https://spnfa.ir/20251027/پرستاری-نه-تنها-شغل-بلکه-رسالتی-انسانی-است-26192451.html
پرستاری نه تنها شغل، بلکه رسالتی انسانی است
پرستاری نه تنها شغل، بلکه رسالتی انسانی است
اسپوتنیک ایران
مردم باید بدانند پرستاری فقط دارو دادن نیست. 27.10.2025, اسپوتنیک ایران
2025-10-27T14:14+0330
2025-10-27T14:14+0330
2025-10-27T14:19+0330
گزارش و تحلیل
ایران
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e9/0a/1b/26192632_0:0:640:361_1920x0_80_0_0_7e76f31d719160a9a9d2136d8e95c364.jpg
رضا عزیزپور پرستار و فعال حوزه سلامت به مناسبت بزرگداشت روز پرستار در گفتوگو با اسپوتنیک اظهار کرد:پرستاری برای من یک شغل نیست، بلکه رسالتی انسانی است. حس کمک به انسانی که در آسیبپذیرترین لحظات زندگیاش قرار دارد، چیزی فراتر از وظیفه است. البته در شرایط حساس بیمارستان باید بتوان مرز میان حرفهایبودن و احساس را کنترل کرد. من یاد گرفتهام که همدل باشم، اما احساساتم را طوری مدیریت کنم که تصمیمات غیرمنطقی نگیرم. این تعادل فقط از مسیر تجربه و خودآگاهی حاصل میشود و تا آن را تجربه نکرده باشی، نمیتوانی از این حس درست و بجا استفاده کنی.وی در ادامه افزود، یکی از بزرگترین چالشها در حوزه پرستاری، حجم بالای کار و کمبود نیرو است. گاهی باید بین دو بیمار در وضعیت حیاتی تصمیم مهمی بگیری و در عین حال آرامش خود را حفظ کنی. چالش دیگر، برخورد با خانوادههای نگران بیماران است، چرا که از شدت استرس گاهی رفتارهای خاصی نشان میدهند. در چنین شرایطی، پرستار باید واکنش درست و منطقی از خود نشان دهد.عزیزپور تصریح کرد، در شرایط بحرانی سعی میکنم با حفظ آرامش و تمرکز بر خود، تصمیم درستی برای حفظ جان بیمار بگیرم. تلاش میکنم صددرصد بر پایه فکر و منطق عمل کنم، نه احساس. معمولاً بعد از پایان موقعیتهای بحرانی، به خودم اجازه میدهم که تنها باشم، فکر کنم، گاهی بغض کنم یا حتی گریه کنم، اما در نهایت باید قوی بود و ادامه داد.این پرستار با اشاره به سختیهای شیفت شب گفت، طبیعتاً شیفت شب دشواریهای مضاعفی دارد، اما چیزی که آن را قابلتحملتر میکند، داشتن همکاران خوب و تعامل صمیمانه میان اعضای تیم است. گاهی چند دقیقه گفتوگو در میان کار، فضای سخت شیفت را آرامتر میکند.او درباره نقش پرستاران در روند همکاری بیماران با کادر درمان گفت،نقش پرستار در بهبود همکاری بیماران بسیار حائز اهمیت است. مثلاً بیماری داشتم که پس از عمل جراحی، به دلیل ترس و استرس داروهایش را مصرف نمیکرد. با صبر و گفتوگو او را قانع کردم تا درمانش را ادامه دهد. گاهی برای بیماران شعر میخوانم یا موسیقی پخش میکنم تا روحیهشان بهتر شود. به نظر من، مراقبت از بیمار فقط جسمی نیست و روان بیمار هم نیاز به رسیدگی دارد.وی در ادامه گفت، برای من، همدلی یعنی درک کردن، نه غرق شدن در درد بیمار. باید احساس بیمار را شنید اما نباید آن را با خود به خانه برد. بعد از هر شیفت کاری سعی میکنم کمی قدم بزنم، کتاب بخوانم یا موسیقی گوش کنم تا فاصلهای ایجاد شود، در واقع این فاصله به من کمک میکند دوباره انرژی بگیرم.عزیزپور با تأکید بر نقش پرستاران در بازگرداندن امید به بیماران خاطرنشان کرد، مردم باید بدانند پرستاری فقط دارو دادن نیست. ما کنار بیماران هستیم، اشکها و دردهایشان را میبینیم و تلاش میکنیم امید را در دلشان زنده کنیم. پرستار با بیمار زندگی میکند و بیماران لبخند ما را میبیند درحالیکه پشت آن لبخند، شبزندهداریهای زیادی پنهان است. با این حال ادامه میدهیم، چون ایمان داریم این مسیر درست است.این پرستار خوشذوق که در شبکههای اجتماعی نیز فعال است، درباره صفحه اینستاگرامی خود گفت،فکر میکردم قصههای پرستاری نباید فقط در بیمارستان بماند. این لحظات میتوانند امید و آگاهی بسازند. به همین دلیل تصمیم گرفتم آنها را با مردم به اشتراک بگذارم. برای من بلاگری ادامه همان رسالت انسانی است، با این تفاوت که اینجا بهجای مراقبت از بدن، روی روح و روان مردم اثر میگذارم.وی در پایان افزود، برایم مهم است دیدگاه مردم نسبت به پرستاری تغییر کند. در صفحهام اطلاعات درست و آگاهیبخش منتشر میکنم، گاهی هم آن را با چاشنی طنز همراه میسازم. بسیاری فقط ویترین کار پرستاری را میبینند، اما من تلاش میکنم واقعیت پشتصحنه این حرفه را نشان دهم. خوشحالم که برخی از دنبالکنندگانم نوشتهاند با دیدن پستهایم تصمیم گرفتهاند وارد حرفه پرستاری شوند و این لحظه برای من ارزشمندترین پاداش است.
