به گزارش اسپوتنیک،سعید خطیبزاده سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در گفتگو با شبکه «سی ان ان»،اظهار داشت که هیچ مذاکره مستقیم یا غیرمستقیمی در وین یا هرجای دیگر انجام نخواهد شد.گفتهایم نیازی به هیچ مذاکرهای نیست چرا که ما درباره تمام جزئیات برجام پیش از مذاکره کردهایم.
خطیب زاده با بیان اینکه جزئیات برجام قبلا مذاکره شده است بیان کرد: «آمریکا باید اقدامی انجام دهد که ما آن را به عنوان پایبندی به برجام تایید کنیم.اینکه آمریکا و ایران میتوانند گفتوگو کنند به این بستگی دارد که آیا آمریکا به میز برجام که ایران و دیگران حضور دارند بر میگردد یا نه.تا این زمان، هیچ مذاکره مستقیم یا غیرمستقیمی بین دو طرف وجود ندارد.
در حقیقت اقدامات در وین، در جهتی صحیح صورت گرفت. در وین، تحرکات مثبتی از جانب ۱+۴ انجام گرفت. گفتوگوهای وین نشان داد که امکان پیشرفت وجود دارد و تحرک مثبتی که توسط ۱+۴ و ایران ایجاد شده است، قابل تداوم است، مشروط بر اینکه ایالات متحده حاضر باشد به تعهداتش ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحده عمل کند.
در عین حال، در وضعیت حساسی قرار داریم. به نظر میرسد کسانی در داخل دولت ایالات متحده هستند که بیش از آنکه به توافق هستهای رییسجمهور اوباما متعهد باشند، به تحریمهای ترامپ تعهد دارند. من معتقدم که این یک تصمیم سیاسی است که رئیسجمهور بایدن باید اتخاذ کند.
معتقدیم که ایالات متحده باید ابتدا تمامی تحریمها را به صورت قابل راستیآزمایی رفع کند. بعد از راستیآزمایی، ایران آماده خواهد بود تا نه فقط تدابیر جبرانی را که در پاسخ به تحریمهای اعمالی ایالات متحده اتخاذ شده بود، متوقف کند، بلکه آنها را به عقب بازگرداند. تمامی اقدامات اتخاذشده از جانب ایران قابل بازگشت هستند.
چه در وین، چه در هر کجای دیگری، هیچ گفتوگوی مستقیم یا غیرمستقیمی صورت نگرفته است، چراکه نیازی به هیچ گونه مذاکرهای نیست. برجام یکبار با جزئیات کامل مورد مذاکره قرار گرفته است. آنچه اکنون ۱+۴، ایران و اتحادیه اروپا - به عنوان هماهنگکننده برجام – در ساز و کار درونی برجام موسوم به کمیسیون مشترک در حال انجام آن هستند، شناسایی فهرست تحریمهاست، فهرست کامل تحریمهایی که ایالات متحده باید رفع کند. ۱+۴ کانالهای خود را دارد تا با ایالات متحده گفتوگو کرده و دیدگاه آن را جویا شود.
ایالات متحده باید به نقطهای برسد که بتوانیم راستیآزمایی کنیم که آنها واقعا در حال اجرای تعهداتشان هستند. اینکه آیا ایران و ایالات متحده میتوانند بار دیگر گفتوگو کنند، به این بستگی دارد که ایالات متحده به توافق بازگشته و در میز برجام، که بقیه هم در آن حاضر هستند، حضور یابد. آنگاه میتوانیم ادامه دهیم. اما تا آن زمان، هیچگونه گفتوگوی مستقیم یا غیرمستقیمی میان دو طرف نخواهد بود.
توافق هستهای ایران و قدرت های بزرگ جهان که به آن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) هم گفته میشود، سال 2015 میان ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 متشکل از آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین، پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان منعقد شد. برپایه این توافق، در برابر محدود شدن برنامه هستهای ایران، تحریمهای اعمال شده علیه این کشور لغو یا تعلیق شد.
هشتم ماه مه سال 2018 ، دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا اعلام کرد که از برجام خارج می شود و نه فقط تحریم های قبلی را باز می گرداند بلکه تحریم های جدید علیه تهران را نیز اعمال خواهد کرد و به دنبال آن تحریم های واشنگتن علیه ایران احیا و تشدید شدند. آمریکا تلاش می کند دیگر کشورها نیز ایران را تحریم کنند.
قطعنامه 2231 ، تصویب شده در سال 2015 ، شامل مکانیزمی برای تجدید خودکار تحریم های سازمان ملل علیه ایران در صورت عدم انجام تعهدات این کشور طبق برجام است. این مکانیسم از سال 2015 به مدت 10 سال اعتبار دارد. این قطعنامه پیش بینی می کند که اگر در این دوره هرگونه تخلف جدی از طرف ایران صورت بگیرد، کشور تنها در صورت تصویب قطعنامه مربوطه در شورای امنیت سازمان ملل قادر به جلوگیری از تمدید تحریم ها خواهد بود. اگر حداقل یکی از اعضای دائم شورای امنیت با تصویب چنین قطعنامه ای مخالفت کند، تحریم ها به طور خودکار ظرف 30 روز تمدید می شود.