https://spnfa.ir/20220814/ژست-مخالفت-با-نظام-درخارج-کشور-12050277.html
ژست مخالفت با نظام در خارج کشور
ژست مخالفت با نظام در خارج کشور
اسپوتنیک ایران
وقتی که با محافل دیپلماتیک می نشینید یکی از مسایلی که خیلی مطرح می شود این است که آنها با تصوری به ایران آمده اند ولی وقتی وارد کشور شده اند با چیز دیگری مواجه... 14.08.2022, اسپوتنیک ایران
2022-08-14T23:15+0430
2022-08-14T23:15+0430
2022-08-15T02:42+0430
گزارش و تحلیل
سیاسی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/273/51/2735102_0:160:3073:1888_1920x0_80_0_0_2fab9e13acf46d950e6a67fc79b87e9b.jpg
عموما منظور این است که اینها با ذهنیت منفی و تصور اینکه قرار است وارد کشوری بسیار بد و عقب افتاده و... شوند به ایران سفر می کنند اما به یکباره می بینند که اصلا کل ذهنیت اینها اشتباه بوده.حتی برخی کشورها ایران را در لیست کشورهای بسیار پر خطر برای سفر دیپلمات ها قرار داده اند و دیپلمات های برخی کشورها برای سفر به ایران امتیازها و حق ماموریت ویژه ای دریافت می کنند.یکبار معاون یکی از سفرای اروپایی، اصلا بگذارید اسم کشورش را بگویم فکر نمی کنم مشکل باشد معاون اسبق سفیر سوئد در تهران، برای من تعریف می کرد که وقتی می خواست به ایران سفر کند خانواده اش عزا گرفته بودند که در ایران داعش حضور دارد و ممکن است سرش را ببرند و وی دو هفته مجبور بود با آنها صحبت کند و به آنها بفهماند آن عراق است که داعش دارد و عراق با ایران فرق دارد.برخی دیپلمات ها باور دارند که این جریان به دلیل تبلیغات منفی شدید بر علیه ایران در سطح بین المللی و ضعف رسانه ای ایران در زمینه اطلاع رسانی به زبان های خارجی است، که البته به نظر این نکته بسیار مهم است و ما ضعف شدیدی در این راستا داریم چرا که بیش از 98% رسانه های ما متمرکز بر زبان فارسی است و آنهایی که به زبان های خارجی هستند اصلا در سطحی نیستند که بتوان روی آنها حسابی باز کرد که بتوانند ایران را به جهان معرفی کنند.نکته دیگری که بسیاری به آن اشاره می کنند این است که عموم ایرانی هایی که به خارج کشور سفر کرده اند و مقیم کشورهای خارجی مخصوصا کشورهای غربی شده اند افرادی هستند عموما در اوایل انقلاب وبه دلیل وابستگی به نظام سابق به آنجا سفر کرده اند وکلا با رژیم جدید دشمنی و اختلاف دارند و در برهه های بعدی برخی ایرانی ها، که شرایط مهاجرت را نداشتند، برای اینکه بتوانند در این کشورها جایی پیدا کنند ویا از مزایا وحق وحقوق پناهندگی بهره ببرند رفته اند وخود را به دلایل مختلف مخالف نظام معرفی کرده اند وهمه شان هم بهانه های دروغی جور کرده اند که اگر به ایران برگردند احتمال اعدامشان وجود دارد.اینها برای اینکه بتوانند آنجا بمانند مجبور می باشند مدام دروغ های مختلف درباره ایران و شرایط زندگی وحشتناک در آن سرهم بندی کنند تا طرف های مقابل پناهندگی اینها را بپذیرند و طبیعتا وقتی که مثلا مامورین وزارت امور خارجه کشوری مدام از ایرانی ها درباره شرایط وحشتناک این کشور می شنوند طبیعی است که مساله در ذهن آنها تاثیر بگذارد.یکی از نکات بسیار جالبی که در این محافل سیاسی مطرح می شود این می باشد که برخی از ایرانی ها که از نظر توانمندی اقتصادی و یا علمی در جایگاهی هستند که بتوانند مهاجرت دریافت کنند می روند آنطرف همه پل های خود را خراب می کنند و تصور می کنند آنطرف آب بهشت موعود است و قرار است که زندگی آنها بسیار ایده آل شود ولی وقتی که می روند آنطرف می بینند که نه فقط آن شرایط زندگی در ایران را دیگر ندارند بلکه آنطرف مجبور هستند که صبح تا شب کار کنند و شغل هایی به آنها داده می شود که بسیار پایین تر از شأن کارهایی که در ایران داشتند می باشد، مالیات و هزینه های بسیار زیادی را بپردازند و با کوچکترین تخلف ممکن است که اخراج شوند و ...