https://spnfa.ir/20250313/اروپایی-ها-تا-کی-با-طناب-پوسیده-آمریکا-در-چاه-آویزان-خواهند-ماند-21303302.html
اروپایی ها تا کی با طناب پوسیده آمریکا در چاه آویزان خواهند ماند
اروپایی ها تا کی با طناب پوسیده آمریکا در چاه آویزان خواهند ماند
اسپوتنیک ایران
اخیرا شورای امنیت به تقاضای سه کشور اروپایی و ایالات متحده جلسه ای محرمانه درباره برنامه هسته ای ایران تشکیل داده. 13.03.2025, اسپوتنیک ایران
2025-03-13T14:09+0330
2025-03-13T14:09+0330
2025-03-13T14:09+0330
گزارش و تحلیل
سیاسی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e5/09/02/8233222_0:131:3177:1918_1920x0_80_0_0_27f1528447fa202da5e11073e53e74a3.jpg
در این جلسه به نظر می رسد انگلیسی ها تند ترین مواضع را نسبت به ایران داشته اند.البته قابل توقع هم بود که انگلیسی ها چنین کاری کنند چون در قلبشان هنوز ساده لوحانه خود را قَیّم آمریکا می دانند در حالی که آمریکایی ها آنها را نوچه بی جیره و مواجب خور خود می دانند.پس از تحویل گرفتن قدرت توسط ترامپ در کاخ سفید هیچ نوع توهینی نبود که آمریکایی ها به اروپایی ها نکرده باشند اما کما کان می بینیم غلامان حلقه به گوش آمریکا که فعلا در اروپا حاکم هستند بیشتر سر خم می کنند و بیشتر منافع اروپا را قربانی منافع آمریکا می کنند.به استناد صحبت های آقای علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه اسبق ایران با نشریه مثلث و رییس سابق سازمان انرژی هسته ای قبل از تحویل گرفتن دولت توسط آقای روحانی و شروع مذاکرات موسوم به مذاکرات هسته ای ایرانی ها با آمریکایی ها مذاکرات محرمانه ای را در عمان برگزار کردند و آقای علی اکبر ولایتی (مشاور رهبری) و آقای عباس عراقچی (وزیر امور خارجه فعلی) و... از طرف ایران و ویلیام برنز و جاک سالیوان و آنتونی بلینکن و ویندی شرمن و... از طرف آمریکا در این مذاکرات شرکت داشتند و به توافقاتی هم رسیدند و به قول معروف توافق روی میز بود اما همه منتظر پایان انتخابات ریاست جمهوری در ایران و امضای توافق توسط دولت جدید بودند.وقتی دولت آقای روحانی به قدرت رسید و با توجه به سوابق بد غربی ها در توافقات، مانند توافق سعد آباد، ایرانی ها به دنبا آن بودند که تضمین دریافت کنند که اینبار طرفهای غربی به تعهدات خود عمل خواهند کرد و به همین دلیل بود که اروپایی ها و چین و روسیه و سازمان ملل و اتحادیه اروپا را هم وارد مذاکرات کردند تا اینها به نوعی هم شاهد هم ضامن توافق باشند وعملا توافقی که حاضر و آماده روی میز بود چیزی حدود سه سال طولانی تر شد چون کشورهای دیگر شرکت کننده نظرات خود را وارد مذاکرات کردند.آنچه هم همه تحلیلگران بر آن متفق القول هستند این می باشد که آقای ظریف و آقای جان کری ساعت های طولانی با هم بر سر 3 درصد و یا 5 درصد غنی سازی چانه زنی نکردند بلکه بر سر بسیاری از اختلافات فیما بین ایران و آمریکا با هم چانه زنی کردند و در نهایت هم قرار بود اگر توافق هسته ای نتیجه بخش باشد و با موفقیت اجرا شود مراحل بعدی توافقات اجرا شود و شاید بسیاری به یاد دارند که آقای روحانی هم اظهار داشت برجام 2 و 3 و... هم باید امضا شوند.این اولین بار نبود که ایرانی ها با آمریکایی ها مذاکره می کردند و قبل از آن چندین بار ایرانی ها با آمریکایی ها مذاکره کردند وبه توافقاتی رسیده بودند ولی در همه موارد، بدون استثنا، آمریکایی ها به تعهدات خود عمل نکردند و به بهانه های مختلف زیر تعهد و قول خود زدند.اینبار امید بر این بود که اگر بار دیگر آمریکایی ها زیر تعهد خود بزنند حد اقل دیگر اعضای برجام و اتحادیه اروپا و شورای امنیت در مقابل آمریکا بایستند.اما همین که ترامپ از برجام خارج شد اروپایی ها جلوتر از آنها شال و کلاه کردند و جل و پلاس خود را از ایران جمع کردند و رفتند.