ولادیمیر ساژین، خاورشناس مطرح روس، تفسیرگر آژانس اسپوتنیک در این رابطه چنین می نویسد: 24 سپتامبر، در جریان 73- مین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، نشست وزرای خارجه کشورهای شرکت کننده در توافق هسته ای با ایران (روسیه، انگلیس، فرانسه، آلمان، چین و ایران) و رئیس دیپلماسی اتحادیه اروپا، فدریکا موگرینی، طی بیانیه مشترکی اعلام کردند که اتحادیه اروپا یک مکانیسم پولی برای حل محاسبات با ایران را ایجاد می کند تا طرف های این معاهده بتوانند از تحریم های آمریکایی دور زده و شرکت هایی که با ایران همکاری می کنند از تحریم های ثانویه آمریکا رهایی یابند.
7 اوت، آمریکایی ها بسته اول تحریم های ضد ایرانی را که شامل محدودیت ها در خرید اتومبیل های ایرانی، طلا و فلزات است، وضع کرد. همچنین تحریم ها شامل شرکت های ایرانی تولید کننده برنامه های کامپیوتری برای واحد های صنعتی ، مرتبط با آلومینیوم، گرافیت، ذغال سنگ و فولاد شامل شد.
در تاریخ 4 نوامبر، بسته دوم تحریم هایی اعمال خواهد شد که صنعت نفت و گاز ایران و صنایع وابسته و همچنین تحویل مبلغ های گزاف، یعنی سیستم بانکی ایران را در بر خواهد گرفت. بدون شک این یک حمله جدی به اقتصاد ایران خواهد بود. سال های 2011 — 2016 را به یاد بیاوریم ، زمانی که چنین تحریم های بین المللی فقط در طول چند ماه، ایران را به اوج بحران نزدیک کرد.
آمریکا شرکت های بزرگ ملی و چند ملیتی را دچار این معضل می کند: یا شما از تحریم های ضد ایرانی حمایت می کنید و در بازارهای آمریکایی و جهانی کار می کنید و یا ایران را انتخاب می کنید. شرکت های خصوصی بزرگ تحت این شمشیر داموکلس به جایی سود آورتر خواهند رفت. عده ای از بازیکنان هم اینک ایران را ترک کردند.
اتحادیه اروپا هر طوری شده سعی و کوشش می کند در برابر فشارهای آمریکایی ایستادگی کند. 7 اوت — بلافاصله پس از اینکه آمریکایی ها تحریم های علیه ایران را ازسر گرفتند، اتحادیه اروپا مقررات منع کننده را به تصویب رساند که تحریم های آمریکایی علیه ایران در قلمرو خود را ناکام می گذارد. تصویب این مقررات به همه سازمان های اروپایی ضرر دیده اجازه می دهد جبران خسارات ناشی از اجرای تحریم های آمریکایی را در دادگاه بطلبند.
علاوه بر این، در آخر ماه اوت، کمیسیون اروپا تخصیص کمک مالی به ایران به میزان 50 میلیون یورو را تایید کرده است. این کمک برای حل "مشکلات کلیدی اقتصادی و اجتماعی،" جمهوری اسلامی ایران است. قسط اول آن به میزان 18 میلیون یورو "برای حمایت از پروژه های توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی در ایران"، و 8 میلیون یورو دیگر برای شرکت های خصوصی ایران بوده است. این کمک ها برای حمایت از فعالیت بخش خصوصی ایران، شامل کمک به شرکت های کوچک و متوسط، ارتقاء توسعه تولید و عرضه زنجیری، و همچنین کمک های فنی به سازمان توسعه تجارت ایران است.
اتحادیه اروپا می گوید: این سازمان تا زمانی از ایران حمایت خواهد کرد که ایران به رعایت کامل و موثر معاهده هسته ای که بخشی از آن لغو تحریم ها است وفادار باشد.
بسیاری از کشورها از اقدامات ضد تحریمی تهران حمایت می کنند. آنها آماده خرید نفت از ایران هستند و حاضرند در پروژه های ایرانی سرمایه گذاری کنند و مایل اند دانش و تکنولوژی و تجربه خود را با ایران در میان بگذارند. مقدم بر همه در رشته نفت و گاز. آنها بعلاوه اروپا، چین، کره جنوبی، هند، فیلیپین، ژاپن، البته، روسیه و بسیاری از کشورهای دیگر هستند.
برای ایران بسیاری چیزها به این امر بستگی دارد که آیا توافق هسته ای بدون ایالات متحده حفظ خواهد شد و آیا تهران قادر خواهد بود از فرصت ها (حتی به شکل ناقص) برای انجام همکاری های مالی و اقتصادی با کشورهای خارجی، عمدتا با واحدهای تجاری متوسط و کوچک، بهره مند شود. و چقدر تهران از این امکان ها بهره خواهد گرفت. علاوه بر این، ما نباید وضعیت سیاسی داخلی ایران را از در نظر نگیریم. چگونه این آزمایش های دشوار بر دولت ایران، نیروهای سیاسی آن کشور تاثیر می گذارد؟
آینده نشان خواهد داد. امیدواریم که آینده، تاریک نباشد.