالیت دیپلماتیک را در سراسر خاورمیانه نشان داده است. بنابراین، ژنرال گادی آیزنکوت، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح اسرائیل، دو بار در ماه گذشته از امارات متحده عربی دیدار کرد و در آنجا با نمایندگان بالاترین قشر سیاسی و نظامی این کشور دیدار کرد.
انتظار می رود نتانیاهو از بحرین برای افتتاح نمایندگی تجاری اسرائیل در آن کشور دیدن کند. پیش از این در مطبوعات اسرائیل گزارش هایی درباره بر برقراری تماس ها بین دولت یهودی و بحرین با هدف برقراری روابط دیپلماتیک فیمابین صورت گرفته است ظاهر شده بود.
اسرائیل در حال تلاش برقراری روابط با سودان است. پس از آنکه سودان در سال 2015 با ایران قطع رابطه کرد، اسرائیل به دنبال منافع خارطوم در غرب بود و از اتحادیه اروپا خواسته بود که بدهی های بالای این کشور آفریقایی را ببخشد.
خانم میری رِگِو، وزیر فرهنگ و ورزش اسرائیل، برای اولین بار در 29 اکتبر وارد امارات متحده عربی شد که اسرائیل با آن روابط دیپلماتیک ندارد. یک واقعیت قابل توجه: خانم رگو همراه با مقامات امارات متحده عربی از مسجد بزرگ شیخ زاید در ابوظبی بازدید کرد. سفر وزیر ورزش به مناسبت شرکت ورزشکاران اسرائیلی در مسابقات قهرمانی جودو در امارات متحده عربی بود. سفر وزیر رگو و حضور ورزشکاران اسرائیلی در مسابقات ابو ظبی برای اولین بار از زمان تاسیس دولت اسرائیل در سال 1948 بود.
این حوادث به وضوح نشان می دهد که نزدیک شدن تل آویو با پادشاهی های عرب خلیج فارس و سایر مخالفان ایران، علتش، علاقه مشترک آنها به بازدارندگی "تجاوز" تهران در منطقه خاورمیانه است.
موضوع ناتوی عربی یک داستان جداگانه است. اما در ارتباط با احتمال ایجاد یک سازمان سیاسی و نظامی عرب، سوالی در مورد نقش اسرائیل مطرح می شود. لازم به ذکر است که با تقریبا تمام شرکت کنندگان بالقوه اتحادیۀ عرب، تل آویو روابط خوب یا عادی بی طرف دارد. در این راستا، برخی از دانشمندان علوم سیاسی ادعا می کنند که در این بلوک سیاسی نظامی جدید، نقش مشخصی در اختیار اسرائیل قرار خواهد گرفت. البته، نقش غیر رسمی. فرض بر این است که اسرائیل اعضای آن بلوک را با اطلاعات ویژه، مخصوصا مربوط به ایران و فعالیت های آن در منطقه، تامین خواهد کرد.
بنابراین می توان گفت که خاورمیانه یک دوره بسیار دشوار تغییرات را از سرمی گذراند. دشمنان سابق متحد می شوند و دوستان سابق دشمن می شوند. در این گروه کشورهای عربی خاورمیانه، نگرش آنها نسبت به اسرائیل تغییر می کند و به دنبال این، مکان و نقش این کشور در گرمترین حوزه سیاره خاکی ما تغییر می کند.