اروپایی ها وعده و وعید های زیادی را مطرح کردند که راهکارهایی برای مقابله با تحریم های آمریکا پیدا خواهند کرد و طرح هایی مانند طرح موسوم به SPV و INSTEX و... را مطرح کردند که می خواستند اجرا کنند و از ایرانی ها خواستند که به تعهدات خود در برجام پایبند بمانند اما پس از حدود دو سال حتی یک طرح از طرح های آنها محقق نشد و بر عکس آنها هم با آمریکا در تحریم ها بر علیه ایران همراه شدند.امروزه هم علیرغم همه این اتفاقات ایران دارد در چهارچوب برجام رفتار می کند و طبق ماده 26 و 36 که به ایران حق می دهد در صورتی که طرف های مقابل به تعهدات خود عمل نکنند از تعهدات خود بکاهد عمل می کند.اما اروپایی ها با به قول رهبری "بی چشم و رویی" اصرار دارند که خودشان به تعهدات خود عمل نکنند ولی ایران عمل کند.بگذارید مقداری بی پرواتر بگویم.مشکل اصلی آمریکا اجرا و یا عدم اجرای برجام توسط ایران و یا برنامه هسته ای ایران و یا ... نیست، آنها خواهان آن هستند که کل کیک اقتصادی ایران برای آمریکا باشد و دلیل خروج ترامپ از برجام هم این بود که بعد از امضای برجام بیش از 90% پروژه ها به اروپایی ها داده شد.اروپایی ها آنقدر مردانگی نداشتند که از سهم خود در اقتصاد ایران دفاع کند.امروزه هم آنچه توسط آمریکایی ها مطرح می شود این می باشد که توافقی دو جانبه میان آمریکا و ایران امضا شود و کل کیک اقتصادی ایران به آمریکا داده شود و اگر هم بنا باشد سهم ای به طرف دیگری داده شود آمریکایی ها آن سهم را بدهند.بحث های جانبی را نادیده بگیرید، این اصل مطلب است.یعنی اروپایی ها کاملا از معادله حذف شوند.درباره چین و روسیه با توجه به اینکه توافق های طولانی مدت میان آنها و ایران وجود دارد سهمشان از همکاری های اقتصادی با ایران محفوظ خواهد ماند، گو اینکه آمریکایی ها حتی به دنبال آن می باشند که سهم آنها هم در اختیار آمریکایی ها قرار گیرد.با توجه به اینکه آمریکا به اصطلاح امروزه کدخدای غرب است اگر حتی اروپایی ها تهدید های خود مبنی بر فعال سازی بند ماشه را اجرایی کنند در صورتی که آمریکا نخواهد شورای امنیت هیچ کاری نمی تواند انجام دهد.دلیل اینکه آمریکایی ها تحریمهای ثانویه خود راوضع کرده اند هم دقیقا به همین دلیل می باشد، آنها عملا می خواهند به همه بگویند که اگر بنا نیست که آمریکایی ها منفعتی از کیک اقتصادی ایران ببرند اجازه نخواهند داد کسی دست به این کیک اقتصادی بزند.بحث های سیاسی و شعارهای تبلیغاتی و رسانه ای را نادیده بگیرید، واقعیت فقط همین است و بس.البته بسیاری محافل سیاسی باور دارند که اروپایی ها هم از این ماجرا مطلع هستند و می خواهند با تهدید به اجرا کردن بند ماشه بگویند اگر سهم آنها از اقتصاد ایران حفظ نشود آنها هم می توانند سنگ اندازی کنند.با توجه به رفتارهای دولت جدید ایالات متحده در قبال اروپایی ها به نظر می رسد اگر اروپایی ها مقداری عاقل باشند باید به این سمت بروند که هر چه سریعتر با ایران به توافق برسند تا برجام را اجرا کنند و منافع ایران در این توافق تامین گردد و اروپایی ها هم بتوانند از کیک اقتصادی ایران بهره ببرند.این کار با تهدید امکان پذیر نیست بلکه فقط با تعامل امکان پذیر است.ایران هم اخیرا مذاکراتی را در این راستا با اروپایی ها داشته و همچنین هفته آتی هم قرار است گفتگو هایی با چین و روسیه برای همکاری جهت مقابل با تهدیدات آمریکا در پکن برقرار گردد.این یک فرصت طلایی برای اروپا است که برای منافع خودش هم که شده در مقابل آمریکا بایستد و اینقدر خود را قربانی منافع آمریکا نکند.آیا اوکراین درس عبرت نشد؟طناب آمریکا بسیار پوسیده شده و آویزان شدن به این طناب در نهایت می تواند منجر به وقوع آنها به ته چاه شود.
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
سیاسی
اروپایی ها تا کی با طناب پوسیده آمریکا در چاه آویزان خواهند ماند
اخیرا شورای امنیت به تقاضای سه کشور اروپایی و ایالات متحده جلسه ای محرمانه درباره برنامه هسته ای ایران تشکیل داده.
در این جلسه به نظر می رسد انگلیسی ها تند ترین مواضع را نسبت به ایران داشته اند.
البته قابل توقع هم بود که انگلیسی ها چنین کاری کنند چون در قلبشان هنوز ساده لوحانه خود را قَیّم آمریکا می دانند در حالی که آمریکایی ها آنها را نوچه بی جیره و مواجب خور خود می دانند.
پس از تحویل گرفتن قدرت توسط ترامپ در کاخ سفید هیچ نوع توهینی نبود که آمریکایی ها به اروپایی ها نکرده باشند اما کما کان می بینیم غلامان حلقه به گوش آمریکا که فعلا در اروپا حاکم هستند بیشتر سر خم می کنند و بیشتر منافع اروپا را قربانی منافع آمریکا می کنند.
به استناد صحبت های آقای علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه اسبق ایران با نشریه مثلث و رییس سابق سازمان انرژی هسته ای قبل از تحویل گرفتن دولت توسط آقای روحانی و شروع مذاکرات موسوم به مذاکرات هسته ای ایرانی ها با آمریکایی ها مذاکرات محرمانه ای را در عمان برگزار کردند و آقای علی اکبر ولایتی (مشاور رهبری) و آقای عباس عراقچی (وزیر امور خارجه فعلی) و... از طرف ایران و ویلیام برنز و جاک سالیوان و آنتونی بلینکن و ویندی شرمن و... از طرف آمریکا در این مذاکرات شرکت داشتند و به توافقاتی هم رسیدند و به قول معروف توافق روی میز بود اما همه منتظر پایان انتخابات ریاست جمهوری در ایران و امضای توافق توسط دولت جدید بودند.
وقتی دولت آقای روحانی به قدرت رسید و با توجه به سوابق بد غربی ها در توافقات، مانند توافق سعد آباد، ایرانی ها به دنبا آن بودند که تضمین دریافت کنند که اینبار طرفهای غربی به تعهدات خود عمل خواهند کرد و به همین دلیل بود که اروپایی ها و چین و روسیه و سازمان ملل و اتحادیه اروپا را هم وارد مذاکرات کردند تا اینها به نوعی هم شاهد هم ضامن توافق باشند وعملا توافقی که حاضر و آماده روی میز بود چیزی حدود سه سال طولانی تر شد چون کشورهای دیگر شرکت کننده نظرات خود را وارد مذاکرات کردند.
آنچه هم همه تحلیلگران بر آن متفق القول هستند این می باشد که آقای ظریف و آقای جان کری ساعت های طولانی با هم بر سر 3 درصد و یا 5 درصد غنی سازی چانه زنی نکردند بلکه بر سر بسیاری از اختلافات فیما بین ایران و آمریکا با هم چانه زنی کردند و در نهایت هم قرار بود اگر توافق هسته ای نتیجه بخش باشد و با موفقیت اجرا شود مراحل بعدی توافقات اجرا شود و شاید بسیاری به یاد دارند که آقای روحانی هم اظهار داشت برجام 2 و 3 و... هم باید امضا شوند.
این اولین بار نبود که ایرانی ها با آمریکایی ها مذاکره می کردند و قبل از آن چندین بار ایرانی ها با آمریکایی ها مذاکره کردند وبه توافقاتی رسیده بودند ولی در همه موارد، بدون استثنا، آمریکایی ها به تعهدات خود عمل نکردند و به بهانه های مختلف زیر تعهد و قول خود زدند.
اینبار امید بر این بود که اگر بار دیگر آمریکایی ها زیر تعهد خود بزنند حد اقل دیگر اعضای برجام و اتحادیه اروپا و شورای امنیت در مقابل آمریکا بایستند.
اما همین که ترامپ از برجام خارج شد اروپایی ها جلوتر از آنها شال و کلاه کردند و جل و پلاس خود را از ایران جمع کردند و رفتند.
اروپایی ها وعده و وعید های زیادی را مطرح کردند که راهکارهایی برای مقابله با تحریم های آمریکا پیدا خواهند کرد و طرح هایی مانند طرح موسوم به SPV و INSTEX و... را مطرح کردند که می خواستند اجرا کنند و از ایرانی ها خواستند که به تعهدات خود در برجام پایبند بمانند اما پس از حدود دو سال حتی یک طرح از طرح های آنها محقق نشد و بر عکس آنها هم با آمریکا در تحریم ها بر علیه ایران همراه شدند.
امروزه هم علیرغم همه این اتفاقات ایران دارد در چهارچوب برجام رفتار می کند و طبق ماده 26 و 36 که به ایران حق می دهد در صورتی که طرف های مقابل به تعهدات خود عمل نکنند از تعهدات خود بکاهد عمل می کند.
اما اروپایی ها با به قول رهبری "بی چشم و رویی" اصرار دارند که خودشان به تعهدات خود عمل نکنند ولی ایران عمل کند.
بگذارید مقداری بی پرواتر بگویم.
مشکل اصلی آمریکا اجرا و یا عدم اجرای برجام توسط ایران و یا برنامه هسته ای ایران و یا ... نیست، آنها خواهان آن هستند که کل کیک اقتصادی ایران برای آمریکا باشد و دلیل خروج ترامپ از برجام هم این بود که بعد از امضای برجام بیش از 90% پروژه ها به اروپایی ها داده شد.
اروپایی ها آنقدر مردانگی نداشتند که از سهم خود در اقتصاد ایران دفاع کند.
امروزه هم آنچه توسط آمریکایی ها مطرح می شود این می باشد که توافقی دو جانبه میان آمریکا و ایران امضا شود و کل کیک اقتصادی ایران به آمریکا داده شود و اگر هم بنا باشد سهم ای به طرف دیگری داده شود آمریکایی ها آن سهم را بدهند.
بحث های جانبی را نادیده بگیرید، این اصل مطلب است.
یعنی اروپایی ها کاملا از معادله حذف شوند.
درباره چین و روسیه با توجه به اینکه توافق های طولانی مدت میان آنها و ایران وجود دارد سهمشان از همکاری های اقتصادی با ایران محفوظ خواهد ماند، گو اینکه آمریکایی ها حتی به دنبال آن می باشند که سهم آنها هم در اختیار آمریکایی ها قرار گیرد.
با توجه به اینکه آمریکا به اصطلاح امروزه کدخدای غرب است اگر حتی اروپایی ها تهدید های خود مبنی بر فعال سازی بند ماشه را اجرایی کنند در صورتی که آمریکا نخواهد شورای امنیت هیچ کاری نمی تواند انجام دهد.
دلیل اینکه آمریکایی ها تحریمهای ثانویه خود راوضع کرده اند هم دقیقا به همین دلیل می باشد، آنها عملا می خواهند به همه بگویند که اگر بنا نیست که آمریکایی ها منفعتی از کیک اقتصادی ایران ببرند اجازه نخواهند داد کسی دست به این کیک اقتصادی بزند.
بحث های سیاسی و شعارهای تبلیغاتی و رسانه ای را نادیده بگیرید، واقعیت فقط همین است و بس.
البته بسیاری محافل سیاسی باور دارند که اروپایی ها هم از این ماجرا مطلع هستند و می خواهند با تهدید به اجرا کردن بند ماشه بگویند اگر سهم آنها از اقتصاد ایران حفظ نشود آنها هم می توانند سنگ اندازی کنند.
با توجه به رفتارهای دولت جدید ایالات متحده در قبال اروپایی ها به نظر می رسد اگر اروپایی ها مقداری عاقل باشند باید به این سمت بروند که هر چه سریعتر با ایران به توافق برسند تا برجام را اجرا کنند و منافع ایران در این توافق تامین گردد و اروپایی ها هم بتوانند از کیک اقتصادی ایران بهره ببرند.
این کار با تهدید امکان پذیر نیست بلکه فقط با تعامل امکان پذیر است.
ایران هم اخیرا مذاکراتی را در این راستا با اروپایی ها داشته و همچنین هفته آتی هم قرار است گفتگو هایی با چین و روسیه برای همکاری جهت مقابل با تهدیدات آمریکا در پکن برقرار گردد.
این یک فرصت طلایی برای اروپا است که برای منافع خودش هم که شده در مقابل آمریکا بایستد و اینقدر خود را قربانی منافع آمریکا نکند.
آیا اوکراین درس عبرت نشد؟
طناب آمریکا بسیار پوسیده شده و آویزان شدن به این طناب در نهایت می تواند منجر به وقوع آنها به ته چاه شود.
