رسانه مدیاپارت فرانسه نامه سرگشاده وبلاگ نویس عبدالله وهابی به پوتین را درج کرده است. در این نامه آمده است: آقای رییس جمهور! رهبری روسیه تا کنون تمام نتیجه های لازم را از "مشارکت با ایالات متحده، اسرائیل و کشورهای عضو ناتو" که توسط نخبگان فاسد دولت گورباچف و سپس یلتسین آغاز شده است، انجام نداده است. آنها بازهم قرص های تلخ رسیده از "شرکا" را می خورند و منتظر گام های متناوبشان هستند. در همین حال، موقعیت استراتژیک روسیه تنها بدتر می شود: تحریم ها، کودتای خصمانه در اوکراین، استقرار نیروهای آمریکایی در مرزها… و کار با این متوقف نخواهد شد. باید کاری کرد تا وضعیت عوض شود.
در جنگ مردمی، رهبری کشور از آسیب رساندن به رفاه و سطح زندگی خود نمی ترسد و حتی آماده برای فداکاری زندگی است: تنها آینده کشور برای آن ارزش دارد. به عنوان مثال، به جنگ و انقلابها در طول قرن بیستم نگاه کنیم، عمدتا انقلاب اکتبر در روسیه و انقلاب مردمی در چین است که منجر به تشکیل جمهوری خلق چین شد. انقلاب اسلامی ایران و مقاومت قهرمانانه رهبران کوبا و مردم شجاع و سربلند آن باید به این فهرست اضافه شود.
در هر صورت، حکومت مردمی همیشه می تواند یک جنگ دشوار را تجربه کند. اما نخبگان در جنگ سرمايه داری و امپرياليستی، نمی خواهند ثروت خود را از دست بدهند. آنها می گویند حتی اگر گیری با "کشور کوچکی" رخ دهد، طرف سوم ممکند است در صحنه ظاهر شود.
شما، آقای پوتین، بیانیه ای را مطرح کرده اید، که در آن وضعیت نرم کننده برای اسرائیل تشریح شده است. این امر حقیقت کشته 15 تن از نظامیان، نابودی هواپیمای دارای تکنولوژی پیشرفته و سیلی خوردن در برابر جهان را از بین نمی برد.
باور نکردنی است که چقدر روسیه حاضر است تا بدون جواب تحمل کند و از یک کشور میکروسکوپی و دست ساخته ایالات متحده آمریکا صبر کند! ارتش آمریكا چه می كرد اگر 15 تن نیروی نظامی آن جان باختند؟
هر طوری شده رهبری روسیه می تواند برای صبر و شکیبایی خطوط قرمز را مشخص کند، مشابه آنچه که خروشچف در رابطه با کندی داشت، و او را مجبور کرد موشک های خود را از ترکیه در ازای حذف موشک های شوروی از کوبا، بردارد: این رهبر نترسید سراسر خاک آمریکا را تحت خطر مستقیم و وحشتناک هسته ای قرار دهد. اخیرا نیز ما شاهد بودیم که کیم جونگ اون همه توان نظامی ایالات متحده را به باد مسخره گرفت، اگرچه ترامپ همچنین ادعا کرد که او "بزرگترین دکمه" را دارد، وی متوجه شد که حتی یک دکمه کوچک کره ای می تواند به آمریکا موشک پرتاب کند و منافع سرمایه داران آن کشور را محو و نابود سازد.
همانا به روسیه این امر بستگی دارد که برخورد به آن در جهان چگونه باشد: به عنوان یک متحد موقت و اجباری (برای اینکه بهتر یافت نشده است) یا دوست واقعی. در هر صورت ناظران مطرح می دانند که روسیه وسایل کافی برای پیشبرد منافع خود (اوکراین، گسترش ناتو، تحریم های تجاری) و منافع متحدینش دارد. روسیه فقط باید بخواهد.