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
ایران
پرستاری نه تنها شغل، بلکه رسالتی انسانی است
14:14 27.10.2025 (بروز رسانی شده: 14:19 27.10.2025) مردم باید بدانند پرستاری فقط دارو دادن نیست.
رضا عزیزپور پرستار و فعال حوزه سلامت به مناسبت بزرگداشت روز پرستار در گفتوگو با اسپوتنیک اظهار کرد:
پرستاری برای من یک شغل نیست، بلکه رسالتی انسانی است. حس کمک به انسانی که در آسیبپذیرترین لحظات زندگیاش قرار دارد، چیزی فراتر از وظیفه است. البته در شرایط حساس بیمارستان باید بتوان مرز میان حرفهایبودن و احساس را کنترل کرد. من یاد گرفتهام که همدل باشم، اما احساساتم را طوری مدیریت کنم که تصمیمات غیرمنطقی نگیرم. این تعادل فقط از مسیر تجربه و خودآگاهی حاصل میشود و تا آن را تجربه نکرده باشی، نمیتوانی از این حس درست و بجا استفاده کنی.
وی در ادامه افزود، یکی از بزرگترین چالشها در حوزه پرستاری، حجم بالای کار و کمبود نیرو است. گاهی باید بین دو بیمار در وضعیت حیاتی تصمیم مهمی بگیری و در عین حال آرامش خود را حفظ کنی. چالش دیگر، برخورد با خانوادههای نگران بیماران است، چرا که از شدت استرس گاهی رفتارهای خاصی نشان میدهند. در چنین شرایطی، پرستار باید واکنش درست و منطقی از خود نشان دهد.
عزیزپور تصریح کرد، در شرایط بحرانی سعی میکنم با حفظ آرامش و تمرکز بر خود، تصمیم درستی برای حفظ جان بیمار بگیرم. تلاش میکنم صددرصد بر پایه فکر و منطق عمل کنم، نه احساس. معمولاً بعد از پایان موقعیتهای بحرانی، به خودم اجازه میدهم که تنها باشم، فکر کنم، گاهی بغض کنم یا حتی گریه کنم، اما در نهایت باید قوی بود و ادامه داد.
این پرستار با اشاره به سختیهای شیفت شب گفت، طبیعتاً شیفت شب دشواریهای مضاعفی دارد، اما چیزی که آن را قابلتحملتر میکند، داشتن همکاران خوب و تعامل صمیمانه میان اعضای تیم است. گاهی چند دقیقه گفتوگو در میان کار، فضای سخت شیفت را آرامتر میکند.
او درباره نقش پرستاران در روند همکاری بیماران با کادر درمان گفت،
نقش پرستار در بهبود همکاری بیماران بسیار حائز اهمیت است. مثلاً بیماری داشتم که پس از عمل جراحی، به دلیل ترس و استرس داروهایش را مصرف نمیکرد. با صبر و گفتوگو او را قانع کردم تا درمانش را ادامه دهد. گاهی برای بیماران شعر میخوانم یا موسیقی پخش میکنم تا روحیهشان بهتر شود. به نظر من، مراقبت از بیمار فقط جسمی نیست و روان بیمار هم نیاز به رسیدگی دارد.
وی در ادامه گفت، برای من، همدلی یعنی درک کردن، نه غرق شدن در درد بیمار. باید احساس بیمار را شنید اما نباید آن را با خود به خانه برد. بعد از هر شیفت کاری سعی میکنم کمی قدم بزنم، کتاب بخوانم یا موسیقی گوش کنم تا فاصلهای ایجاد شود، در واقع این فاصله به من کمک میکند دوباره انرژی بگیرم.
عزیزپور با تأکید بر نقش پرستاران در بازگرداندن امید به بیماران خاطرنشان کرد، مردم باید بدانند پرستاری فقط دارو دادن نیست. ما کنار بیماران هستیم، اشکها و دردهایشان را میبینیم و تلاش میکنیم امید را در دلشان زنده کنیم. پرستار با بیمار زندگی میکند و بیماران لبخند ما را میبیند درحالیکه پشت آن لبخند، شبزندهداریهای زیادی پنهان است. با این حال ادامه میدهیم، چون ایمان داریم این مسیر درست است.
این پرستار خوشذوق که در شبکههای اجتماعی نیز فعال است، درباره صفحه اینستاگرامی خود گفت،
فکر میکردم قصههای پرستاری نباید فقط در بیمارستان بماند. این لحظات میتوانند امید و آگاهی بسازند. به همین دلیل تصمیم گرفتم آنها را با مردم به اشتراک بگذارم. برای من بلاگری ادامه همان رسالت انسانی است، با این تفاوت که اینجا بهجای مراقبت از بدن، روی روح و روان مردم اثر میگذارم.
وی در پایان افزود، برایم مهم است دیدگاه مردم نسبت به پرستاری تغییر کند. در صفحهام اطلاعات درست و آگاهیبخش منتشر میکنم، گاهی هم آن را با چاشنی طنز همراه میسازم. بسیاری فقط ویترین کار پرستاری را میبینند، اما من تلاش میکنم واقعیت پشتصحنه این حرفه را نشان دهم. خوشحالم که برخی از دنبالکنندگانم نوشتهاند با دیدن پستهایم تصمیم گرفتهاند وارد حرفه پرستاری شوند و این لحظه برای من ارزشمندترین پاداش است.