جرئت هم ندارند صدایشان در بیاید و مجبور هستند حتی به اقوام خود در ایران هم دروغ بگویند که شرایط آنطرف آب برایشان ایده آل است تا مبادا مورد شماتت این طرفی ها قرار بگیرند.اینها برای اینکه بتوانند در میان ایرانی های آنطرف زندگی کنند مجبور می شوند با آن ایرانی هایی که از قبل در آنجا بوده اند همراه شوند و به قول معروف ژست مخالفت با نظام را بگیرند، در حالی که کلا اینها سیاسی نبوده اند و به وجود آمدن چنین شرایطی برای آنها موجب آن می شود که آنها با مشکلات روحی روانی شدید مواجه شود.بماند که بسیاری حتی مشکل دوگانگی فرهنگی پیدا می کنند.البته دلیل اصلی عصبانیت این افراد هم این است که به قول معروف تصور می کردند آنطرف خبری است ولی می بینند خبری نیست و دیگر روی برگشتن هم ندارند چون همه چیز خود را در ایران فروخته اند و زندگی خود در ایران را نابود کرده اند و از نظر روحی روانی توان آن را ندارند که برگردند ایران و بخواهند دوباره از اول شروع کنند.عملا می توان گفت اینها وقتی که آنطرف آب جمع می شوند یک فضای کاذب منفی بر علیه ایران و ایرانی ها در ذهن طرف های مقابل القا می کنند.حتی بعضی وقت ها از آنها سوال می شود که اگر واقعا اوضاع ایران اینقدر بد است و اگر مردم از نظام اینگونه که می گویید نفرت دارند پس چرا شورش نمی کنند و نظام را سرنگون نمی کنند؟واینها عموما هزاران دروغ سرهم بندی می کنند تا بتوانند دروغ قبلی را توجیه کنند و کل زندگی شان به دروغی توهمی تبدیل می شود و تنها چیزی که برایشان می ماند این است که ژست مخالف نظام را نگه دارند.
https://spnfa.ir/20220806/تروئیکای-اروپا-ایران-هرچه-زودتر-تصمیم-نهایی-خود-درباره-برجام-را-اعلام-کند-11945498.html
https://spnfa.ir/20220805/ادامه-گفتگوهای-رفع-تحریم-ها-در-وین-11934951.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2022
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
دکتر عماد آبشناس
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/08/16/12161541_126:0:500:374_100x100_80_0_0_3f1de7942b48cc7365b7b76f4908a7b3.jpg
سیاسی
ژست مخالفت با نظام در خارج کشور
23:15 14.08.2022 (بروز رسانی شده: 02:42 15.08.2022) وقتی که با محافل دیپلماتیک می نشینید یکی از مسایلی که خیلی مطرح می شود این است که آنها با تصوری به ایران آمده اند ولی وقتی وارد کشور شده اند با چیز دیگری مواجه شده اند.
عموما منظور این است که اینها با ذهنیت منفی و تصور اینکه قرار است وارد کشوری بسیار بد و عقب افتاده و... شوند به
ایران سفر می کنند اما به یکباره می بینند که اصلا کل ذهنیت اینها اشتباه بوده.
حتی برخی کشورها ایران را در لیست کشورهای بسیار پر خطر برای سفر دیپلمات ها قرار داده اند و دیپلمات های برخی کشورها برای سفر به ایران امتیازها و حق ماموریت ویژه ای دریافت می کنند.
یکبار معاون یکی از سفرای اروپایی، اصلا بگذارید اسم کشورش را بگویم فکر نمی کنم مشکل باشد معاون اسبق سفیر سوئد در تهران، برای من تعریف می کرد که وقتی می خواست به ایران سفر کند خانواده اش عزا گرفته بودند که در ایران داعش حضور دارد و ممکن است سرش را ببرند و وی دو هفته مجبور بود با آنها صحبت کند و به آنها بفهماند آن عراق است که داعش دارد و عراق با ایران فرق دارد.
برخی دیپلمات ها باور دارند که این جریان به دلیل تبلیغات منفی شدید بر علیه ایران در سطح بین المللی و ضعف رسانه ای ایران در زمینه اطلاع رسانی به زبان های خارجی است، که البته به نظر این نکته بسیار مهم است و ما ضعف شدیدی در این راستا داریم چرا که بیش از 98% رسانه های ما متمرکز بر زبان فارسی است و آنهایی که به زبان های خارجی هستند اصلا در سطحی نیستند که بتوان روی آنها حسابی باز کرد که بتوانند ایران را به جهان معرفی کنند.
