گزارش و تحلیل

روایت یک شاهد عینی از حمله اسرائیل به تجریش: چند دقیقه تأخیر، جانم را نجات داد

© Getty Images / Contributorحمله اسرائیل به تهران
حمله اسرائیل به تهران - اسپوتنیک ایران  , 1920, 25.07.2025
اشتراک
مردم به‌صورت سراسیمه به اطراف می‌دویدند، برخی با سر و صورت خونی و دچار جراحت شده بودند
به گزارش اسپوتنیک، امیرعلی فیروزی، جوان 21 ساله و از کسبه میدان تجریش، مشاهدات خود از روز حمله موشکی اسرائیل به این منطقه را بازگو کرد.
فیروزی در گفت‌وگو با خبرنگار اسپوتنیک می‌گوید: در روز حادثه، ماشینم را در پارکینگ شهرداری پارک کرده بودم، یعنی همان محدوده‌ای که یکی از موشک‌ها به آنجا اصابت کرد. با شنیدن صدای شدید سامانه‌های پدافندی که بسیار نزدیک به نظر می‌رسید، احساس خطر کردم و تصمیم گرفتم مغازه را تعطیل کرده و به منزل بازگردم و کنار خانواده باشم.
وی ادامه داد: هنگام بستن کرکره مغازه، متوجه شدم شارژر تلفن همراه را جا گذاشته‌ام. برای برداشتن آن بازگشتم و حدود یکی دو دقیقه در مغازه معطل شدم. زمانی که دوباره قصد خروج داشتم، انفجارها رخ داد. یعنی اگر برای آن وسیله برنگشته بودم، در لحظه انفجار در خیابان و درست در میانه بازی مرگ موشک اسرائیلی بودم.
فیروزی با اشاره به شرایط منطقه پس از انفجار گفت: مردم به‌صورت سراسیمه به اطراف می‌دویدند، برخی با سر و صورت خونی و دچار جراحت شده بودند و فضای کلی منطقه بسیار آشفته بود. یکی از صحنه‌هایی که از ذهنم پاک نمی‌شود، جنازه پیرمردی بود که کنار ایستگاه اتوبوس روی زمین افتاده بود.
به گفته فیروزی، در این حادثه دو انفجار پی‌درپی شنیده شد. یکی از موشک‌ها به ساختمانی سه‌طبقه اصابت کرد که موجب تخریب طبقه سوم شد. موشک دیگر پشت چراغ قرمز خیابان باهنر فرود آمد و باعث کشته شدن مردم عادی که در حال تردد بودند شد و گودال عمیقی در سطح خیابان ایجاد کرد که پیرو آن به لوله اصلی انتقال آب آسیب وارد شد و در نهایت سیلاب وسط خيابان جاری شد.
فیروزی در پایان تأکید کرد چند دقیقه بعد که به خودم مسلط شدم محل را ترک کردم. اما شنيدم که نیروهای امداد و نجات بلافاصله در محل حاضر شده و عملیات امدادرسانی را شروع کردند. موقع رفتن تا چشم کار می‌کرد، دود، اجساد و مجروحان و ویرانه‌ای بود که بجا مانده بود.
نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала