اسپوتنیک به نقل از پال استیگان (Pal Steigan) وبلاگ نویس نروژی می نویسد: اتحاد روسیه و چین بسیار قوی تر از پیمان شوروی و بلوک شرق است. ولی آیا غرب این را می فهمد؟ واشنگتن مثل اینکه متوجه نمی شود که یک حادثه فاجعه بار در پیش است.
در ۵ مه ۲۰۲۱، روزنامه گلوبال تایمز، ارگان رسمی حزب کمونیست جمهوری خلق چین، سرمقاله بسیار مهمی را منتشر کرد.
در این مقاله آمده است: "قدرت اقتصادی، علمی و نظامی مشترک چین و روسیه" بسیار بالاتر از بلوک اتحاد شوروی سابق و اروپای شرقی است. اگر کسی سعی کند این قضیه را نادیده بگیرد و چین و روسیه را به سمت هم پیوستن در نبردی ناامیدانه سوق دهد، این کار برای بقیه به یک کابوس منجر می شود.
واقعیت جدید – تصورات جدید
رهبران چین از طریق رسانه رسمی خود صریحاً اعلام می كنند كه چین و روسیه عملا متحدین هستند و برای مقابله با هرگونه تهدید ائتلاف تحت رهبری آمریكا هر كه باشد، با هم دست به اقدام خواهند زد و این چیز جدیدی است.
چین و روسیه هر دو در توهمات "مشارکت" با ایالات متحده فرو رفتند. اما ایالات متحده با بسیاری از تحریم ها و اقدامات تنبیهی خود آنها را به سمت چنین اتحادی سوق داد.
مسکو و پکن در برابر تهدیدهای سیاسی، اقتصادی و نظامی، به این نتیجه رسیدند که بهتر است با یک دشمن مشترک مبارزه کنند و برای این کار اتحاد جدید برای هر دو سودمند است.
ولادیمیر پوتین تا کودتای ۲۰۱۴ در اوکراین، که ایالات متحده با حمایت فاشیست های محلی به راه انداخت، به همکاری با واشنگتن امیدوار بود. پس از کودتا، او متوجه شد که ایالات متحده قصد دارد در کریمه پایگاه نظامی خود را قرار دهد (و این یکی از خطوط قرمز مسکو است) و آماده است تا گلوی روسیه را بگیرد.
بنابراین ، یک سال بعد، روسیه به دعوت دمشق، برای نجات این کشور از دست جهادیون، که از حمایت غرب برخوردار بودند، نیروهای مسلح خود را به سوریه اعزام کرد. روسیه می توانست این کار را در سال ۲۰۱۱ انجام دهد، اما تنها در سال ۲۰۱۴ رهبری در مسکو فهمید که هیچ مشارکتی با ایالات متحده وجود ندارد و نمی تواند وجود داشته باشد. زیرا برای آمریکا شما یا یک دستنشانده هستید و یا دشمن.
رهبران چین همچنین به همکاری با ایالات متحده امیدوار بودند. اقتصاد دو کشور طی دو دهه با هم پیوند تنگاتنگی داشته اند. شرکت های بزرگ آمریکایی برای تولید همه چیز از کالاهای مصرفی گرفته تا محصولات با تکنولوژی پیشرفته بر نیروی کار چین، ارزان و با انضباط و رژیم مالیاتی خفیف متکی هستند. از طرف دیگر، چین در حال دریافت سرمایه گذاری است و روی انتقال فناوری حساب می کند - آشکار یا مخفیانه.
چین به بزرگترین طلبکار خارجی ایالات متحده تبدیل شده است. حتی می توان گفت که چینی ها، ناخواسته هزینه جنگ های آمریکا را می پردازند، زیرا پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، ایالات متحده تمام عملیات نظامی خود را با هزینه بدهی ملی در حال رشد انجام داده است. اما اکنون همه چیز تغییر کرده است. پکن و مسکو پی برده اند که ایالات متحده به هر قیمتی شده دنبال آقایی و هژمونی است.
در ۴ فوریه ۲۰۲۱، سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه، با همتای چینی خود وانگ یی صحبت تلفنی داشت. به سختی می توان اهمیت این مکالمه را بیش از حد ارزیابی کرد.
با این حال، گزارش شین هوا فقط می گوید: "وانگ یی هیچ محدودیتی در هماهنگی استراتژیک بین چین و روسیه نمی بیند. مثل همیشه در مورد چینی ها، این یک کد است. در این مورد می خوانیم: چین آماده است تا با روسیه به یک اتحاد استراتژیک نظامی برسد و این بدترین کابوس برای امرای ارتشی آمریکاست. راستش ما حتی در سال ۲۰۱۸ نوشتیم: وی فونگخه وزیر دفاع چین، هنگام سفرش به مسکو گفت: ما آمده ایم تا به ایالات متحده نشان دهیم كه چقدر روابط بین نیروهای مسلح روسیه و چین نزدیک است.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، در سخنرانی خود در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۰ در نوو اوگاریو این موضوع را کاملاً واضح بیان کرد: روابط روسیه و چین به سطح بالایی بی سابقه رسیده است. ما با اعتماد زیادی با یکدیگر رفتار می کنیم، روابط محکم، پایدار و از همه مهمتر روابط موثر در همه زمینه ها ایجاد کرده ایم. چینی ها با گرمی فوق العاده ای به این گام واکنش نشان دادند. این عقیده هست که هر دو کشور از اتحاد نظامی بهره مند شوند.
جمهوری های بالتیک، اوکراین و منطقه دریای چین جنوبی
با گسترش حضور نظامی آمریکا در جمهوری های بالتیک و اوکراین و همچنین دریای چین جنوبی، روسیه و چین باید می فهمیدند که دشمن شوخی نمی کند. آنها دریافتند که قدرت مشترک نظامی، فنی و اقتصادی چین و روسیه فراتر از توان ایالات متحده و هر ائتلافی است که آمریکایی ها بتوانند سرهم بندی کنند.
به همین دلیل است که گلوبال تایمز هشدار واضحی به متحدین ایالات متحده می دهد: با تحریک کشورهای خاص به مقابله با چین و روسیه، ایالات متحده و غرب فاجعه ای بر آنها وارد می کند. چین و روسیه با صبر و حوصله در تلاشند تا این مشکل را حل کنند. ما امیدواریم که هیچ کشور یا نیروی سیاسی در برابر وسوسه حمله به چین و روسیه تسلیم نشود. این مثل این است که در برابر باد پر کاه ریخته شود و بعلاوه: هر کشور غربی، که آنرا متقاعد کنند با چین قطع رابطه کند، فقط ضرر خواهد دید. بهترین گزینه یافتن توازن بدون صدمه زدن آشکار به ایالات متحده در حالی که از رویارویی با چین جلوگیری شود و همچنین این امر به نفع چنین کشورهایی است که تقابل با روسیه را تشدید نکنند، بلکه آن را نرم نمایند.
به عبارت دیگر، چینی ها از اروپایی ها، استرالیایی ها یا دیگران نمی خواهند که با آمریکا جدا شوند. آنها به دنبال تعادل هستند و همکاری را بر رقابت ترجیح می دهند. اما اگر غرب جرات چنین حماقتی مانند حمله را داشته باشد، عواقب آن بسیار فاجعه بار خواهد بود. اما سوال این است: آیا غرب این را می فهمد؟