نکته دیگری که بسیاری به آن اشاره می کنند این است که عموم ایرانی هایی که به خارج کشور سفر کرده اند و مقیم کشورهای خارجی مخصوصا کشورهای غربی شده اند افرادی هستند عموما در اوایل انقلاب وبه دلیل وابستگی به نظام سابق به آنجا سفر کرده اند وکلا با رژیم جدید دشمنی و اختلاف دارند و در برهه های بعدی برخی ایرانی ها، که شرایط مهاجرت را نداشتند، برای اینکه بتوانند در این کشورها جایی پیدا کنند ویا از مزایا وحق وحقوق پناهندگی بهره ببرند رفته اند وخود را به دلایل مختلف مخالف نظام معرفی کرده اند وهمه شان هم بهانه های دروغی جور کرده اند که اگر به ایران برگردند احتمال اعدامشان وجود دارد.
تعدادی از اینها عموما افراد خلافکاری بوده اند که در ایران پرونده های قضایی و یا جنایی دارند و به آن کشورها سفر کرده اند و برخی دیگر هیچ مشکلی نداشته اند وبرخی دیگر به دلایل خاص مخالفت با شرایط اجتماعی و یا مشکلات اقتصادی سفر کرده اند اما همانگونه که قبلا مطرح کردم شرایط مهاجرت را نداشته اند و به این دلیل خود را پناهنده جا زده اند.
اینها برای اینکه بتوانند آنجا بمانند مجبور می باشند مدام دروغ های مختلف درباره ایران و شرایط زندگی وحشتناک در آن سرهم بندی کنند تا طرف های مقابل پناهندگی اینها را بپذیرند و طبیعتا وقتی که مثلا مامورین وزارت امور خارجه کشوری مدام از ایرانی ها درباره شرایط وحشتناک این کشور می شنوند طبیعی است که مساله در ذهن آنها تاثیر بگذارد.
یکی از نکات بسیار جالبی که در این محافل سیاسی مطرح می شود این می باشد که برخی از ایرانی ها که از نظر توانمندی اقتصادی و یا علمی در جایگاهی هستند که بتوانند مهاجرت دریافت کنند می روند آنطرف همه پل های خود را خراب می کنند و تصور می کنند آنطرف آب بهشت موعود است و قرار است که زندگی آنها بسیار ایده آل شود ولی وقتی که می روند آنطرف می بینند که نه فقط آن شرایط زندگی در ایران را دیگر ندارند بلکه آنطرف مجبور هستند که صبح تا شب کار کنند و شغل هایی به آنها داده می شود که بسیار پایین تر از شأن کارهایی که در ایران داشتند می باشد، مالیات و هزینه های بسیار زیادی را بپردازند و با کوچکترین تخلف ممکن است که اخراج شوند و ...
جرئت هم ندارند صدایشان در بیاید و مجبور هستند حتی به اقوام خود در ایران هم دروغ بگویند که شرایط آنطرف آب برایشان ایده آل است تا مبادا مورد شماتت این طرفی ها قرار بگیرند.
اینها برای اینکه بتوانند در میان ایرانی های آنطرف زندگی کنند مجبور می شوند با آن ایرانی هایی که از قبل در آنجا بوده اند همراه شوند و به قول معروف ژست مخالفت با نظام را بگیرند، در حالی که کلا اینها سیاسی نبوده اند و به وجود آمدن چنین شرایطی برای آنها موجب آن می شود که آنها با مشکلات روحی روانی شدید مواجه شود.
بماند که بسیاری حتی مشکل دوگانگی فرهنگی پیدا می کنند.
البته دلیل اصلی عصبانیت این افراد هم این است که به قول معروف تصور می کردند آنطرف خبری است ولی می بینند خبری نیست و دیگر روی برگشتن هم ندارند چون همه چیز خود را در ایران فروخته اند و زندگی خود در ایران را نابود کرده اند و از نظر روحی روانی توان آن را ندارند که برگردند ایران و بخواهند دوباره از اول شروع کنند.
عملا می توان گفت اینها وقتی که آنطرف آب جمع می شوند یک فضای کاذب منفی بر علیه ایران و ایرانی ها در ذهن طرف های مقابل القا می کنند.
حتی بعضی وقت ها از آنها سوال می شود که اگر واقعا اوضاع ایران اینقدر بد است و اگر مردم از نظام اینگونه که می گویید نفرت دارند پس چرا شورش نمی کنند و نظام را سرنگون نمی کنند؟
واینها عموما هزاران دروغ سرهم بندی می کنند تا بتوانند دروغ قبلی را توجیه کنند و کل زندگی شان به دروغی توهمی تبدیل می شود و تنها چیزی که برایشان می ماند این است که ژست مخالف نظام را نگه دارند.
